Laura Esquivel: „Gorzka czekolada”

Książka

Meksyk, kiedyś w ubiegłym wieku. Pedro kocha Titę. Ale jako najmłodsza córka, 16-latek ma pozostać niezamężna, aby później zapewnić matce. Tego właśnie chce Konwent i matka, aby pozostać blisko Tity, Pedro decyduje się poślubić jej starszą siostrę Rosaurę. Rodzina może być zadowolona. Ale nie spodziewała się Titas Dickskull? i jej magiczne umiejętności gotowania. Od teraz piękna kucharka wkłada całą swoją miłość w przygotowanie tradycyjnych potraw. I nie tylko Pedro jest wciąż zauroczony. Cały sąd stopniowo poddaje się magicznym ciastom i gulaszom Tity. Więc jej droga do emancypacji prowadzi ją do miejsca, w którym jej matka chciała ją wypędzić: kuchni.

Dwanaście rozdziałów, dwanaście przepysznych przepisów, które zawierają słodko-gorzki smak życia. Łatwe, zabawne? i bardzo zmysłowy.

Autor

Laura Esquivel urodził się w 1950 roku w Mexico City. Studiowała dramat, a później pisała scenariusze i poezję dla dzieci. Jej pierwsza powieść „Słodko-gorzka czekolada” pojawił się w 1989 roku i odniósł światowy sukces. Laura Esquivel mieszka w Meksyku.

Zamówienie ChroniquesDuVasteMonde Book „Die Liebesromane”

Zamów całą edycję książki ChroniquesDuVasteMonde „Die Liebesromane” tutaj w naszym sklepie i zaoszczędź ponad 40 euro w porównaniu z pojedynczym zakupem.

Próbka „Słodko-gorzka czekolada”

Styczeń: Świąteczne torty

Składniki: 1 puszka sardynek 1/2 kg chorizo 1 cebula oregano 1 puszka papryki serrano 10 małych białych bułeczek bagietkowych

Przygotowanie: Cebulę należy drobno posiekać. Jeśli chcesz uniknąć łez w oczach podczas cięcia cebuli, wskazane jest, aby umieścić mały kawałek cebuli na czubku głowy. Nawet sam płacz nie jest tak irytujący, ale nie możesz przestać, gdy tylko zaczniesz hakować. W każdym razie nie wiem, czy kiedykolwiek to zrobiłeś. Nawet niezliczoną ilość razy. Mama zawsze mówiła, że tę wrażliwość na cebulę odziedziczyła moja ciocia Tita.

Tita stwierdza, że zareagowała tak gwałtownie na cebulę, że wylała straszne łzy w ciele mojej prababki, gdy tylko cebula się pokroiła. Jej krzyk był tak głośny, że nawet Nacha, kucharz domu, słyszał go bez wysiłku, a ona była w połowie głucha. Pewnego dnia szloch Titasa wzrósł tak bardzo, że przedwcześnie rozpoczął narodziny. Tak się stało? zanim moja prababka mogła powiedzieć pieprzyć? Tita urodziła się na piętach, pośrodku kuchennego stołu, owinięta zapachem zupy makaronowej gotującej się na piecu, tymianku, liściu laurowym, kolendrze, wrzącym mleku, czosnku i oczywiście cebuli. Jest rzeczą oczywistą, że w tych okolicznościach słynne klepanie w pośladki było zbędne, Tita już urodziła płacz, a może także dlatego, że znała swoją wyrocznię, że w tym życiu nie powinna być mężatką. Nacha powiedział, że Tita dosłownie została wyprana w świat przez niewiarygodny przepływ łez, które przelały się na stół i całą podłogę kuchni.

Po południu, kiedy szok się skończył, a słońce wysuszyło wodę, Nacha zmiótł łzy na czerwonych kafelkach kuchennych. Z tą solą napełniła pięciokilogramowy worek, z którego należy długo gotować. To dziwne narodziny doprowadziły Titę do rozwinięcia niewyczerpanej miłości do gotowania, spędzając większość życia praktycznie od urodzenia. Ponieważ miała niecałe dwa dni, kiedy jej ojciec, mój pradziadek, zmarł na atak serca.

