Anatomy of a Love: Nicole Kidman i Keith Urban
Był taki plakat od faceta o matowych oczach, pomalowanego kohl, blond fryzura szturchnęła bezmyślnie i pozornie w twarz. Do czego służyła reklama? Dla nowej dżentelmeńskiej suszarki do włosów z cyfrowym pięciostopniowym obwodem? Nie, facet śpiewał. Następnie kliknij w głowę: Jon Bon Jovi, Kajagoogoo, Jürgen Drews? Coś w tym kierunku. A potem kilka dni później przyszła kolejna szok dla wyszkolonych bulwarowców: ten człowiek z dźwiękiem jako wymyślonym imieniem Keith Urban jest aktualnym rzecznikiem długonogiego, emocjonalnie wysokiego, pięknego hollywoodzkiego piękna Nicole Kidman. Co sprawia, że ta kobieta, której blada skóra i rozgłos niemal ją uszlachetniają, straszy tego wytatuowanego krajacza wokół jej bladych kajdan?
Nicole, która może delikatnie podnieść rękę w bezramienny Dior ? wysoka i na wysokim obcasie jak ona? zawsze umieszczaj najlepsze statyki wszystkich kobiet kinowych na czerwonym dywanie, tym kwiatku o długich nóżkach, Tom Cruise, Virginii Woolf i Chanel no. 5 w końcu przysunął się bliżej, powinien był zbłądzić w ciągu trzech dni tego pseudo-piękna? Chcieliby krzyczeć: Glaskühle Nicole, co flirtujesz z tak źle przebranym Hansem Dampfem z Nashville? Zostaną odłamki lub przynajmniej coś nieestetycznego, z którego uciekło powietrze.
Straszną rzeczą w Nicole Kidman jest całkowicie czysty obraz. Ta posągowa, czasem naprawdę martwa nieskazitelność. Dobre dziesięć lat małżeństwa z czołowym członkiem Scjentologii i bezmyślnym ucieczką w tak fatalnych i cholernie dobrych rolach, jak komiczny zabójca małżonka w „To Die For” czy maltretowana Grace w „Dogville” mają starannie pomalowaną i nieskazitelną bieloną powierzchnię najsłynniejszych Nie zostawiajcie Australijczyka paskudnego zadraśnięcia, żadnego niejednoznacznego zadrapania, które mogłoby zdradzić, nawet ta biedna dziewczyna musiała wymiotować, przeklinać lub płakać gorzko. Właściwie nie należy obawiać się połamanych kawałków, ponieważ muszą być wykonane z nietłukącej się porcelany - jeśli wierzysz w zdjęcia z gazet lub ze schodów w Cannes.
I nie jest tak w jej przypadku, że przez wiele lat stała się odurzona swoją grą. Nikt nigdy nie powiedział: „Widziałeś, jak szalona i wspaniała grała Nicole Kidman?” Zawsze myślałaś, kiedyś tak wściekła i nieobecna jak Holly Hunter lub Jennifer Jason Leigh, musiałaby to zrobić. Najbardziej przerażające było to, że Hollywood dało jej Oscara za rolę Virginy Woolf w „Godzinach”. Niestety, dostała ją tylko za odwagę za brzydotę i nadgorliwe zaangażowanie w dziedzinie literatury. Zasłużyłaby na nagrodę za najlepszą maskę: ponieważ promieniowała tą bezpłodną hollywoodzką bezpłodnością przez nieznaną dekadę: wczesne małżeństwo, zagubione dziecko, dwie adopcje, denerwujące sceny erotyczne przed kamerą Stanleya Kubricka, siła szarpana jednym z najbardziej dziwaczne gwiazdy Hollywood? dzieciak promieniał. Zawsze.
Na następnej stronie: Dlaczego Nicole Kidman zawsze tęskniła za nienaruszonym domem.
Dlatego w jakiś sposób rozmazał błyszczący obraz, kiedy nagle ten śpiewający Nowozelandczyk, ten kowboj sceny na zdjęciach, pochylił się nad jej dekoltem. Jeśli jednak przyjrzysz się bliżej, to wrażenie było haniebnie niesprawiedliwe: Keith Urban nie był brzydką plamą wina na najnowszej sukience Galliana Kidmana, w rzeczywistości był promiennikiem, który w końcu sprawił, że Królowa Śniegu stopiła się. Jest młodsza migawka z dwóch, jest aktorka w różowej sukience i purpurowym swetrze, aby zobaczyć włosy w niespokojnym kok, ma mocno uściskaną dłoń, ciągnie ją za sobą - jest Nicole Kidman, urocza właścicielka, że jest oczywiście naturalna: nieśmiała, oddana i potrzebująca wsparcia.
