Agnetha Fältskog: „Tym razem jestem pod kontrolą”
Agnetha Fältskog
Piosenkarka Agnetha Fältskog, 63, powraca do centrum uwagi przez boczne drzwi po 25 latach ukrywania się przed światem, który podziwiała z nieznośną nadmiernością. W Suite 490 sztokholmskiego „Grand Hôtel” fotograf zbudował swoje światło, czeka dziennikarz, dwie kobiety z wytwórni płytowej szybko przekazują jej informacje, a jej stylista szarpie bluzkę. To całe otoczenie jej starego życia, hotelu, promocji, wywiadów. Agnetha uśmiecha się. Oczy, niebieskie jak woda, otoczone zmarszczkami, nie uśmiechają się. Podjęła decyzję, wciąga to. Tym razem zachowuje kontrolę.
Ona musi to zrobić, nie ma wyboru. Znowu nagrała. 31 lat po Abbie, ćwierć wieku po zakończeniu kariery solowej. Od tego czasu mieszka na odległej wyspie na zachód od Sztokholmu, na wysokiej klasy posiadłości, którą kupiła w 1984 roku, aby „zabezpieczyć się” i dwoje swoich dzieci, powiedziała. Chciała odpoczynku, a potem nie mogła znaleźć wyjścia z tego pokoju.
A teraz, w Suite 490, na kilka tygodni przed wydaniem nowego albumu, Agnetha siada na szarej kanapie, a przez okno spadają pierwsze promienie wiosennego słońca. Siedzisz naprzeciw starszej, powściągliwej kobiety, starannie przyciętej na dzień, czarnych butów na wysokich obcasach, ciasnych czarnych spodni, białej bluzki, skórzanej kurtki, trochę zbyt eleganckiej, zbyt dogodnej, na pewno nie jej stylu. Spoglądasz na twarz, w którą życie wpisało różne stany emocjonalne, nie tylko na dobre czasy, a tak naprawdę jest tylko jedno pytanie, ponieważ wszystkie inne pytania pochodzą od niego: Dlaczego?
Dlaczego kobieta powraca, która nie wierzy opinii publicznej? którzy nie mogą latać z powodu ataków lękowych, nie podróżują; który wciąż ma koszmary tłumów, fanów, którzy chcą zmiażdżyć ich na zagranicznych trasach; który nie śpiewał 13 lat po Abbie, nawet nie słyszał muzyki, nie słuchał muzyki, ponieważ nie czytała; Dlaczego więc powraca Agnetha Fältskog? Nie chodzi o pieniądze, mówi: „Mogę dobrze żyć na płytach i opłatach licencyjnych”. Ona się uśmiecha. Trzynaście lat temu to ona odrzuciła propozycję biznesmena, który chciał zapłacić miliard dolarów za Zjazd Abba. Mówi: „Naprawdę robię CD z zabawy”.
Chciała śpiewać, to była jej motywacja, tyle tylko, że nie powinna być powrotem, nie planowała. „Śpiew to moje życie”, mówi, czasami mówi zdania, które brzmią bardzo prosto, i które popychają je jak bufor między odpowiedzią a głębszą prawdą za nią. Chciała śpiewać, to jej praca, ona jest jedyną, opuściła szkołę w wieku piętnastu lat. I byli tacy dwaj producenci, Jörgen Elofsson i Peter Nordahl - Elofsson współpracowali z Britney Spears i Kelly Clarkson - i dali im znać o wzajemnym poznaniu, że napisali dla nich dwie piosenki. „Nie szukałem kogoś, kto chciałby ze mną nagrać płytę” - mówi Agnetha. „Byłem przekonany przez tych dwóch mężczyzn, którzy weszli. Powiedziałem: Oh, okej, nie zamknąłem żadnych drzwi, mogę ich słuchać, przyszli i zagrali mi piosenki, i to było jak: Musisz to zrobić.
