Samotni rodzice - opuszczeni przez społeczeństwo

Słońce świeci przez okna starego budynku. Błyszczące chromowane krzesła stoją na drewnianej podłodze. Na ścianach wiszą akrylowe obrazy w kolorze czerwonym i różowym oraz wizerunek grubego brązowego konia. „Tak malowała moja córka”. Nicole Lübbe, 30 lat i dyrektor zarządzający kolońskiej firmy reklamowej, robi zdjęcie w dłoni. Właściwie mogła uśmiechać się z zadowoleniem, ma swoją Sophie i interesującą pracę. „Miałem ogromny problem od dziewięciu lat”, mówi Nicole Lübbe. „Jestem samotnym rodzicem”.

Jej córka miała cztery miesiące, kiedy jej związek się rozpadł. Od tego czasu Nicole Lübbe uderza solo z Sophie. To trudność w opiece nad córką, z ośrodkami opieki dziennej, które zamykają się o 16:00, z dziewczętami au pair, które rzuciły pracę z dnia na dzień, ze szkołami, które po prostu wysyłają dzieci do domu, gdy nauczyciel choruje jest. To walka z szefami, którzy lubią widzieć pracowników przy biurku o ósmej lub wysyłać ich w interesach bez ogłoszenia, nawet jeśli dziecko czeka w domu. Ciągłe zmartwienie, żeby jakoś ukraść czas Sophie, na wspólny obiad, na godzinę przytulania i opowiadania. I zawsze winne sumienie, bo zawsze coś jest za krótkie. W pierwszych latach działalności reklamodawcy upadła kilka razy z powodu stresu. W szpitalu Nicole Lübbe obudziła się ponownie. „Myślałem o opuszczeniu Niemiec na chwilę, ponieważ sytuacja samotnych rodziców jest tutaj tak trudna”.

Modna dzielnica w zachodniej części Hamburga. Galerie, sklepy z biżuterią, restauracje w budynkach Gründerzeit. W cichej bocznej uliczce prosty sześcian, mieszkanie socjalne, na trzecim piętrze domu Katja Schepanskis *. Felix * wchodzi do drzwi, jego sztruksowa marynarka leci do szafy. Matka głaska go po głowie: „Felix jest najlepszy, jaki mam”. Trudno znieść tylko to uczucie dorastania w ubóstwie. Rozmyślanie, kiedy dwunastolatek potrzebuje prezentu na przyjęcie urodzinowe. Albo jego kurtka zniknęła w szkole. , , Odkąd urodził się Felix, mała rodzina żyje na poziomie egzystencji. To pociąga za sobą siły, które niszczą godność. „Tak, źle się czujemy” - wyznaje 33-latek, z zawodu nauczyciel. Teraz, po odliczeniu kosztów wynajmu, energii elektrycznej i miesięcznej przepustki, nadal ma około 500 euro do zamieszkania. Kwota ta ma nazwę: Hartz IV.

Bycie samotnym rodzicem nie jest już rzadkością w Niemczech. 2,2 miliona samotnych matek wychowuje swoje dzieci bez partnera. Jedna na pięć rodzin z dziećmi składa się tylko z jednego rodzica, z czego 87% to kobiety. Według badania przeprowadzonego przez World Vision na temat sytuacji dzieci w Niemczech, 17 procent wszystkich dzieci w wieku od trzech do dwunastu lat mieszka w bardzo małej rodzinie. W dużych miastach połowa dzieci w niektórych szkołach podstawowych pochodzi z rodzin niepełnych. I jest ich coraz więcej. Od 1996 r. Liczba samotnych rodziców w Niemczech Zachodnich wzrosła o 25 procent. Prawie każdy ma coś wspólnego: mają wiele problemów - i są sami z problemami.

Katja Schepanski zrobiła wszystko dobrze, ponieważ przeprowadziła się z rodzicami. Ukończyła rok socjalny po szkole, a następnie uczęszczała do kolegium nauczycielskiego i pracowała w różnych przedszkolach. Tyle tylko, że miała syna w wieku 21 lat i że jej chłopak był zbyt zaabsorbowany sobą, by chcieć dziecka, doprowadziło ją do skraju społeczeństwa. Kiedy Felix miał osiem miesięcy, zabrała go do opiekunki, aby ukończyć edukację. Mimo to nigdy nie miała stałej pracy. Wywiady mówiły: „Kto obserwuje, czy dziecko jest chore?” W przypadku pracy tymczasowej i pracy w niepełnym wymiarze godzin przeszła ona przez dodatkowe świadczenia socjalne i dodatki mieszkaniowe.

