Serenity: Żadnych list rzeczy do zrobienia!
Zużyty papier musi zgasnąć. Podczas sortowania wypada reklama starego sklepu meblowego. „Must” jest na znaku miasta. W tym: Wszędzie w Niemczech. Mogę dodać: I cały czas. Czuję się złapany. Na przykład dzisiaj przy śniadaniu: brzęczały muz na dżemie i miskach zbożowych jak wirujący szerszeń.
Ja: „Pilnie potrzebujemy umyć samochód.” Mój przyjaciel: „Teraz musimy iść na rynek, a potem muszę iść do sportu”. Ja: „Pamiętaj o praniu, musi dostać się do maszyny, a zeznanie podatkowe wciąż czeka.” Na liście rzeczy do zrobienia wylądował: usuń piwnicę, zadzwoń do Anji, zaktualizuj profil w Xing, w końcu kup chude dżinsy, więc i tak jestem już bezlitośnie za mną. Ponadto musimy wyjść dziś wieczorem, w końcu weekend ...
Kiedy ostatni raz puszczaliśmy na nas deszcz?jak pisał kiedyś pisarz Rahel Varnhagen? Po prostu pozwól nam dryfować i czekać, co przynosi ten dzień? Zamiast tego tworzymy niekończące się listy rzeczy do zrobienia, jak gdyby życie codzienne było dzikim zwierzęciem, które można w ten sposób oswoić tylko. Ciągle czujemy jego pazury na szyi, które popychają nas do przodu.
W każdym razie moja szyja jest tak napięta, nie mogę patrzeć w lewo i w prawo, muszę liczyć daty, umawiać się na spotkania z przyjaciółmi lub lekcje jogi. Coś tu jest nie tak.
„To ducha czasu”, mówi nauczycielka Barbara Berckhan. Świat kręci się coraz szybciej i musimy mieć wszystko na oku, aby mieć coś do powiedzenia, myśleć z wyprzedzeniem, być gotowym do działania w odpowiednim momencie. Gruby kalendarz z spotkaniami co pół godziny dodatkowo oprócz tego duże lepkie nuty na krawędzi - to szyk.
„Nasza uwaga jest skupiona przez całą dobę, aby coś osiągnąć” - powiedział Berckhan. „To się liczy w naszym społeczeństwie, chociaż wszyscy jęczą, ale są zbyt dumni, by być tak wymagającym i zajęci”. Przecież nie mogę nikomu powiedzieć, że nie zrobiłem niczego przez jeden dzień, gdyby sześcioletni syn moich przyjaciół odbył treningi piłki nożnej, lekcje gry na flecie lub wczesny francuski po szkole.
Zeitgeist głupio złapał mnie dokładnie w godzinach szczytu życia. To właśnie socjologowie nazywają luką między końcem 20 a początkiem 40 roku, kiedy dzisiejsze główne projekty życiowe są zablokowane. Kariera, budowanie gniazd, posiadanie dzieci - W ciągu kilku lat powinniśmy być w stanie zrobić wszystko, co decyduje o naszej przyszłości: zawodowej, rodzinnej, finansowej.
„Do tego dochodzi zwiększony poziom wymagań wewnętrznych i zewnętrznych” - mówi Berckhan. To zaczyna się od małych rzeczy. Na przykład na przyjęcie urodzinowe nie wystarczy kupić zamrożone ciasto, powinno to być samo pieczone organiczne ciasto rübli. Właściwie pieczenie może być zabawne - nie byłoby punktu 85 na liście rzeczy do zrobienia.
„Jeśli czujemy, że czegoś potrzebujemy, automatycznie rozwijamy opór wewnętrzny” - mówi Barbara Berckhan. „Jest bardzo subtelny, ale skuteczny i sprawia ci przyjemność”. Ponadto ciągłe ciśnienie powoduje stres, co z kolei oznacza, że nie możemy dłużej myśleć jasno, nie rozróżniać ważnych i nieistotnych. Opracowujemy widok tunelu, ostatecznie widząc wszystko jako konieczność.
Tak przy okazji, tak naprawdę musi być. Wieś w Szlezwiku-Holsztynie, kilka domów z czerwonej cegły i szerokie łąki, na których pasą się krowy. Takie miejsce, którego pragniemy, gdy ktoś jest przytłoczony przebudzeniem wszystkiego, co trzeba zrobić. Prawdziwy musi wyglądać bardziej jak chce.
A jeśli przyjrzysz się uważnie, często jest tak samo w życiu. Postanowiłem więc odciąć słowo od mojego słownictwa. Na moich listach jest teraz: chcę to zrobić i to w ciągu najbliższych dwóch tygodni - i kiedy mam na to ochotę. Oczywiście oznacza to również, że uczę się nieco zmniejszać swoje roszczenia i czasami ignorować je, gdy góra czeka na pranie przed pralką.
Nie jest to łatwe ćwiczenie, ale w końcu jest tak: zawsze i tak coś kłamie. Po wykonaniu zadania gwarantowane są dwa nowe. Nawiasem mówiąc, hasło dla znaku „Müssen” brzmi: „Nic nie musi robić, ale wszystko może.” To moja nowa mantra.