Nie szukałem kogoś, kto chciałby ze mną nagrać płytę
Zapytała córkę Lindę, jest aktorką, a także piosenkarką, mieszkają razem na wyspie. Linda powiedziała: Pomyśl o tym, jeśli chcesz tego jeszcze raz. „Oczywiście wiem wszystko o karuzeli, do której chodzę” - mówi Agnetha. A potem, bardzo żwawo: „Ale mogę to opanować”. W jaki sposób? „Robiąc tak, nie będę zbyt zmęczony”.
Dopiero raz, po zakończeniu kariery solowej w 2004 r., Wystąpiła z muzyką nostalgiczną, dla której nagrała piosenki swojej młodości: Petulę Clark, Connie Francis. 54 ona tam była. W tym czasie odwołała wszystkie wywiady w krótkim czasie, a dopiero po presji ze strony wytwórni płytowej, miesiąc po wydaniu „My Coloring Book”, dała kilka, w których nic nie powiedziała. Płyta była niewielkim sukcesem w Szwecji, „pomyślałem wtedy, że to będzie mój ostatni, ale potem”, mówi, „ta szansa przyszła”.
Pracowali nad nowym albumem przez 18 miesięcy, od stycznia do października 2012 roku byli w studiu, to była najpiękniejsza część. Ale od lat nie śpiewała: „Na początku miałem problemy”, mówi, wskazując na przeponę, „Wiem dokładnie, jak śpiewać, ale zajęło mi trochę czasu, aby zapamiętać, jak oddychać i skąd je wziąć Siła bierze się z brzucha.Wziąłem kilka lekcji śpiewu, trzy lub cztery, potem było z powrotem, wszystko, co musiałem zrobić, to oczyścić gardło i zacząć śpiewać. „A” to nazwa płyty, jak A z Abby, jakby chciał wyrwać się z legendy Są dobre piosenki, pop i ballady, dwa, trzy utwory pozostają w głowie, niektóre dźwięki, jak Abba - dźwięk, wciąż jasny, zaskakująco młody głos Agnethy.
Jej córka ostrzegła: Czy naprawdę chcesz znowu szumu?
Czasami albumy z poprzednich gwiazd są krępujące, to nie jest to, ale też nie jest bardzo osobiste. Nie dowiesz się o Agnetha, z wyjątkiem tego, że wciąż jest dobrą piosenkarką. Utwór, który brzmi najbardziej jak Abba, jest jej pierwszym singlem; chociaż inne utwory są lepsze, ale o tym decyduje wytwórnia. Ważne było dla niej, żeby brzmiała jak dorosła, „byłoby głupio, gdybym próbował być czymś, czym już nie jestem”.
Ale Pop jest młody, ta sprzeczność pozostaje, nawet w duecie z wokalistą Take-actem Gary Barlowem, który technicy zebrali w studio. Agnetha mówi, że była na wakacjach, gdy Gary był w studiu, że tęsknili za sobą, a ich występy nie są planowane, tak jak Agnetha nie planuje nawet śpiewać na żywo. „Wiem, że to wszystko jest częścią tego, nie możesz po prostu iść do studia, a potem myśleć, że reszta się wydarzy sama, ale wpadnę w kłopoty, jeśli zrobi się za dużo, za dużo podróży, koncertów, nie mogę już tego robić. Brak mi siły.
Wiele zostało wyjaśnionych powodów odwrotu Agnethy; to, co publiczność pod koniec lat 80. uważała za uzasadniony czas oczekiwania supergwiazdy, było w pewnym momencie uważane za zepsute. Alkohol, depresja, jak przypuszczają media, nazywali ją „Garbo”, słabą diwą, która z pochodzenia z powodzeniem karmi własną legendę. Agnetha milczała o tym wszystkim, ale zniknęła, mimo że piosenki Abby zostały wznowione w latach 90., a jej były mąż Benny i Björn wyruszyli w hitowe musicali, takie jak „Mamma Mia”. W jednym z najlepszych filmów o Abbie, filmie dokumentalnym BBCD „Zwycięzca bierze wszystko”, wszyscy czterej znów mają swoje zdanie, tylko Agnetha odpowiada bez zdjęcia swojej samotnej wyspy.
