spółka
Kwiecień 20, 2024

„Żona gospodarza”: Jeśli mama zarabia pieniądze

Christa mieszka w Bawarii na wsi, jest idyllą: dom z ogrodem, miły mężczyzna, troje dzieci, najstarszy to 14. Doggy Niklas sprawia, że książka z obrazkami jest idealna dla rodziny. Gdyby nie dochód. To prowadzi do domu prawnika, podczas gdy jej mąż wychowuje dzieci i prowadzi dom. „Zawsze mówię mojemu klientowi:”Jesteśmy złą rodziną„- aby było jasne, że jestem w pełni dla niej, a nie tylko w niepełnym wymiarze godzin.” Moms, i wiele innych, są zazwyczaj takie: niepełne zatrudnienie, hobby, nadmierne zarobki Ojcze pieniądze na wynajem, jedzenie i elektryczność w domu.

Jednak sam żywiciel rodziny jest gatunkiem zagrożonym, ponieważ coraz więcej kobiet ma lepsze wykształcenie. W Stanach Zjednoczonych matki zarabiają w 40% gospodarstw domowych. „Do 2020 r. Połowa wszystkich milionerów będzie kobietami” - przewiduje The Economist. Jednak jeszcze częściej pielęgniarki znajdują się na samym dole społeczeństwa, a mianowicie tam, gdzie mężczyzna stał się bezrobotny lub zarabiał za mało. Christina Klenner, która zbadała to zjawisko w imieniu Fundacji Hansa Böcklera. Wraz z wprowadzeniem Hartza IV państwo niemieckie po raz pierwszy osłabiło mężczyznę jako żywiciela: „Dziś kobiety są również zobowiązane do pracy, która nigdy by na to nie liczyła”.

Chociaż 11,6 procent rodzin żywicieli rodziny było kobietami już w 2006 r., Zarabiając ponad 60 procent dochodu rodziny, nie jest to jeszcze akceptowane społecznie. Akceptowane jest, gdy matka jest odpowiedzialna za gospodarstwo domowe i dzieci, a ojciec „pomaga” w domu. Akceptowane jest, gdy przenosi raty za dom, a ona „zasługuje na coś”. W przeciwieństwie do Skandynawii, gdzie rodzice często pracują w tej samej ilości, tak zwany model „jeden i pół zarabiający” jest nadal normą, wyjaśnia ekonomista prof. Wspornik Ute. Gdzie indziej w Europie jesteśmy z tego wyśmiewani.

Szczególnie „złe rodziny” doświadczają tego, jak powoli nasze społeczeństwo tyka: kiedy mężczyźni są stylizowani na świętych, ponieważ opiekują się dziećmi. Albo matki są określane jako krucze matki, ponieważ robią karierę. Jeśli kobieta zarabia pieniądze, podczas gdy mężczyzna pozostaje w domu, jest to problematyczne. Nie odwrotnie.

„Czy twoja mama nie żyje?”

Christa często widziała, jak inni podnoszą brwi. „Mój mąż jest czasem żałowany, pod hasłem:„ Musi zobaczyć, jak dostaje dzieci i dom pod jednym kapeluszem - i robi karierę ”.

W przeszłości takie uwagi dostały się pod jej skórę. Kiedy jej mąż stał z rzeźnikiem z Lisą i Felixem, a sprzedawczyni wcisnęła kiełbasę w dłonie dzieci słowami: „Żeby też miała coś dobrego”. Albo w przedszkolu, gdzie Lisa została zapytana przez dziewczynę: „Dlaczego twój tata zawsze przychodzi? Czy twoja mama nie żyje?” Tam, gdzie kiedyś „pastor” i „lekarz” zaludnili kraj, jeśli mężczyzna praktykował odpowiedni zawód, Christa dziś nie jest tylko odnoszącym sukcesy prawnikiem rodzinnym, który prowadzi dużą kancelarię prawną, ale „żoną gospodyni”. W międzyczasie bierze takie powiedzenia z przymrużeniem oka.

Istnieje kilka wzorów do naśladowania, co utrudnia odwrócenie roli. Dzieci nadal „należą” do matki. A mężczyźni są „skupieni na jednym obrazie mężczyzny, żywiciela rodziny.” Brakuje atrakcyjnych wizerunków innych mężczyzn ”- zauważa berliński socjolog prof. Jutta Allmendinger. Te pomysły są nadal zakotwiczone w naszych umysłach i emocjach. Przecież tylko 30 lat temu temu człowiekowi pozwolono opuścić pracę żony, jeśli odkrył, że zaniedbuje dom. 30 lat to niewiele, aby zmienić system wartości na głowie. Dopóki stoły do przewijania znajdują się w toaletach dla kobiet, nie przyjechaliśmy.

Kiedy tatuś jest największy

Także Rosa i Arne żyją w odwróconej roli. Rosa doradza firmom w całych Niemczech, a Arne opiekuje się córką Liz (3) i domownikiem. Chociaż jej celem jest uczciwe dzielenie się pracą i rodziną, Rosa znajduje wyraźny podział ról jako odciążający: „Nie musimy już zaprzeczać, kto odbiera Liz z przedszkola lub kto idzie na zakupy, a ja mogę, bez względu na daty mojej rodziny bo wiem, że Arne trzyma się z tyłu.

