3 sztuczki dotyczące tego, jak dzieci uczą się czekać

Ci, którzy są cierpliwi jak dzieci, najprawdopodobniej odniosą sukces w życiu. Te długoterminowe badania są od dawna sprawdzane, jako najlepszy przykład stanowi test ptasiego mleczka.

Prawdopodobnie tylko kilka matek radośnie krzyczy i odnosi się do swojego słodko-słodkiego dziecka swoją anielską cierpliwością. W rzeczywistości wydaje się, że jest to książka z siedmioma pieczęciami na temat tego, jak uczyć cierpliwości dziecka (zwłaszcza jeśli nie masz jej zbyt dużo w swojej kieszeni).

Jednak czekanie to dość umiejętna umiejętność, do której zdolne jest prawie każde dziecko. Jednak zależy to również od wieku: średnio, może

ok. 1,5-letnie dziecko czeka około 30 sekund.
2,5-letnie dziecko czeka około dwóch minut.
Dziecko w wieku od 3 do 5 lat czeka około 15 minut.

Co więcej, nie musisz oczekiwać (małego) dziecka.

Dzięki tym trzem trikom dziecko uczy się czekać:

1. Jak dzieci uczą się czekać: Porozmawiaj z dzieckiem!

Tak, czy to może być takie proste? I jak! W wieku od 6 miesięcy do 1,5 roku dziecko reaguje już na głos mamy.

Wyobraź sobie, że Twoje dziecko śpi spokojnie w łóżku i chcesz skorzystać z godziny, by szybko umyć włosy, umyć włosy lub po prostu zawiesić pranie w spokoju. Nagle twoje dziecko zaczyna krzyczeć. Co robisz

Większość matek natychmiast spieszyłaby do dziecka. Niektóre wyczerpane matki sprawiały, że dziecko krzyczało bez komentarza. I tak często właściwe zachowanie jest złotym środkiem!

Eksperci radzą natychmiast odpowiedzieć dziecku? ale nie po to, by natychmiast zatrzymać wszystko i podbiec do niego. Małe dzieci mogą jeszcze nie rozumieć każdego słowa, które mówisz. Ale rozpoznają głos (mama), głos (uspokajający) i melodię zdania (przyjazną).

Sam głos uspokaja dziecko, ponieważ wie: słyszę mamę, ona tam jest i wkrótce przyjdzie. Jednocześnie dziecko ma szansę na samoregulację.

Tak wielu ekspertów doradza matkom: „Zaufaj swojemu instynktowi!” Oznacza to również: Oczywiście zależy to od przyczyny, dla której dziecko płacze. Jeśli masz gorączkę lub głód, powinieneś oczywiście zostawić jak najmniej czasu na czekanie. Jeśli to tylko nudne, czy może poczekać trochę dłużej? kilka minut w zależności od wieku. Ważne jest, aby rozmawiać z dzieckiem podczas nieobecności. Słowa mogą czynić cuda? nawet z dziećmi!

2. Jak sprawić, aby dzieci czekały: zaoferuj dziecku alternatywę!

Kiedy dzieci uczą się czołgać, chodzić i wspinać, naturalnie chcą zastosować swoją nowo nabytą wiedzę. Czy wyruszasz w wielki szeroki świat? mieszkanie? i dotykać wszystkiego, co nie nituje? a nagelfest to: okulary, gniazda, rośliny i spółka

Kto stoi i ciągle „Nie!” powtarzane, często odczuwają pierwsze małe napady złości dzieci. Nic dziwnego, w końcu to dość frustrujące, że nie można go zwiedzać!

Eksperci doradzają rodzicom, aby obserwowali dziecko podczas wycieczki eksploracyjnej i nie zawsze „Nie!” rauszuhauen, ale także oferować alternatywy. Gdy tylko dziecko złapie cenną wazę, Mama może zaoferować totalną alternatywę, kierując swoją uwagę na coś innego: może książka, która jest w pobliżu (i mniej krucha niż waza)? Albo zabawka, która jest pod ręką?

Kiedy dziecko robi to, czego chce mama, powinno być chwalone. Zasadniczo dotyczy dzieci, mężczyzn i zwierząt: pochwały działają lepiej niż kary!

3. Jak sprawić, by dzieci czekały: obiecać nagrodę!

Dziecko przyzwyczaja się do rutyny to połowa bitwy. Obejmuje to np. siedzenie przy stole, dopóki reszta rodziny nie będzie pełna. Jak uczysz tego dziecka (najlepiej w wieku 3 lat)?

W tym wieku dzieci rozumieją krótkie, jasne komunikaty. Rozumieją wyjaśnienia takie jak „Wszyscy stoimy przy stole, ponieważ miło jest siedzieć razem i rozmawiać”. Oczywiście powinieneś włączyć dziecko w istniejącą rozmowę, żeby się nie nudziło.

Jeśli to się nie uda, możesz z pewnością zachęcić dziecko nagrodą: „Jeśli pozostaniesz nieruchomo, dostaniesz deser!” Lub „Kiedy skończymy, możemy grać razem”. Wiele dzieci jest przekonanych o perspektywie nagrody (która oczywiście musi być przestrzegana przez rodziców, aby zdobyć lub wzmocnić zaufanie dziecka).

P.: Kto próbował tego wszystkiego, a jego dziecko wciąż jest niecierpliwym żartem, nie powinien rozpaczać: po części cierpliwość jest również kwestią genów ...