związek
Kwiecień 25, 2024

Ile zazdrości jest normalne?

Jeśli zazdrość nas niszczy, to za dużo. A jeśli tego nie czujemy, to nie wystarczy.

To musi być przeciętne

Kathrin idzie na trening trwający kilka dni. Mówi do przyjaciela Paula: „Nie martw się, wiesz, że jestem ci lojalny”. Paul kiwa głową: „W każdym razie nie jestem zazdrosny, tylko jeździć”. A Kathrin jest potajemnie zadowolona, że nie wierzy Paulowi, co on tam mówi. Bo jeśli Paul nigdy nie byłby trochę zazdrosny, byłaby rozczarowana. Bo to nie znaczy, że ona nie dba o niego? Tak, zastanawiałaby się nawet, czy Paweł nie miałby gdzieś flirtu.

Oskar Holzberg, 64 lata, doradza parom w swojej praktyce w Hamburgu od ponad 20 lat i wielokrotnie otrzymuje pytania dotyczące relacji. Jego obecna książka nosi nazwę „New Key Phrases of Love” (242 str., 20 euro, Dumont).

Chociaż nie chcemy w żaden sposób wydawać się zazdrośni, cieszy nas to, gdy nasz partner reaguje z zazdrością. Zazdrość jest częścią modelu naszych związków miłosnych, takich jak zawroty głowy dla alpinizmu. Oczywiście nie chcemy, żeby ją przytłoczyła i sparaliżowała. Ale musimy ich uważać. Nawet najlepszy związek miłosny nigdy nie jest w stu procentach pewny. Zasadniczo zazdrość to nasz system wczesnego ostrzegania o miłości tsunami, który dokładnie rejestruje wszystkie wstrząsy. Czy są jakieś powody do obaw? Czy nie jesteśmy już tak blisko i bezpiecznie połączeni ze sobą? Czy nasza miłość jest zachmurzona? Czy jest tak osłabiona, że jest zagrożona przez innych?

Miłość wszystko zmienia

Stajemy się zazdrośni, gdy myślimy, że ktoś inny jest bliższy naszej ukochanej niż my i strasznie boimy się straty. Jesteśmy dorosłymi, ale teraz czujemy się słabi i zależni jak dziecko. Czyniąc to, zwykle robimy wszystko, co w naszej mocy, aby przejść przez życie z ufnością i niezależnie. Ale jeśli kochamy, uzależnimy się od siebie. A jeśli mocno związujemy się z kimś, to jesteśmy emocjonalnie zależni od tych ludzi. Ale ponieważ wszyscy nauczyliśmy się od naszych rodziców, że nie powinniśmy być zazdrośni i zazdrośni, nie możemy dobrze radzić sobie z zazdrością.

Niestety, im mniej możemy wyrazić to otwarcie wobec partnera, tym bardziej nas on chwyta. A ci, którzy jako dziecko doświadczyli więzi tylko jako bardzo niepewni, reagują bardziej zazdrośnie. Zbyt zazdrosny. Ale jeśli, na przykład, partner niedawno miał romans, zazdrość nie jest przesadna, ale po prostu znak, że zdradzony partner nie czuje się znowu bezpieczny. Zazdrość ma wiele wspólnego z niepokojem związanym z przywiązaniem. A każdy, kto nigdy nie jest zazdrosny, nieświadomie uniknie ryzyka jeszcze głębszej więzi.

Co właściwie oznacza „zazdrość”?

Słowo „gorliwość”Nawiasem mówiąc, jest to po raz pierwszy znalezione w tłumaczeniu Biblii przez Lutra i oznacza tam „przyjacielską zazdrość, piękny gniew”. To, co stało się dzisiejszym znaczeniem „zaciekłe dążenie do dobrej sprawy”. Dla życia miłosnego jest to zazdrość? gdzie znajdujemy „uzależnienie” zarówno jako patologiczne pragnienie, jak i „dążenie do kontynuacji, do wytropienia”. Pomyślmy więc o zazdrości jako „uroczym gniewie”, co z pewnością możemy pokazać, gdy najważniejsza rzecz w naszym życiu nagle staje się niepewna. Dopóki zazdrość między nami jest spokojna, nie jest to zbyt wiele. I tak długo, jak żądło zazdrości ma wpływ i czyni nas bardziej pożądanymi w oczach naszych bliskich, nie jest to za mało.