W przeciwieństwie do Christy, Rosa nie planowała nakarmić swojej rodziny. To powinno się zmienić jak to możliwe: Rosa chce, żeby jej córka dorastała, a wraz z nią „mają takie samo znaczenie jak tata”. W tej chwili Arne jest ważniejszym opiekunem, a Rosa musi myśleć długo, zanim przypomni sobie, kiedy ostatnio owinęła Liz. Minęły miesiące. Ale ona także kocha swoją pracę i zarabia wiele razy, co Arne otrzymałby jako niezależny ilustrator.

Stosunki Christy z dziećmi były dobrze ugruntowane na przestrzeni lat. 14 lat temu, kiedy Felix miał dziewięć miesięcy i zaczęła znowu pracować, stała się „prawie szalona”, mówi: „Ciągle dzwoniłam do męża:„ Czy dałeś fiolkę, zrobiłeś to i tamto? !? Najpierw musiałem nauczyć się rezygnować z kontroli.„Teraz wie, że może liczyć na swojego męża, a ona wie, że musisz przynieść dużo pewności siebie„ złej rodzinie ”:„ Pytanie „Czy opuszczam moje dziecko?” Nie wyobrażam sobie, dziś już nie mam złego sumienia. Niemniej jednak mam bardzo ścisłą więź ze wszystkimi dziećmi - mówi Christa.

Najważniejszą rzeczą jest być w domu. „Na początku popełniłem błąd, traktując swoją pracę zbyt poważnie”. W międzyczasie Christa przyzwyczaiła się do pewnego rodzaju szufladowego myślenia, jak to nazywa: Praca odbywa się wyłącznie w kancelarii prawnej, w domu jest tam dla siebie i swojej rodziny. „Jeśli tylko słucham z połową ucha, wszyscy są zirytowani - i będę trzymał linię dla dzieci”. Bez względu na to, jak ciasny jest jej 14-godzinny dzień pracy, wspólne śniadanie jest dla niej niezwykle ważne. A wieczorem może niewiele powiedzieć. Dzieci narzekają: „Mamo, jesteś pełen dziwactwa kontrolnego!”

W rezultacie kobiety pracujące częściej cierpią z powodu podwójnego obciążenia niż mężczyźni. Ponieważ identyfikują się nie tylko ze swoją pracą, ale zawsze ze swoją rolą matki i gospodyni domowej. "Mężczyźni mogą wziąć swoją tożsamość z roli żywiciela. Kobiety mają większe trudności„Chicagowska socjolog Barbara Risman twierdzi, że wiele kobiet nadal czuje się odpowiedzialnych za gospodarstwo domowe, gdy pracuje i zarabia znacznie więcej niż mężczyzna.

Albo tylko dlatego, że zarabiają więcej: socjologowie z Uniwersytetu w Bambergu odkryli, że kobiety odnoszące sukcesy są często nieproporcjonalnie zaangażowane w gospodarstwo domowe, ponieważ mają złe sumienie wobec męża i nie chcą, aby nawet „poniżające” prace domowe.

Postaw na nogi

Ale nie wszyscy żywiciele rodziny spieszą się po pracy w domu, wręcz przeciwnie: Niektórzy rozwijają prawdziwy strój Pasha. Cztery lata temu Maren wyemigrowała ze swoją rodziną do Afryki, ponieważ znalazła dobrą pracę w pomocy rozwojowej. Jej mąż opiekuje się dzieckiem i sporadycznie kręci filmy dokumentalne, które nie przynoszą żadnych pieniędzy. Kiedy Maren wraca do domu po długim dniu pracy, czuje, że zasłużyła sobie na prawo do nie pozostawiania niczego. „Chcę mojego pokoju i mojej wolności wieczorem” - przyznaje. „Jeśli coś nie zostanie zrobione, denerwuję się, aw weekend spodziewam się spać późno”.

Nawet szefowa PR, Susanne, pracuje 50 godzin tygodniowo i chce znaleźć „strefę komfortu” w domu, gdzie może podnieść stopy. Dla swojej ośmioletniej córki ma związek „jak dawniej ojcowie Paschy”: mama jest tam, żeby odpocząć i pogłaskać, tato dla edukacji. Mieszkanie należy posprzątać, jedzenie gotowe. Chociaż Susanne czasami bierze odkurzacz w swoje ręce, ale nie bez przekleństwa. „Czasami jestem bardzo apodyktyczny”mówi z lekkim dyskomfortem.