Katja Schepanski nie jest odosobnionym przypadkiem. „Samotni rodzice są dyskryminowani przez pracodawców” - zauważa Christoph Butterwegge, politolog z Uniwersytetu w Kolonii. „Ich aplikacje są uporządkowane przez menedżerów zatrudniających i są jednymi z pierwszych, którzy tracą pracę, gdy firma wpada w kłopoty”. Zdaniem badacza ubóstwa Butterwegge, samotne rodziny również nie korzystają z boomu w gospodarce. Połowa wszystkich samotnych rodziców jest wielokrotnie dotknięta bezrobociem, a 24% jest tylko marginalnie zatrudnionych, zgodnie z kolejnym wybuchowym wynikiem badania dzieci World Vision. „Nawet dobrze wykształcone kobiety nie mogą znaleźć pracy lub mają pracy krótkoterminowej daleko poniżej swoich kwalifikacji”, mówi Martina Krahl ze stowarzyszenia „Selbsthilfe-Initiatives Einzelinerziehender” (SHIA) w Berlinie.Jak złe są szanse tych matek na rynku pracy, pokazuje również badanie instytutu ds. Zatrudnienia i badań zawodowych Federalnej Agencji Zatrudnienia:

Po tym samotni rodzice zazwyczaj spędzają znacznie więcej czasu niż Hartz IV jako bezdzietni. Brakuje infrastruktury społecznej, która zapewnia opiekę nad dziećmi, Heinrich Alt, członek zarządu Federalnej Agencji Zatrudnienia. Konsekwencje dla matek i ich dzieci są katastrofalne. Wskaźnik ubóstwa samotnych rodziców jest ponad trzy razy wyższy niż średnia krajowa, prawie 40 procent jest zagrożonych ubóstwem: w rodzinach samotnie wychowujących cztery na dziesięć dzieci jest bez środków do życia, w rodzinach z dwoma dorosłymi to tylko cztery na 100 osób. „Ubóstwo dzieci to ubóstwo matek”, mówi ekspert Christoph Butterwegge. Skandal ledwo zauważany przez społeczeństwo. „Czuję się niewidzialny” - mówi Katja Schepanski. „Prawdopodobnie dlatego, że pracujemy jakoś”.

Po ostatniej awarii Nicole Lübbe zaczęła myśleć o tym, jak uniknąć „okrutnej presji” z „Jak zdobyć moją pracę?”. i „Czy wrócę do domu na czas?” lub „Gdzie Sophie może zostać dziś wieczorem?”. Trzy lata temu rozpoczęła pracę jako wolny strzelec, a od roku jest właścicielem własnej firmy z ośmioma pracownikami. W końcu może teraz sama zdecydować, kiedy wybrać się w podróż służbową i czy wykonuje pracę w biurze lub w domu, gdy córka śpi. Mimo to twoje życie pozostaje trudne.

Reklamodawca chciałby porozmawiać z Ursulą von der Leyen. „No cóż”, powiedziała następnie ministrowi rodziny, „że masz zagwarantowaną opiekę nad małymi dziećmi, ale cóż jest dobrego dla moich dziewięciolatków? Gdzie jest skarb, którego godziny otwarcia są zgodne z godzinami pracy reklamodawcy? pomóc w pokonaniu 12-tygodniowych wakacji szkolnych? ” Nicole Lübbe jest sfrustrowana: „Niemcy to absolutnie rozwijający się kraj”.

Wielu samotnych rodziców podjęło decyzję o oddzieleniu się od partnera lub posiadaniu dziecka, mimo że nie ma do tego wiarygodnego ojca. Prawie wszyscy mówią: „To trudniejsze niż myślałem”. Peggi Liebisch, dyrektor zarządzający Stowarzyszenia Samotnych Matek i Ojców, wie: „Pierwsze dwa lata są najtrudniejsze”. Potem większość kobiet przyzwyczaiła się do samodzielnego rozwiązywania codziennych potrzeb. I nauczyli się robić bez. Do przyjaciela, ponieważ nie ma czasu i energii na związek. W ładnym mieszkaniu, na wakacjach, w kinie lub w restauracji, ponieważ pieniądze nie wystarczą. Brak pieniędzy, brak czasu, brak energii, brak mężczyzn. I zawsze wyrzuty sumienia. W rzeczywistości wychowywanie dzieci bez partnera w tym społeczeństwie jest ciężarem. Ale kobiety jakoś sobie radzą. Za wysoką cenę.

