Axel Prahl: Przedstawiciel małego człowieka
Drogi Axel Prahl,
Mój instynkt zawiódł cię po raz pierwszy. Przez długi czas mogłem twierdzić, że rozpoznałem od razu, czy mężczyzna pochodzi z Niemiec Wschodnich czy Zachodnich. Jednoznaczny dowód, który zdradził człowieka Ossiego: uścisk dłoni zamiast pocałunków powitalnych, umiarkowana technika Smalltalka (niepożądane uczciwe odpowiedzi na „I czy wszystko w porządku?” - pytania), dziwne zachowanie flirtu (oddzielne rachunki nawet po najbardziej romantycznym świetle świec) -dinner). Ostatnie wątpliwości rozwiały pytania o wczesne doświadczenia naturystki i zatrudnienie jej matki. Tak odpowiedzi odnoszą się do pochodzenia ze strefy.
Teraz nigdy tak naprawdę nie spotkałem się z tobą i mogłem wywnioskować z ich ról, że Klein Axel nosił szalik Pioneera - a jednak sprawa była dla mnie jasna: czy to w „Półschodzie”, „Willenbrocku” czy „Księżycowej łydce”, czy jako Uwe, rogaty operator kramu kiełbas, jako nieudany dealer samochodowy Bernd Willenbrock lub jako przeciążony ojciec i instruktor jazdy Piet Hatzky - to nie była tylko gra, ale część ich własnego życia. Porywczy i gburowaty nie patrzy na ciebie, nie przychodzi z rozdrażnienia lub irytacji z (małych) burżuazyjnych konwencji. Ich antybohaterowie są tacy, jacy są, nieskrywani, czasem zbyt zuchwali, a potem znów sympatyczni nieśmiali, często nieco zrzędliwi i niezręczni. Wiedzą, co oznacza porażka - i tak właśnie bije moje serce.
W pewnym momencie przeczytałem w wywiadzie, jak bardzo jesteś rozbawiony faktem, że wielu uważa cię za Ossiego - a twój kolega z miejsca zbrodni Jan Josef Liefers alias Karl-Friedrich Boerne, patolog jazdy Porsche, za człowieka z Zachodu. Źle. Urodziłeś się w Ostholstein, Liefers pochodzi z Drezna.
Axel Prahl był tym, który się wygłupiał
W bożonarodzeniowych bajkach byłem grubym świerkiem.
Stare stereotypy wydają się nie działać tak dobrze 20 lat po upadku muru. „Jestem przedstawicielem małego człowieka, filmy pokazują trudne środowisko, można też zagrać na Zachodzie”, powiedziałeś kiedyś. To tylko połowa prawdy, ale miło z twojej strony, że nie chcesz nic zmieniać. Pasuje do Twojego przyziemnego uroku, który nie jest dla ciebie pusty. Który niemiecki aktor podróżuje na plan z domkiem mobilnym? „Kawałek domu”, mówisz. W przerwach fotografowania spotkasz ich grających na gitarze. Jest całkiem możliwe, że cała załoga upadnie po zamknięciu. Piwo wśród przyjaciół - nawet w domu lub w ulubionym klubie St. Pauli jedno z twoich ulubionych zajęć. Wraz z drugą żoną i bliźniakami przeprowadziliście się z Berlina do Brandenburgii. Szczerze mówiąc, pan Prahl: Nie można zaprzeczyć pewnej skłonności do Wschodu. W Marienwerder, powiedziałeś niedawno, po prostu bądź Axel dla wszystkich. Wszystko brzmi bardzo ładnie, prawda?
Axel Prahl musiał przekonać się talentem
Może dlatego czuję się tak blisko ciebie, ponieważ trochę się w tobie rozpoznałem. Moje mocne i słabe strony, moje wahanie i wahanie, moje fantazje, ale także cała moja przeciętność. Po zepsutym studium nauczycielskim i pracy jako kierowca piwa, twórca toru lub kelner poinformował cię znajomy z waszego Kiel WG: „Głupiasz tu tyle, ale przecież aktor.” Szkoła aktorska przyjęła cię natychmiast. Musiałeś przekonać się talentem, trudno byłoby zdobyć urodę. Mała, tłusta, cera blada od jednego lub drugiego papierosa za dużo - wiesz o swoim wyglądzie („W bożonarodzeniowych opowieściach zawsze byłem małym tłustym świerkiem”) i zawsze jestem zdumiony, gdy kobiety uznają cię za atrakcyjnego. Atrakcyjny, nie piękny. Może zajęło to kilka lat i zmarszczki - zwłaszcza ta linia, która utknęła pionowo do twojego policzka, po prostu słodka! - nadać charakter twojej twarzy. Ale oczywiście nadal masz oczy. Z tych zachwycających również Andreas Dresen, twój ulubiony reżyser. Dla „Willenbrock” nie chciał najpierw cię zarezerwować, a potem powrócił do swojego uroku: „Ten blask w jego niebieskich oczach, ten blask - albo go masz, albo go nie masz. Dbaj o zdrowie - tego właśnie chcesz
Twój Antje Liebsch