Po tych konwulsjach Mama Elena wysuszyła mleko. Niestety w tamtym czasie nie było mleka w proszku ani niczego podobnego, nie można też znaleźć mokrej pielęgniarki, tak że w tragicznym cierpieniu można było zobaczyć, jak należy zaspokoić głód noworodka. Nacha, prawdziwy ekspert we wszystkich kuchniach? i wielu innych, którzy na razie nic nie robią, zaoferowali opiekę nad dietą Tity. W jej oczach miała najlepsze kwalifikacje, by „przyzwyczaić się do jedzenia żołądka niewinnego małego stworzenia”, chociaż sama nigdy nie wyszła za mąż ani nie miała dzieci. Nie miała nawet wiedzy na temat czytania i pisania. Oczywiście we wszystkim, co dotyczy kuchni, nikt nie mógł się równać z jej doświadczeniem.Mamma Elena była zbyt zadowolona z przyjęcia tej oferty, ponieważ z pewnością miała dość ciężaru, by znieść swój smutek, ogromną odpowiedzialność za gospodarstwo, opiekę nad dziećmi i zaoferować im najlepszą możliwą edukację; więc cieszyła się, jeśli przynajmniej ktoś z opieki nad noworodkiem i problem, aby go prawidłowo karmione zmniejszyła się.

Tego samego dnia Tita przeniosła się do kuchni, gdzie rozkwitła kukurydzą i ziołowymi herbatami, a wkrótce wybuchła zdrowiem. Wyjaśnia to również fakt, że opracowała szósty zmysł na wszystko, co mogłoby zaspokoić jej głód. Czasy, kiedy karmiono ją planem kuchennym, były dostrojone: jeśli Tita rano pachnie, że fasola została nawet ugotowana, lub południe zauważyło, że woda jest gotowa, a kurczaki można wyrwać, lub po południu chleb na Wiedziała, że obiad gotuje w piekarniku, nadszedł czas, aby głośno ogłosić jej posiłek.

Czasami Tita właśnie płakała, jak wtedy, gdy Nacha siekała cebulę; jednak ponieważ oboje znali przyczynę tych łez, nie traktowali ich poważnie. W końcu byli tak hałaśliwi w takich momentach, że Tita tak naprawdę nie nauczyła się odróżniać w dzieciństwie, czy łzy radości zostały przelane czy łzy smutku. Dla nich śmiech oznaczał płacz. Podobnie myliła pragnienie życia z przyjemnością jedzenia. Dla kogoś, kto poznał życie tylko w pobliżu kuchni, nie było łatwo zrozumieć świat poza tym małym królestwem; to znaczy ogromny świat, który zaczął się za kuchennymi drzwiami i zakrywał całe wnętrze domu.

Ponieważ teren za tylnymi drzwiami, który prowadził na patio, do ogrodu i warzywnych plam, była znajoma do ostatniego zakrętu, tak, tutaj była niekwestionowaną kochanką. W przeciwieństwie do Tity obszar ten nie przemawiał do ich sióstr, w których, jak podejrzewali, czaiły się niezliczone nieznane niebezpieczeństwa. Gry w kuchni były nie tylko głupie, ale i niebezpieczne; Oczywiście pewnego dnia przekonali Titę, że jest to fascynujący spektakl rozbryzgujący krople wody na świecącym komalu i pozwalający im tańczyć na nim dziko.

Ale podczas gdy Tita śpiewała i potrząsała rytmicznie mokrymi dłońmi, aby krople spadały szybciej na komalię, by „tańczyć”, Rosaura, która już patrzyła na niego z miną, wkradła się do kąta. Zupełnie inna była Gertrudis, która była całkowicie entuzjastycznie nastawiona do tej gry, a także wszystkiego, co miało cokolwiek wspólnego z rytmem, ruchem lub muzyką, i była z tego entuzjastycznie nastawiona. Więc Rosaura w końcu nie miała wyboru, musiała uciec na front, ponieważ chciała stać za drugą bez żadnych kosztów. Ponieważ jednak prawie nie zwilżyła rąk i tylko wstępnie wzięła udział w grze, nie była w stanie osiągnąć pożądanego efektu. Aby jej pomóc, Tita próbowała zbliżyć ręce Rosaury do komala. Rosaura opierała się gorzko.

Ponieważ żaden z nich się nie poddał, doszło do zaciętej walki, aż Tita nagle straciła cierpliwość i nagle puściła ręce Rosaury, po czym uwolnionym pędem zeszli na środek świecącego obszaru. Ta nieszczęście nie tylko sprawiła, że Tita została ukarana za karę, ale od tego czasu nie wolno jej było wygłupiać się z siostrami. W konsekwencji tylko Nacha pozostał towarzyszem zabaw. Razem spędzali czas żując gry i figle, które zawsze miały coś wspólnego z kuchnią.

Tego dnia, na przykład, odkryli człowieka na placu wiejskim, który wyrabiał zwierzęce postacie z wydłużonych balonów, i obaj natychmiast wpadli na pomysł, by go naśladować, aczkolwiek z kawałkami chorizo. Nie tylko zbudowali realistyczne zwierzęta, ale także wymyślili fantazmaty, w tym fantastyki z gęsią skórką, łapami dla psów i kucykami.