Kosmetyki z oliwą z oliwek
Mniej więcej raz w miesiącu Salvador Alamar de Juan siedzi z dziewięcioma innymi panami w sali konferencyjnej i popija niebieskie okulary. Czasami więcej, czasem mniej radości. Radość to na przykład: owocowy smak z nutami zielonego jabłka, migdałów, świeżej trawy, na finiszu lekko pikantny-pieprzny i pamięć aromatu dojrzałego banana. Jednak to, co obecnie znajduje się w szybie, jest jego zdaniem: metaliczne, dźwiękowe, z niuansami wilgotnej ziemi. Salvador Alamar wykorzystuje swoją zjadliwą ocenę w elektronicznej karcie wyników, pozostałych dziewięciu degustatorów nie oceni lepiej i niestety ta oliwa z oliwek zawiodła. Oznacza to, że pieczęć jakości nie zostanie zachowana, co Rada Miejska Consejo Regulador - Rada Miejska Rady Kontroli Oliwy z Oliwek - przyznaje szczególnie dobre oleje z regionu Kordoby.
W Andaluzji oliwa z oliwek jest wyraźnie czymś więcej niż tylko pożywieniem: to styl życia, a przede wszystkim główny czynnik ekonomiczny. Zwłaszcza w pagórkowatej prowincji Jaén można zobaczyć drzewa oliwne tak daleko, jak okiem sięgnąć, położone blisko wzgórz, poprzecinane tylko wiejskimi drogami. Hiszpania jest krajem, w którym produkuje się najwięcej oliwy z oliwek - „chociaż wiele osób nadal uważa, że to Włochy, eksportujemy nawet dużo naszej ropy!”, Mówi Salvador Alamar, brzmiąc niemal smutno.
Salvador Alamar, urodzony w 1962 r., Pracuje w branży naftowej od 28 lat. Jego dziadkowie mieli własną plantację drzew oliwnych, teraz jest szefem firmy założonej przez niego „Aceites Virgenes”, oliwy z oliwek z andaluzyjskich plantacji podłączonej i wywiezionej na cały świat. Handel idzie dobrze: „Dawno, dawno temu oliwa z oliwek była używana tylko do sałatek, a teraz rozprzestrzeniło się słowo, że możesz zrobić z nią o wiele więcej, a to nie tylko jest spożywane, ale także szeroko stosowane w kosmetykach”.
Jednym z jego klientów w Niemczech jest hamburska grupa Beiersdorf, która przetwarza około siedmiu ton oliwy z oliwek rocznie w serii „Oliwa z oliwek” marki Florena. Rozwój jest całkiem nowy: Chociaż prababka i starożytni Grecy wiedzieli, że oliwa z oliwek dbała o suchą skórę, oleje roślinne przez długi czas nie odgrywały znaczącej roli w kosmetykach komercyjnych. Ma to szczególny powód: „Oliwa z oliwek, na przykład, jest znacznie bardziej skomplikowana w przetwarzaniu niż oleje silikonowe lub parafinowe, ponieważ olej ma pewien zapach i może ulec zjełczeniu, jeśli nie zostanie uwzględniony podczas produkcji„, mówi Anette Bürger, badaczka z Beiersdorf, gdzie odpowiada za rozwój produktu w Florena.
Ale w ostatnich latach przemysł kosmetyczny odkrył na nowo oliwę z oliwek - z pewnością dlatego, że naturalne kosmetyki przeżywają boom, a zapotrzebowanie na naturalne substancje ziołowe w opiece ogólnie wzrosło. Florena zamawia ich „oliwy z oliwek” - Peutgeserie w Salvador Alamar tylko „extra virgin” - jakość, dzięki której można łatwo przygotowywać sałatki, od kwietnia nawet z rolnictwa ekologicznego, chociaż jest „tylko” na skórze. Ale co tu znaczy „tylko”? Oliwa z oliwek może mieć wiele dobrego na skórze, mówi farmaceuta Anette Bürger: Po pierwsze, składa się z 85 procent niezbędnych kwasów tłuszczowych, których zwykle brakuje w suchej skórze. Kwasy tłuszczowe - zwłaszcza kwas linolowy zawarty w oliwie z oliwek - są niezbędne do budowania naturalnej bariery chroniącej skórę przed wysychaniem.
Prawdziwą siłą wyłącznie wysokiej jakości oliwy z oliwek tłoczonej na zimno jest jednak jej działanie przeciwutleniające: „Inne oleje roślinne, takie jak olej kukurydziany, które są również stosowane od czasu do czasu w kosmetykach, zawierające nawet witaminę E, ale prawie nie zawierają polifenoli”. Polifenole są silnymi zmiataczami, które chronią komórki (więc oliwa z oliwek jako jedzenie jest tak zdrowa). Ale rafinowana oliwa z oliwek, oczyszczona i przetworzona w rafinerii, straciła dużo na wadze.