Wiele już powiedziano o mężczyznach w ich życiu. Była w 1978 roku po rozstaniu z Björnem Ulvaeusem z gwiazdą hokeja, projektantem, detektywem, który powinien chronić swoje dzieci przed porwaniem. W 1990 r. Wyszła za mąż za lekarza, małżeństwo trwało tylko trzy lata. W 1997 roku jej dziwny związek rozpoczął się z Holendrem, który prześladował ją od lat, a nawet kupił dom na jej wyspie. Agnetha wreszcie nawiązała z nim relację, po dwóch latach zerwała się, zignorował separację. Musiała mu pokazać, że został wydalony z kraju na dwa lata, potem wrócił, wrócił. Gazety informowały, że Agnetha zbudowała jeszcze lepiej zabezpieczony dom jeszcze głębiej w lesie. Nie możesz później zadawać pytań, to jest warunek tego wywiadu. Czy obecnie mieszka z kimś? „O nie” - mówi Agnetha, podnosząc palec wskazujący - „to tajemnica”.
Nowa płyta nie ma na celu zepsucia ich prywatności. „Nadal chcę żyć w odosobnieniu, ale w zgodzie z tą płytą staram się wykonywać pracę w moim tempie”. Jej tempo, czyli jej życie, które nazywa „zejściem na ziemię”, „zakorzenione”. To codzienne spacery z dwuletnią mopsą i małym Pinscherem Bruno. Potem idzie do stajni, jej córka Linda hoduje konie. Nie ma projektów charytatywnych, nie ma dużego kręgu przyjaciół, nazywa się samotną, jej wnuki są w centrum. Czasami śpiewa z nimi: „Próbuję też nauczyć ich gry na fortepianie, ale wciąż są tacy mali, wolą konie”.
Nadal często o tym śnię.
W wieku pięciu lat Agnetha po raz pierwszy śpiewała publiczności na przyjęciu świątecznym w klubie rybackim, jej ojciec, dyrektor zarządzający domu towarowego, pisał małe recenzje w wolnym czasie, a ona przyszła do niego. W wieku siedmiu lat nauczyła się grać na pianinie, w wieku 14 lat była tak dobra, że jej nauczycielka gry na fortepianie rzuciła pracę. W wieku 15 lat pracowała w centrali telefonicznej firmy samochodowej, w wieku 16 lat koncertowała ze znanym zespołem w Szwecji, w wieku 17 lat nagrała swoje pierwsze samodzielnie skomponowane utwory, w wieku 18 lat miała swój pierwszy hit numer jeden. W wieku 19 lat zakochała się w muzyku Björnie Ulvaeusie, na przyjęciu urodzinowym, obie Frida i Benny poznały się, razem tworzyły muzykę. 1974 następnie: „Waterloo”.
Kariera się zmieniła, sprzedano prawie 400 milionów płyt. Koniec małżeństwa z Björnem; jej nieśmiałość wolała opuścić sale koncertowe tylnymi drzwiami; rosnące cierpienie z powodu stresu związanego z wycieczką, latania; tęsknota za uzdrowieniem, spokojne otoczenie dla ich dzieci, bezpieczeństwo. Czy jest dzisiaj dzień, kiedy nie myśli o Abbie? „Jest kilka”, mówi, „ale noszę to we mnie, wokół mnie, zawsze i wciąż często o tym śnię, o sobie.Często nie rozumiem, o czym marzę i dlaczego, ale nadal tam jest. „Jest dumna z tego, co osiągnęli, mówi,„ że mieliśmy tak duży wpływ na ludzi ”i mówi o jednym mała dziewczynka, „nie mogła jeszcze mówić, ale pierwszą rzeczą, którą powiedziała, było r”, zadzwoń ”.