Córka postępowego psychiatry kliniki i trenera pielęgniarki zawsze tęskniła za własnym domem. W swoim nienaruszonym domu nauczyła się dwóch rzeczy: jak przyznać przyzwoitą i oświeconą postać publicznie i chciała stworzyć równie harmonijną rodzinę. Ten ostatni zawiódł, pierwszy z nich działał nadmiernie. Ale potem siedziała sama z Oscarem w pokoju hotelowym (którego wtedy oczywiście nie zdradziła). Dla niej Urban nie był przeciętną gwiazdą, którą wydawał się być.
Dla zadbanego, dobrze wychowanego Kidmana, tego cnotliwego anioła, posiadał miarę śmiałości, która z jednej strony była pilnie potrzebna, az drugiej strony była dopuszczalna do maksimum: chłopiec, który kiedyś wyemigrował sam z Australii do Nashville, by tam zostać sławnym, a potem musiał wypić dużo alkoholu i kokainy znieść samotność pierwszych lat. Ale nie rozpłynął się w błocie i duszności, ale z nieszkodliwym, sympatycznym krajem Dudeleien Plattenmillionär i zwycięzcą Grammy. W rzeczywistości oba są do siebie podobne, jakby wyglądały jak szablon, wykonując swoją pracę: dobra, komercyjna, bez smug.
Znacznie bardziej pełne jest jej życie wewnętrzne: Kiedy się poznali, byli jak dwa prześladowane jelenie, które spotkały się z niespokojnym podejrzeniem na oczach showbiznesu Zamknęła się i tęskniła, był chłodny i tęsknił. Minęło trochę czasu, zanim pokazali swoje rany. W końcu Nicole Kidman znowu była rzadką postacią fasoli na zdjęciach, tak jak wyglądała w swoich pierwszych hollywoodzkich dniach, kiedy była na planie „Days of Thunder” w Tom Cruise: Tutaj znowu była? to niezręczne, dziwnie zgięte, w miłości. Znalazła kogoś, kto wkrótce wytatuuje na ramieniu słowo „Nicole”, która nie znała swoich filmów i na tournee włączyła telewizor w pokoju hotelowym, kiedy chciał szukać jej zaginionej twarzy, która wyjaśniła w wywiadach, dłuższa niż jedna Tydzień nie mógł obejść się bez żony. Ten, który nagrał swoje mixtape'y z ulubionymi piosenkami, kiedy musiał podróżować.
Na następnej stronie: Dlaczego wszyscy cynicy plotkujący się mylili.
Kiedy był cztery miesiące po ślubie w klinice Betty Ford, pomyślał z całą pewnością plotkarskich cyników tego świata, auweia, teraz skończyło się z tymi dwoma, ale tak nie było. Ostatecznie wycofanie się, które Nicole musiała znosić wraz ze swoim mężem, pasowało dość przejmująco i spójnie do wizerunku miłości, która zna swoją twarz. Jakby nie każda relacja miała pod kanapą co najmniej trzy martwe ciotki. Kto wie, może zakochany mąż upił się nawet z radości. W końcu był kimś, kto mógłby podnieść rękę, by wezwać „pomoc”, jak to kiedyś opisał w wywiadzie dla siebie.
Nie do porównania z Cruise, których oczywiste wysiłki zostały rozlane pod megalomanią i gorliwością religijną. Dla dozorcy Kidmana, tego dzielnego rolnika o dobrych uczuciach i życzliwości, który jest kierowany przez reżyserów, ale nie chce być oszukany, ten facet, gracz ukulele i porzucony, którego pierwsze wrażenie już dawno wymazaliśmy, był tym, który ich zabił wydany z jej brzydkiej partii plakatowej divy. Dopiero niedawno Keith Urban nagrał okładkę piosenki Alice Cooper „You and Me”. Jeden wiersz brzmi: „Ponieważ oboje nie jesteśmy gwiazdami filmowymi”. W domu z Urban-Kidmans, oczekującymi rodzicami, piosenka stała się zabawnym hymnem.