„Najgorsza część”, mówi Anne Egerer *, „to weekendy, kiedy jestem tak ponura. Mam nadzieję, że moja córka dorośnie szybko, a życie zacznie się od nowa. ”Anne Egerer mieszka we wsi w Bawarii - 4000 mieszkańców, kościół parafialny ze wspaniałymi rzeźbionymi straganami chórów, domy z zamiatanymi dachami, otoczony lasem, na horyzoncie góry. Przez osiem i pół roku mieszka sama ze swoją dziewięcioletnią córką Corinną. * Anne Egerer jest obcym ciałem między rodzinami ojciec-matka-dziecko w wiosce, zmaga się z samotnością. Także w pracy jest to trudne, to klasyczna historia: Bez opieki nad dziećmi, bez przyzwoitej pracy W pielęgniarstwie geriatrycznym, jej wykwalifikowana praca z przesunięciami przez całą dobę, nie może już pracować - musi być w domu, kiedy jej córka wraca ze szkoły.

Anne Egerer pracuje jako pomocnik rodzinny na żądanie, gdy matka jest chora i potrzebuje wsparcia w domu. Zarabia około 450 euro netto, właśnie przechodzi z rozwiedzionym mężczyzną za Corinnę i dodatek mieszkaniowy. „Jak to zarobiłem?”, 47-latek czasami zastanawia się, kiedy wzrasta w niej głód beztroskich godzin, dla przyjaciół, dla życia. Próbuje powstrzymać córkę przed okazaniem przygnębienia - chce być dobrą matką.

Nic dziwnego, że presja na samotne matki może prowadzić do kryzysu psychicznego. „Samotni rodzice są dwukrotnie bardziej narażeni na choroby psychiczne niż zamężne kobiety” - mówi Gudrun Neises, lekarz i profesor zarządzania zdrowiem w European School Fresenius. Prawie co czwarty samotny rodzic w końcu znajdzie go w swoim życiu - zwłaszcza depresja, ale także zaburzenia lękowe lub zaburzenia snu, na które cierpią kobiety.

Z czasem śmiertelne konsekwencje dla potomstwa. Trudno o tym powiedzieć, ponieważ daje to tradycjonalistyczne uprzedzenia paszowe: ci, którzy myślą, cóż, znowu to widzicie, tylko w prawdziwej rodzinie, potomstwo jest w dobrych rękach. I: Tylko wtedy, gdy ojciec jest i ogranicza dzieci, stają się zdolnymi członkami społeczeństwa.

W rzeczywistości smutna prawda jest taka, że ​​rodziny niepełne, pozostawione same sobie przez społeczeństwo, mają więcej problemów do rozwiązania. A więc czasami są po prostu przytłoczeni.„Dzieci samotnie wychowujące dzieci mają znacznie zwiększone ryzyko zaburzeń zachowania” - mówi Matthias Franz, profesor medycyny psychosomatycznej i psychoterapii na Uniwersytecie w Dusseldorfie, który zajmuje się sytuacją dzieci w rodzinach samotnie wychowujących dzieci.

Jeśli matka czuje się trwale pod koniec codziennego życia, może mieć trudności z pocieszeniem najmłodszych, uspokojeniem ich, nadaniem im ciepła i zrozumienia. Oczywiście dzieci to czują. Dziewczęta często ukrywają się w sobie, chłopcy stają się agresywni, oboje cierpią z powodu trudności z koncentracją i uczeniem się. Co więcej, dzieci i młodzież z rodzin niepełnych mają dwa razy częściej problemy z alkoholem i trzy razy częściej z problemami narkotykowymi, według szwedzkich badaczy. Chłopcy są bardziej zauważalni niż dziewczęta.