Ale uwagi Paszy nie mają nic wspólnego z płcią, mówi psycholog Heike Kaiser-Kehl: „To po prostu ludzka potrzeba odpoczynku po długim dniu w pracy - i dla tych, którzy zostają w domu, aby wymieniać poglądy. niezależnie od płci. ”

Większość par obawia się wełnianych myszy i bielizny głównie dlatego, że kobieta ma wyższe standardy niż mężczyzna. "Możemy się wiele nauczyć od mężczyzn, nie obchodzi ich, czy kubki są po prawej czy po lewej stronie półki„radzi Kaiser-Kehl.” Ona prosi o wyraźny podział zadań: „Nie powinniśmy degradować mężczyzn do pomocy w sprzątaniu. Lepiej jest zostawić ci części całkowicie - nawet jeśli to trudne. ”

Moje pieniądze, nasze pieniądze - ciężar odpowiedzialności

Kiedy kobiety zaczęły zarabiać własne pieniądze, nie myślały zbyt wiele o karmieniu rodzinyale o wiele więcej na rzeczy, na które mogli sobie pozwolić: ubrania, święta, trochę niezależności od mężczyzny. Fakt, że kiedyś zapłaciliby za rodzinny samochód i nowy przedszkole, prawie nie myślała o kobiecie.

Nic dziwnego, że większość kobiet postrzega swoją rolę dostawcy jako rozwiązanie przejściowe lub tymczasowe. Większość uważa, że bycie odpowiedzialnym finansowo przed swoimi rodzinami przez całe życie byłoby niepokojące - To, co mężczyźni robią od dłuższego czasu, jest nadal trudne dla kobiet.

Szczególnie Maren cierpi na nacisk na ramiona.„Jestem dumny, że mogę to zrobić - ale obawiam się również, że rower nie zawróci”. Po latach za granicą jej mąż będzie miał trudności ze zdobyciem przyczółka w Niemczech. „Jeśli to nas myli, to z powodu tej niepewności”, mówi.

PR-Ms Susanne uważa, że odpowiedzialność finansowa jest przede wszystkim restrykcyjna. Wolałaby pracować samodzielnie jak jej mąż, ale nie może sobie pozwolić na rezygnację z bezpieczeństwa swojej stałej pozycji. Chociaż karmi rodzinę, widzi pieniądze, które zarabia jako własne. „Po rozwodzie nie wyobrażam sobie płacenia za męża” - mówi, mając nadzieję, że zobaczy to w ten sam sposób.

Tylko Christa ma jasność co do swojej roli, nawet na początku ich związku było jasne, że dokończą studia prawnicze, a Stefan - jest stolarzem - zajmie się dziećmi. Zawsze może tak dalej działać. Ale czasami ona także niepokoi się, że w pewnym momencie skończy się jej energia, ponieważ ona wie: „Tyle zależy od mojej osoby”.

Potknięcia o miłość

Pary, które przeżywają odwrócenie ról na dłuższą metę, ryzykują, że kobieta straci szacunek dla partnera, a mężczyzna traci wiarę w siebie. Przecież prace domowe w świadomości publicznej są nadal bezwartościowe, Przyzwyczailiśmy się do bycia kobietą. W rzeczywistości w Stanach Zjednoczonych - gdzie relacje dochodowe są znacznie lepiej zbadane w relacjach niż tutaj - wskaźniki rozwodów są wyższe dla par, w których kobiety są bardziej skuteczne w karierze niż mężczyźni.

„Potrzebujemy o wiele więcej szacunku dla tego, co robi drugi, całkowicie brakuje w naszym społeczeństwie”, skarży się Christa. Potrzebało jej i jej męża trzech lub czterech lat, aby nauczyli się poważnie traktować potrzeby innych.

Dla Susanne szacunek nie jest problemem, dopóki jej mąż wykazuje ambicje. "Mielibyśmy problem, gdyby nie miał ochoty pracować.„Jest zaangażowany, ale niestety zarabia niewiele ze swoją galerią. Kobieta z Hamburga jest przekonana, że musisz czuć się równa na pewnym poziomie, w przeciwnym razie nie może pracować z miłością.” Potrzebujesz obszaru, który nie ma nic wspólnego z pieniędzmi musi zrobić, w którym wymienia się intensywnie. To interesy kulturowe z nami ”, mówi.

Pary w niewłaściwych rodzinach powinny zawsze dawać jasno do zrozumienia, że istnieje tło społeczne, które utrudnia ich wspólne życie, mówi terapeuta para Friedhelm Schwiderski. "Są pionierami, ich drogi nie są jeszcze utwardzone.„Dlatego szczególnie ważne jest, aby wyrazić myśli i uczucia:„ Tracę szacunek, jeśli się zawiodłeś ”, lub„ Czuję się protekcjonalnie, gdy umieszczasz mnie w domu. ”Tylko ci, którzy pozostają w dialogu, mogą to zrobić Wyraźne przeszkody.

Psycholog radzi nie tylko patrzeć na brak, ale także dostrzegać potencjał i perspektywy. Bo jeśli para zdoła znaleźć dobre rozwiązanie swojego życia w trudnych warunkach, ustabilizuje to relację. „Ci, którzy opanowali ten test, wiedzą, że oboje mamy jeszcze więcej”.

Wreszcie, niekonwencjonalny model wzbogaca życie dzieci. Otwiera przed nimi nowe horyzonty, ponieważ widzą, że mężczyźni i kobiety mogą żyć razem na wiele sposobów - i nie tylko według starej liry „Mama sprząta, tata pracuje, mama sprząta, tata pracuje ...”.