Test wytrzymałościowy na buty ślubne
Sesja zdjęciowa z różnicą: Janet i Matthias grają w awaria.
„Długo czekałem i, szczerze mówiąc, położyłem trochę nacisku na Matthiasa, aż w końcu wszedłem. Sześć miesięcy później, 30 grudnia 2002 r., Wzięliśmy ślub w Langeoog - zupełnie sam, bez rodziny, tylko dla nas ,
Ślub kościelny odbył się w lipcu 2003 r. Z naszymi rodzinami w Apen, w pobliżu Oldenburga. Oczywiście były też przygotowania: rezerwacja pokoju i zespołu (wydarzyło się tylko w moje urodziny), przygotowywanie zaproszeń, szycie sukni ślubnej - tak właśnie chciałem, a nawet taniej niż w sklepie. Nawiasem mówiąc, znalezienie zespołu było łatwe. Zapytaliśmy przyjaciół. W pierwszym zespole zadziałało. Grali klasyczną muzykę taneczną, a czasem rumbę. Że wzięliśmy ślub w moje urodziny, nie myślę dzisiaj zbyt wiele. W dniu ślubu moje urodziny były prawie stracone, ponieważ dzień ślubu zawsze spada.
Zaczęło się natychmiast ekscytujące. Kiedy nasi sąsiedzi urządzili dom dzień przed ślubem, przyjechał stary znajomy i zapytał, czy Matthias i ja chcemy jeździć na rundę. Zabrał nas około trzech kilometrów do domu. Była impreza niespodzianka, z sąsiadami, rodziną i przyjaciółmi. To było świetne!
Test wytrzymałościowy butów ślubnych Janet i Matthias: zdjęcia w terenie.
W dniu ślubu rodzice i ja po raz pierwszy zjedliśmy miłe śniadanie z okazji urodzin. Matthias spał z rodzicami. Wstałem około godziny 8, fryzjer o godzinie 10, makijaż o godzinie 12 (od przyjaciela wizażystki), wypiłem kawę z rodzicami o godzinie 14 w wiatraku.
Następnie przesuń się, sfotografuj przed wiatrakiem i polem. A propos: nasz planowany fotograf wyskoczył w krótkim czasie. Na szczęście znajomy, także fotograf, został spontanicznie udostępniony. O godzinie 17 poszedł do kościoła - z brudnymi butami z wycieczki w pole. Matthias pożyczył samochód sportowy MG od kolegi na przejażdżkę. Pastor był na wakacjach, więc mogłem zapytać byłego pastora. Był bardzo zmotywowany i pozwolił nam odejść, a wielu się śmiało.
Potem, ku mojemu zdziwieniu, przed kościołem stał biały powóz. Więc zawsze wyobrażałem sobie ... Więc poszliśmy do sali. Świętowaliśmy w wiejskiej gospodzie ze 120 gośćmi i zespołem. Nasz oryginalny pomysł na świętowanie w namiocie tak bardzo nie podobał się mojej rodzinie.
Po kolacji były zabawy z przyjaciółmi i rodziną - były bardzo fajne. Myślę, że skończyło się o wpół do trzeciej nad ranem.
Następnego dnia rodzina i przyjaciele przyszli zjeść resztki z imprezy i zorganizowaliśmy wycieczkę rowerową / kajakową. Więc grupa pozostała trochę razem.
Nawiasem mówiąc, noce zagranicznych gości zorganizowały moją matkę, która zajęła mi dużo pracy. Zajmowała się również dekoracją kwiatową i rozdawała karty z podziękowaniami we wsi.
To było takie miłe - może zrobimy to jeszcze raz na srebrne wesele. ”