Na litość boską może myśleć jedna samotna matka. Czy muszę dręczyć się takimi zmartwieniami i poczuciem winy za codzienną harówkę? Expert Franz uspokaja: „Dziecko dorastające w rodzinie niepełnej nie musi być uszkodzone. Decydująca jest jakość relacji między matką a dzieckiem ”.

I to właśnie daje większość samotnych rodziców. Jak Katja Schepanski. Wybrała dobrą szkołę dla swojego syna, zarejestrowała go w klubie piłkarskim - dla siebie uważa, że ​​sport jest zbyt drogi. Urodziny przygód w parku, wieczory DVD dla Felixa i jego przyjaciół, Katja Schepanski ciągle myśli o działaniach, które kosztują niewiele. Złe czasy sprawiły, że matka i syn zostali razem.

Ale są też sytuacje lub fazy, w których matka może po prostu czuć się przytłoczona. Nie jest już w stanie samodzielnie podejmować wszystkich ważnych decyzji. Z tego powodu profesor psychologii Matthias Franz założył Palm Project w Nadrenii Północnej-Westfalii: program, w którym samotne matki znajdują pomoc dostosowaną do potrzeb w czasie kryzysu. Szkolenie rodziców jest oferowane w ośrodkach opieki dziennej i obejmuje 20 sesji. Kobiety uczą się kopać. Tak, aby znaleźli dla swoich dzieci i dla siebie samych. Model, który może sprawić, że szkoła: „Osiągamy bardzo pozytywne i trwałe efekty” - mówi Matthias Franz.

A co z ojcami? Oczywiście są mężczyźni, którzy opiekują się swoimi dziećmi. I są dobre PR dla kilku, którzy chcą zaopiekować się swoimi dziećmi, ale nie mogą być ex-członkami. Faktem jest, że połowa dzieci ostatecznie traci ojca w rok po separacji. Kontakt zrywa. Nawet finansowe wsparcie jest niewielkie: dwie trzecie wszystkich rozwiedzionych ojców nie może lub nie chce płacić. „Jeśli masz dzieci, separacja to kwestia życiowa” - mówi Nina Petri. Aktorka jest matką od 10 lat. Jej bliźniacze córki, Moema i Papoula, lat 13, widzą się z ojcem dziesięć dni w miesiącu, jak ustalił sąd. „Oczywiście dzieci powinny mieć kontakt ze swoim ojcem” - mówi. Ale trudno to zorganizować, jeśli się odrzucasz. Aktorka ma skomplikowane godziny pracy, była nigdy nie była gotowa „dostosować” swoich dzieciństwa do swojej sytuacji zawodowej. To gorzkie, zwłaszcza że płaci dzieciom pensa. „Stres psychiczny jest najtrudniejszy”, przyznaje Nina Petri, „oprócz skomplikowanego życia codziennego”.

Kiedy rodzice mieszają osobiste rany i konflikty finansowe z kwestią opieki nad dziećmi, staje się to tragiczne. Aby tego uniknąć, ważne jest, aby towarzyszyć rodzicom w fazie separacji, mówi Bettina Eichblatt, szefowa szkoły macierzystej w Hamburgu-Osdorf. Pracownik socjalny - sama samotna matka - oferuje doradztwo w szkole rodziców, która pomaga kobietom i mężczyznom wyjaśnić uczucia, rozwijać zrozumienie dzieci i wziąć odpowiedzialność. „Jeśli para zdoła przejść przez przerwę, zwiększa to szanse, że ojciec utrzyma dobry kontakt z dziećmi”.

W końcu coś się zmieniło: wychowywanie dzieci bez partnera nie jest już problemem. I coraz więcej kobiet walczy. Filomena Iannacone, były partner telewizyjnej gwiazdy Gedeon Burkhard i matka jego trzyletniej córki, publicznie wypuściła parę. Była wściekła, że ​​aktor sprzedał się w telewizji i czasopismach jako kochający ojciec, ale pojawia się bardzo rzadko w życiu córki. Matka Glorii, nieślubnej córki polityka CSU Markusa Södera, narzekała w wywiadzie, że tata spędza ze swoją maleńką tylko kilka godzin co trzy lub cztery miesiące. A długoletnia tajna kochanka Horsta Seehofera z ufnością wyruszyła na otwartą przestrzeń ze swoim dzieckiem.