Ale z drugiej strony: „Byłem częścią tej grupy - to było wspaniałe, nigdy nie zapomnę, jak byliśmy w Australii, Anglii i innych krajach - to było ogromne, a potem trochę cierpisz, to też wymaga dużej siły jeśli masz dużo w tym samym czasie. ”
Jest to możliwa odpowiedź na pytanie, dlaczego: uczucie, że to nie koniec, bo Abba nigdy się nie zatrzymuje. Oficjalnie grupa nigdy się nie podzieliła, wciąż pojawiając się w nowych albumach best-of, które sprzedają miliony egzemplarzy, uruchamiają piosenki w radiu, dźwięk Abby uważany jest za niegodny. Jeśli to wszystko nigdy się nie kończy, to w pewnym momencie chce się coś przeciwstawić własnym głosem. Pokaż, że jest ktoś inny, z własnym życiem muzycznym.
Chciała napisać przynajmniej jedną piosenkę na nową płytę, „Nie byłam pewna, czy mogę to zrobić, ale wiedziałam, że mam to w sobie. Zabrałam dni, przestałam, zmieniłam zdanie, dostałam piosenkę w jednym Pisanie języka fantasy, trochę francuskiego, ale nie poprawne Kiedy grałem go producentom, powiedziałem: Nie zwracaj uwagi na słowa, tylko melodię ”. To ostatnia piosenka na albumie, zatytułowana „I Keep Them On The Floor Beside My Bed”, zrywa z melodią albumu, ponieważ brzmi trochę jak folk, melancholijnie, po tym, jak Agnetha napisała wcześniej piosenki ,
„Niosę ze sobą Abbę, nie mogę jej oderwać”
Melancholia należy do jej rodziny. Jej matka, gospodyni domowa, była bardzo zamknięta w sobie, cierpiąc na późniejsze uzależnienie od alkoholu ojca. Agnetha nigdy nie mówiła o śmierci rodziców na początku lat 90., nawet biograf Abby, Carl Magnus Palm, nie powiedział jej, że jej matka się zabiła. Mimo to ukazał się w 2000 roku. Wskoczyła z szóstego piętra, a jej ojciec zmarł dwa lata później. Smutek, z którym Agnetha zawsze się borykała, ma z tym wiele wspólnego.
„Były lata, kiedy nie czułem się tak dobrze”, mówi, „to było po śmierci moich rodziców, więc czułem się bardzo źle, nie chcę o tym wiele mówić, musisz przejść przez to, to wpływa na ciebie „Tęsknisz za nią, jesteś tak bardzo częścią swojego życia.” Po jej śmierci byłem bardzo, bardzo smutny i chciałem spokojnego życia i spróbowałem sobie z tym poradzić. ” Czy ona to skończyła? „To tak, jak Abba, nosisz ją ze sobą, to nie jest coś, co mogłabyś zdjąć”. Jest teraz szczęśliwsza niż 20 lat temu, chociaż „starzenie się nie jest zbyt zabawne, ale musisz to zaakceptować, staram się jak najlepiej wykorzystać, dbam o siebie, cieszę się, że wszystko w porządku Jestem bardzo wdzięczny, moje dzieci, moje wnuki ”.
Były lata, kiedy nie czułam się tak dobrze
Może kiedy jesteś supergwiazdą, nigdy nie możesz wrócić. Ta płyta to ostatnia szansa Agnethy na dodanie jej do oficjalnego zdjęcia. Zagrały Benny'ego piosenki, kiedy nagrania wokalne zostały wykonane, „bardzo mu się podobało”, mówi. „Björn jeszcze tego nie słyszała, Frida, ale wiem, że o tym wiedzą”.
Po Abbie Agnetha powiedziała: „Lubię być małą gwiazdką, ale nie chcę być wielką gwiazdą”. To wciąż prawda, mówi. „Jestem wdzięczny, że mogę śpiewać, że to wiele znaczy dla ludzi”. Proste zdanie. Już nie. Po prostu śpiewaj.
Meike Dinklage, 47, Agnetha nie wspomniała, że nawet jako nastolatka była wielkim fanem Abby: miała ponad 100 plakatów Abby i „Bravo” na ścianach pokoju - ale potem Frida była jej ulubioną piosenkarką.
