Holandia pod palmami
1064 kroki. Witamy na wspinaczce na najwyższą górę Holandii. W środku Karaibów. Beatrix, holenderska królowa i kochanka tej wyspy, w rekordowym czasie wspięła się na omszałe kroki.
Kolorowe kafelki w Marigot, Sint Maarten
Podążamy za naszym przewodnikiem, pocąc się i dysząc trochę majestatycznie. Ciemnozielone liście, tak duże jak uszy słonia po lewej i prawej stronie, wystają, drzewa bananowe rozciągają się w niebo, a narodowy kwiat Saby, czarnooki Susanne, kupiony w Niemczech jako skromny wąs w centrum ogrodniczym, rozciąga się wszędzie. Saba, kapryśna. Zasadniczo niewiele więcej niż ciemnozielony, gęsto porośnięty wulkanem o wysokości 887 metrów, często owija głowę w chmury. Kiedy wspięliśmy się na ostatnie stopnie Mount Scenery, nic nie widzimy. Nie Windwardside, najwyższa wioska Saba, która wygląda jak szwajcarska górska wioska: ładne białe drewniane domy, czerwone dachy, zielone malowane okiennice, zadbane ogrody. Nie jest stolicą The Bottom, a nie niebieskawo-czarnymi wyspami sąsiadującymi z lśniącym morzem. Tylko mgła unosi się wokół nas. Mokry szary czołga się przez tropikalne zarośla i czujemy się jak w magicznym lesie.
Na wschód od Puerto Rico wznosi się Saba z morza, jedna z trzech wysp SSS Antyli Holenderskich. Wojny kolonialne sprawiły, że Saba, Sint Eustatius i Sint Maarten zostali wysłani do holenderskich placówek. Z 13, 24 i 96 kilometrów kwadratowych powierzchni są małe i mało kto zna trio.
Saba, na przykład, nie tylko nie ma plaż, więc czciciele słońca zawsze uważali ją za nieatrakcyjną. Do 1947 r. Istniały tylko ścieżki dla osłów i długie kamienne schody od morza do The Bottom i dalej do Windwardside. A w 1947 r. Pierwszy samochód, kiedy „The Road”, jedyna droga na wyspie, ostatecznie ukończył po 14 latach budowy. Jego 14,5 kilometrowy kręty szlak prowadzi w dół do najmniejszego komercyjnie obsługiwanego lotniska na świecie, a jego pas startowy ma zaledwie 400 metrów. Przyjeżdżają po lądowaniu mokrymi rękoma: wędrowcy, którzy odnajdują nietkniętą, bujną naturę w dżungli Saby na samotnych ścieżkach. Nurkowie, którzy podziwiają ciemnoniebieskie szczyty wznoszące się, koralowce koralowe, kolczaste makrele i żółwie na głębokości 30 metrów. Porzuceni z Niemiec i Ameryki, którzy osiedlają się w rodzinnej przytulance z 1200 mieszkańcami.
Św. Eustatiusza
W śnie Sleeping Beauty znajduje się również sąsiednia wyspa Sint Eustatius. Tablice rejestracyjne z „Historycznym klejnotem” mają upamiętnić erę sprzed 200 lat. Kiedy w 2000 roku mieszkało tu 2000 mieszkańców, kiedy św. Eustatiusz był rajem handlowym bez równości.
Oranjestad jest stolicą wyspy, ale w rzeczywistości nic więcej niż drzemiąca wioska. Z gęsto upakowanych magazynów w porcie pozostały tylko ruiny. Między nimi jest kilka małych hoteli, szkół nurkowania i restauracja serwująca przekąski rybne. Zamiast dumnego szkunera na horyzoncie przejeżdżają tankowce, zmierzające do magazynów ropy w północno-zachodniej części wyspy.
Coupecoy Beach: Sint Maarten to jedyna wyspa z piaszczystymi plażami.