Jednak w środku społeczeństwa samotni rodzice jeszcze nie przybyli. „Stan wciąż jest uzależniony od modelu męskiego żywiciela rodziny” - mówi politolog Christoph Butterwegge. Jest to szczególnie uderzające, gdy spojrzymy na system podatkowy. Samotni rodzice są opodatkowani prawie jak single.„Jeśli samotna matka dwojga małych dzieci zarabia mniej niż 1400 euro brutto, nie jest to warte pracy”, powiedział ekonomista OECD Herwig Immervoll - podatki, składki na ubezpieczenie społeczne i koszty opieki nad dziećmi są zbyt wysokie. Nawet jeśli samotna matka z dwójką małych dzieci zarabia więcej, praca nie opłaca się: z pensją brutto w wysokości 2300 euro, ma około 230 euro więcej w portfelu niż gdyby żyła z pomocy państwa. Nic dziwnego, że dwie trzecie samotnych rodziców jest niezadowolonych ze swojej sytuacji życiowej, jak odkryli badacze społeczni Dagmar Brand i Veronika Hammer. Rodziny niepełne są zwieńczeniem łańcucha dyskryminacji i dyskryminacji kobiet i dzieci.

„Musimy stworzyć klimat społeczny, w którym rodzicielstwo i praca zarobkowa nie wydają się odwrotne” - mówi Anneli Rülling, naukowiec z Instytutu Transferu Nauk Społecznych w Berlinie. Do tego czasu, zwłaszcza matki samotne, potrzebują dużo energii i wsparcia, aby utrzymać głowę w górze - i na pewno dostać się na szczyt.

Sabine Becker to taka, która to zrobiła. Od trzech lat jest burmistrzem Meersburga nad Jeziorem Bodeńskim. Dla jej córek Nurii, 11 lat i Noelle, 10 lat, wciąż tam jest. „Pokaz siły”, mówi 42-latek, „ale jestem elastyczny w swojej pracy”. Prawnik organizuje spotkania wokół swoich dzieci, jest prawie zawsze w domu na śniadanie i lunch i często zabiera córki na weekendowe spotkania. Ale bez sieci, która by nie działała: matka i przyjaciel opiekują się dziećmi, w przeciwnym razie 14-godzinne dni nie byłyby złe. Pragnie, aby mogła dokonać zmian w ciągu pięciu lat, które nadal mieszka w Meersburgu - jako burmistrz i jako samotny rodzic. „Mam nadzieję, że mogę zasygnalizować” - mówi Sabine Becker. Znak, że będzie lepiej dla wszystkich samotnych matek.

Jak wygląda codzienne życie samotnego rodzica? Dziesięć raportów matek

Marion Hulverscheidt, 34, lekarz i naukowiec, i Antonia, 7: „Musiałem zrezygnować z mojej wymarzonej pracy jako naukowca, kariera naukowa w Niemczech oznacza umowy na czas określony i słabe wynagrodzenie, a teraz wracam do pracy jako lekarz, ze stałymi godzinami i lepszymi dochodami”.

Nina Petri, aktorka i bliźniaczki Moema i Papoula, 13 lat: „Oczywiście dzieci powinny mieć kontakt ze swoim ojcem, ale to trudne do zorganizowania, jeśli się odrzucasz.” Stres psychiczny jest najtrudniejszą rzeczą - poza skomplikowanym życiem codziennym. ”

Nadine Keller, 32 lata, pielęgniarka i studentka, i Leosch, 3: „Uderza mnie ciągła zmiana: zarabianie pieniędzy jako pielęgniarka, egzaminy w trakcie studiów, a na przykład w przedszkolu, syn właśnie znudził chusteczkę do nosa, więc niech wszystko pójdzie szybko z nim do lekarza ...

Gaby Köster, 46, Komik, Donald, 14: Jeśli nie mam matki, to mam poważny problem, przychodzi, kiedy występuję, i prawie codziennie jeżdżę do domu, nawet z Berlina do Kolonii A kiedy jestem wolny, zamykam się o dziewiątej wieczorem.