Pełny potencjał oliwy z oliwek został rozpoznany zaledwie kilka lat temu, a badania wykazały, na przykład, w oliwie z oliwek „extra virgen”, między innymi, znaczną ilość hydroksytyrozolu, jednego z najsilniejszych przeciwutleniaczy w historii. W rafinowanej oliwie z oliwek nie zostało prawie nic. Oliwki do oleju, które sprawiają, że smakosze i firmy kosmetyczne są szczęśliwe, pochodzą na przykład z plantacji rodziny Vañó. Francisco Vañó wygląda w swoim dobrze dopasowanym kieszonkowym garniturze bardziej jak bankier niż rolnik z oliwek, co nie zwodzi: przez lata pracował na wyższym stanowisku w hiszpańskim banku Santander, aż wreszcie, wraz ze swoją siostrą Rosą, zarządzał firmą rodzinną w Andaluzji przejął. „Castillo de Canena” to nazwa firmy, w języku angielskim: „Castle of Canena”. Ten zamek faktycznie istnieje, znajduje się w 2132-osobowej wiosce Canena, należy do rodziny (w tym dwa legendarne duchy zamkowe), pochodzi z XVI wieku i jest z pewnością jednym z najbardziej reprezentacyjnych budynków korporacyjnych, jakie można sobie wyobrazić.
Około kwadransa jeepu od niego rozciąga się gaj oliwny rodziny Vañó.W chłodne zimowe dni między listopadem a lutym zbiera się oliwki. Zaledwie kilka lat temu pracownicy żniw korzystali tylko z prostych kijów, którymi oliwki były starannie usuwane z gałęzi.
Tymczasem technologia pojawiła się tutaj: pracownicy są wspierani przez dużą mobilną „maszynę wibracyjną”, która chwyta drzewo oliwne na pniu i energicznie wstrząsa. Błyskawicznie oliwki wpadają w siatki bezpieczeństwa na ziemi i wyglądają naprawdę pysznie. Czy należy go ostrożnie gryźć. , , ?
„Tylko turyści zawsze to próbują”, mówi Salvador Alamar z uśmiechem, podczas gdy zdegustowany po eksperymencie zdegustował kawałek najbardziej gorzkich rzeczy na ziemi. Niestety czyste oliwki są jadalne dopiero po tygodniowym spożyciu solanki. I nawet wtedy nie wszystkie odmiany oliwek nadają się równie dobrze do martini lub tapas: „Manzanilla, na przykład, jest odmianą, która wytwarza doskonałą oliwę stołową, ale tutaj uprawiamy odmianę Picual”, wyjaśnia Francisco Vañó. Zawiera dużo polifenoli, dlatego smakuje gorzko, ale właśnie dlatego wytwarza szczególnie zdrową oliwę z oliwek. W mniej niż minutę pracownicy i maszyna wibracyjna zebrali drzewo oliwne z około 50 kilogramami oliwek leżących na ziemi. Z tego można wygrać około dziesięciu litrów oleju - „produktywne oliwki nie są dokładnie”, mówi Salvador Alamar. W pierwszych dniach zbiorów zielone oliwki nadal mają niską zawartość tłuszczu, ale ich olej jest szczególnie aromatyczny i owocowy.
Ten „sok z oliwek” jest butelkowany w eleganckich butelkach i dostarczany do świątyń dla smakoszy i wydziałów smakoszy świata. Jeśli na przykład od połowy grudnia oliwki stają się czarne i pełne tłuszczu, Vañós produkują głównie tańszy, ale nadal wysokiej jakości olej na rynek masowy. Dla koneserów oliwy z oliwek sama jakość „extra virgin” lub „extra virgin” (to znaczy od pierwszego tłoczenia na zimno, maksymalnie 0,8 procent kwasu w kompozycji, bez zastrzeżeń smakowych) nie jest oceną jakości. Ale minimalne wymagania.
Ustalenia na koniec dnia zbiorów: Oliwa z oliwek jest zdrowa. Oliwa z oliwek jest dobra dla skóry. Drzewa oliwne są piękne. I jeszcze bardziej malownicze tradycyjne młyny oliwne w Andaluzji, gdzie oliwki są miażdżone granitowymi kamieniami ważącymi tony, a nie mielone w nowoczesnych kadziach ze stali nierdzewnej.
Tak malowniczym miejscem jest starożytny młyn oliwny „Nuñez de Prado” w Baenie. W dużej jadalni na kolację kolejno oliwkową tapenade, smażoną w migdałach z oliwy z oliwek, rafinowaną zupą ze szparagów z oliwy z oliwek, marynowaną w medalionach wołowych z oliwy z oliwek i na deser nawet z oliwą z oliwek i miodowymi pomarańczami z lodu oliwnego - ważne jest tylko jedno: oliwa z oliwek może naprawdę, być naprawdę pysznym. Nie musisz go pić prosto z niebieskich okularów.