Uśpiona wyspa otoczona jest odurzającym podwodnym światem. Tam jesteśmy sami z barakudami, konikami morskimi, wrakami statków i zatopionymi domami. Nad wodą wspinamy się na wulkan The Quill, który jest o wiele mniej męczący niż wchodzenie po schodach w Mount Scenery. Krater chroniony jest przez zarośnięte lianami olbrzymy z gigantycznymi korzeniami, a po drodze zabawne „Żołnierze Kraby” toczą się u naszych stóp: kraby pustelników szukające muszli na plaży, czołgające się w górę w ciągu trzech żmudnych miesięcy, a następnie osiadające na Taca z jajami znowu w dół. A potem zacznij od nowa. Tak jak Statia.
Sint Maarten
Fascynacja kolorami: łodzie rybackie na Sint Maarten.
Na lotnisku na wyspie o wielkiej nazwie Lotnisko Franklin D. Roosevelt wsiadamy do samolotu śmigłowego bezpośrednio do Ameryki. Przynajmniej tak się czujemy, gdy lądujemy na Sint Maarten po kwadransie. Ta wyspa jest placówką amerykańskiego przemysłu rozrywkowego z neonami, restauracjami typu fast food, kompleksami hotelowymi i kasynami. W Sint Maarten dolar jest wyraźnie zdominowany: wyspa, która jest jedynym trio SSS, które ma niekończące się plaże, jest Mallorca Amerykanów.
Ale Sint Maarten też może być inny. Wyspa jest najmniejszym regionem na świecie od 1648 roku, gdzie dwa państwa żyją razem w pokojowej współpracy i bez granic: autonomiczny holenderski Sint Maarten leży na południu, północ nazywa się „Saint Martin” i należy do francuskiego departamentu zamorskiego Gwadelupy.Na północy życie jest mniej hałaśliwe, mniej inscenizowane i bardziej przypomina południowego francuskiego laisser-faire.
usługi turystycznej
Antyle Holenderskie składają się z dwóch grup wysp. Wyspy ABC Aruba, Bonaire i Curacao znajdują się u wybrzeży Wenezueli, trio SSS na wschód od Puerto Rico.
telefon Kod Antyli Holenderskich: 00599, a następnie pominąć zero numeru kierunkowego.
czas podróży Temperatury dzienne wynoszą 26 stopni przez cały rok, 20 stopni w nocy. Wysoki sezon: w porze suchej od listopada do kwietnia. Mogą wystąpić huragany od sierpnia do października.
pobyt Saba Willard z Saby: pierwszy dom na placu, w Windwardside, dziesięć minut od wioski na stromym wzgórzu nad morzem. Wyśmienite jedzenie, duże pokoje (P.O. Box 515, Windwardside, Saba, N.A., Tel. 041/624 98, Fax 624 82, www.willardsofsaba.com). El Momo: Pensjonat z dużą ilością uroku, rodzinną atmosferą i niemieckim właścicielem. Sześć domków bez klimatyzacji i telewizora w bujnym ogrodzie (P.O. Box 542, Booby Hill, Saba, N.A., Tel. I Fax 041/622 65, www.elmomo.com). Scout's Place: ładne pokoje z widokiem na morze. Prowadzony przez niemiecką parę instruktorską (Saba Divers & Scout's Place Hotel, P.O. Box 543, Windwardside, Saba, N.A., Tel. 041/62740, Fax 62741, www.sabadivers.com). Sint Eustatius Old Gin House: Hotel w dawnej hucie bawełny. Wyposażone w antyki, tylko pokoje za głównym budynkiem są raczej trzeźwe (Oranje Baai, St. Eustatius, N.A., Tel. 031/823 19, Fax 821 35, www.oldginhouse.com). Country Inn: Mały hotel śródlądowy z prostymi, ale dużymi pokojami. Śniadanie w kuchni właściciela (Concordia, Oranjestad, Sint Eustatius, N.A., Tel. I Fax 031/824 84). Sint Maarten Pasanggrahan Royal Guest House: dawna rezydencja gubernatora, zbudowana w stylu kolonialnym, na ulicy w Philipsburgu. Cztery łóżka z baldachimem i balkony z widokiem na plażę Great Bay (P.O. Box 151, Philipsburg, St. Maarten, N.A., tel. 054/235 88, faks 228 85).