Rebecca Reinhard, 31 lat, mieszka z Hartz IV, Jana, 10 lat: „Ponieważ nie mogłem pracować w pełnym wymiarze godzin, straciłem pracę jako hotelarz dwa lata temu, w wyniku tego nastąpił całkowity upadek, musiałem zostać hospitalizowany i nadal jestem w terapii, ale znów stabilny.” Moim największym zmartwieniem jest to, że moje dziecko jest Jest wielu samotnych rodziców z podobnymi problemami, ale niestety jest to duże tabu i potrzebuje dla nich pomocy. ”

Gonca Hoyraz, 21 lat, student i Berkay, 2: „Chciałbym mieć własne mieszkanie dla siebie i mojego syna, a obecnie mieszkamy w mieszkaniu 2,5-pokojowym z moimi rodzicami i bratem, a Berkay i ja otrzymamy 125 euro zaliczki i nasz zasiłek na dziecko”.

Michaela Steffan, 42 lata, inżynier oprogramowania, Philip, 18 lat i Patricia, 15 lat: „Podczas mojej fazy aplikacji otrzymałem wiele rezygnacji bez żadnego uzasadnienia i czułem, że mój stan cywilny odgrywa pewną rolę i na szczęście mam teraz dobrą pracę”.

Monika Fischer, 46 lat, dyrektor domu, Marc, 16 lat i Viola, 11 lat: „Obowiązkowa całodzienna szkoła, w której zadanie domowe jest rozsądne, byłaby świetna, ponieważ tylko wtedy wszystkie dzieci miałyby takie same warunki”.

Kerstin Müller, 44, członek parlamentu i rzeczniczka polityki zagranicznej Zielonych, Franka, 1: „Moim problemem jest zwłaszcza czas, ponieważ jako polityk potrzebuję zazwyczaj 60 godzin pełnej mocy. Również dojeżdżam do pracy, zawsze z Franką, między moim okręgiem wyborczym w Kolonii i Bundestagiem w Berlinie, pomimo Placu Kity i niani w Berlinie, a więc Z wielką siłą można zorganizować wielki wysiłek dziadków w Kolonii, ale mimo wszystko - wspólne życie jako para jest wspaniałe, a Franka ma wielkie szczęście. ”

Yasemin Akcaglar, 35, Hartz IV, Keanu, 5 miesięcy: „Mój syn urodził się z powodu choroby serca, a ostatnio dziura w jego sercu musiała zostać zamknięta podczas operacji ratunkowej.Siedziałem sam ze strachem w szpitalu, a potem w domu przed telefonem. Chciałbym, żeby ktoś mnie przytulił i pocieszył.

Protest: Nasz list do Ursuli von der Leyen!

Pismo do Ministra Spraw Rodziny w imieniu 2,2 miliona kobiet

Nie zapominaj, Frau von der Leyen!

Obawy o pieniądze, brak czasu, samotność, problemy z opieką nad dziećmi i złe szanse na rynku pracy: samotni rodzice muszą walczyć we wszystkich dziedzinach życia. Są zawiedzeni przez państwo. Ich dzieci cierpią z nimi. Aby uzyskać więcej sprawiedliwości i równych szans, domagamy się: WSPARCIE Zwłaszcza dla samotnych rodziców: Niemcy w końcu potrzebują dodatkowych ofert opieki nad dziećmi - nawet poza normalnymi godzinami otwarcia.

PIENIĄDZE Ulga podatkowa: Niewielka kwota wolna od podatku w wysokości 1308 euro musi zostać zwiększona do 7664 euro rocznie (co odpowiada podstawowym zasiłkom małżeńskim z jedynym zarabiającym). - Utrzymanie: Ojcowie, którzy nie płacą, muszą być bardziej stanowczo ścigani i karani. - Kwalifikacje: samotne matki potrzebują bezpłatnych ofert na ponowne wejście i rozwój zawodowy.

RESPECT - Pomocne sąsiedztwo: więcej projektów mieszkaniowych wymaga finansowania publicznego. - Doradztwo w czasie kryzysu: należy rozszerzyć usługi konsultingowe, także online. 6146 kobiet podpisało ten list. Jak zareagowała Ursula von der Leyen na żądania, przeczytaj tutaj.

Dossier Talk: A czego doświadczyłeś?

Czy jako samotny rodzic czujesz się opuszczony przez społeczeństwo? Porozmawiaj z innymi czytelnikami ChroniquesDuVasteMonde w Forum Dossier TalkUrsula von der Leyen: „Alone ... (567678)

Adam Szustak OP: Rodzice na detoksie. (Może 2024).