Sztuczki w utrzymaniu
Po raz pierwszy po rozstaniu Silvia i jej dwie małe córki nadal były pod dobrą opieką. 37-latek pracuje na pół etatu jako pracownik wydawnictwa i zarabia 1000 euro netto. Jej mąż, Gerhard, lat 52, dyrektor zarządzający dużej firmy, zapłacił jej miesięczne utrzymanie w wysokości 1500 euro. Ale potem poznaje nową kobietę „i nagle wszystko się zmieniło” - mówi Silvia.
Gerhard, który zarabiał około 150 000 euro rocznie, traci pracę i zmniejsza płatności na utrzymanie do 800 euro. Wkrótce potem Silvia przechodzi rozwód. Sąd rodzinny decyduje, że ona i dzieci mają prawo do 1700 euro miesięcznie. Ponadto Gerhard musi zainwestować w utrzymanie, rekompensatę w wysokości 95 000 euro, którą otrzymał, dopóki nie odzyska profesjonalnej stopy. Ale nie obchodzi go werdykt. Z 50 000 euro bierze udział w dwóch firmach, reszta, wyjaśnia swojej byłej żonie, gdzie indziej.
Kiedy prawnik Silvii wysyła komornika, okazuje się, że Gerhard nadpisał wszystko, co posiadał swojej dziewczynie. W trudnych rozmowach telefonicznych Silvia osiągnęła, że otrzymuje 1000 € na utrzymanie i nakłada 200 € miesięcznie na swoje zadłużenie alimentacyjne, które obecnie wynosi 16 000 €. W tym celu nie chce narzekać. „Taki pozew może zająć dużo czasu, prawdopodobnie odnieślibyśmy sukces, ale mój klient był zirytowany” - mówi prawnik. Silvia uważa, że sytuacja jest bardzo niesprawiedliwa. „Wiem na pewno, że ma pieniądze, znowu pracuje na stanowisku dyrektora naczelnego i słyszałem od moich dzieci, że właśnie kupił drogi samochód sportowy i jestem przekonany, że po prostu oszukuje, aby zapłacić jak najmniej mieć. Szokująco Silvia odkrywa, jak mało może zyskać tytuł sądowy, jeśli ktoś upiera się, że zostanie oficjalnie pozbawiony środków do życia.
Córki mają teraz siedem i dziewięć lat. Silvia ma dość ciągłych argumentów i obaw, że i tak na dłuższą metę nie będzie mogła polegać na swoim byłym mężu. Dzieci wkrótce wyślą je do szkoły w pełnym wymiarze godzin i jak najszybciej rozszerzą pracę w niepełnym wymiarze godzin: „W razie potrzeby będę w stanie poradzić sobie nawet bez konserwacji”.
