Uwaga! Ten styl rodzicielstwa sprzyja depresji u dzieci
Jedna rzecz z góry! Nawet jeśli rodzice robią wszystko dobrze: zawsze może się zdarzyć, że dzieci rozwiną depresję, lęk lub inne problemy z poczuciem własnej wartości. W końcu są tacy wiele wpływów społecznych Nie kontrolujemy wszystkich, których nie możemy chronić. W końcu nasz styl edukacyjny może pomóc naszym dzieciom poczuć się wartościowym i nauczyć się odpoczywać i radzić sobie z emocjami. Aby zachęcić do tego zachowania, powinniśmy tylko jedno używaj ostrożnie i oszczędnie: krytyka!
Empatia jest kluczowa
Jak wykazali badacze z amerykańskiego uniwersytetu w Bingham University, reagują Dzieci krytycznych rodziców mniej empatyczne na ich środowisko. To z kolei może negatywnie wpłynąć na ich relacje społeczne, jeśli nie na ich ogólne umiejętności. A izolacja społeczna lub brak integracji ze środowiskiem społecznym sprzyja depresji, zaburzeniom lękowym i niepewności.
W eksperymencie naukowcy najpierw mają Krytyka rodziców ustalona. Następnie pokazali dzieciom (od siedmiu do jedenastu lat) zdjęcia osób z emocjonalnym wyrazem twarzy (smutek, radość, niepokój itp.), A tym samym zmierzyli aktywność mózgu badanych. Wynik: Dzieci krytycznie przygotowanych rodziców ustąpiły miejsca uczuciom ich odpowiednikówPłacili znacznie mniej uwagi niż inne dzieci.
„Wiemy z poprzednich badań, że ludzie mają tendencję Aby uniknąć rzeczy, które są dla nich niewygodneaby wzbudzić w nich niepokój lub smutek, ponieważ uczucia te wywołują niechęć, cytuje liderka badań „Huffingtonpost” Kiera James. Dlatego dzieci od bardzo krytycznych rodziców do innych ludzi tak mało, jak to możliwe? ponieważ boją się i przyzwyczajają do wywierania na nich presji lub żądania.
Czy nie wolno nam krytykować naszych dzieci?
Oczywiście wszyscy zawsze chcemy tego, co najlepsze dla naszych dzieci, nawet jeśli je krytykujemy. Na przykład uczą się robić dobre wrażenie lub uzyskują dobre oceny, aby odnieść sukces w późniejszym okresie pracy. Ale w interesie naszych dzieci powinniśmy częściej stawiaj nasze oczekiwania i ufaj maluszkowi.
Jako ludzie są naturalnie skłonni robić wszystko, co w ich mocy. Powinniśmy promować tę jakość, chwaląc, zachęcając i żyjąc nią sami, czego pragniemy. Naszym ostatecznym celem w edukacji powinno być że nasze dziecko czuje się bezwarunkowo kochane i cenne, niezależnie od jego usług. Bo jeśli pomożemy mu rozwinąć stabilną samoocenę, czy pójdzie po jego myśli? nawet bez naszej krytyki.
