Zaburzenia erekcji: „Był tylko strach, czy działa, czy nie”
ChroniquesDuVasteMonde: Niektórzy mężczyźni budzą się po operacji prostaty i nic nie działa. Jak ci poszło, panie Zaefferer?
Werner Zaefferer: Moje zaburzenia erekcji rozwinęły się w dłuższym okresie czasu. Zaczęło się dwanaście lat temu, pod warunkiem, że początkowo nie mogłem prawidłowo sklasyfikować. To była depresja. Później dodano problemy z zasilaniem.
ChroniquesDuVasteMonde: Czy rozmawiałeś z żoną o swoich potrzebach?
on: Nie. Ani o depresji, ani o problemach z erekcją. Minęło kilka lat.
ChroniquesDuVasteMonde: Ale twoja żona nie mogła uciec.
Państwo: Wiedziałem bardzo mało.
on: Nie nazywaliśmy rzeczy po imieniu. Najpierw musieliśmy się tego nauczyć. Depresja rozpoczęła się w 1997 r., A wiosną 2000 r. Poszedłem do lekarza. Dużo później mówiłem o problemach z erekcją.
Państwo: Nie możesz go oddzielić. Kiedy był w depresji, nic nie działało. Depresja była nieco lepsza i nadal nie działała w łóżku, a potem znowu się pogorszyła. I nawet jeśli wszystko poszło dobrze, zawsze bałem się, że to się nie powtórzy. Ponieważ znowu popadł w depresję.
on: I zawsze bałem się, że nie zatrzyma się ponownie. Ze względu na presję oczekiwań i lęk przed porażką często nic nie zostało.
Państwo: Stało się to coraz bardziej dramatyczne.
Najpierw musieliśmy nauczyć się nazywać rzeczy po imieniu
ChroniquesDuVasteMonde: Jak dramatyczne?
on: Coraz częściej miałem myśli samobójcze.
Państwo: A potem poszedł do naszego lekarza rodzinnego. Przepisał mu leki przeciwdepresyjne.
on: Ale nie radziłem sobie dobrze z lekami. Jeden z nich zmienił mój obraz krwi. W ulotce innej przeczytałem, że może to prowadzić do zaburzeń seksualnych. Już to miałem. Więc tego nie wziąłem. To wszystko pogorszyło wszystko. W końcu wziąłem inny lek i byłem pod opieką specjalisty i psychoterapeuty.
ChroniquesDuVasteMonde: Co robiłeś przeciwko zaburzeniom erekcji?
on: Nic. Byliśmy w centrum doradczym, ponieważ mężczyzna i kobieta pomogli nam znowu rozmawiać.
Państwo: Szczęśliwym zbiegiem okoliczności znalazłem pomoc u terapeuty Gestalt - i wreszcie mogłem porozmawiać. O mnie i mojej sytuacji, o tym, jak się czułem w związku z naszymi problemami seksualnymi.
ChroniquesDuVasteMonde: Jak się czułeś?
Państwo: Bezradni, przytłoczeni i zdesperowani. Moje myśli i uczucia nie dotyczyły już mnie ani naszego wspólnego doświadczenia. Chodziło tylko o to, czy działa, czy nie. To było całkowicie frustrujące.
ChroniquesDuVasteMonde: Czy czułeś się zdewaluowany, ponieważ byłeś sam ze swoim pożądaniem?
Państwo: To już nie miało znaczenia. Był tylko strach, czy działa, czy nie. Poza tym myślałem, czy to nie moje? Czy jestem zbyt nieatrakcyjny? Zbyt zmęczony? Czy jesteśmy razem zbyt długo? Oczywiście, że był w depresji. Ale nie wystarczy powiedzieć: to nie zależy ode mnie. To wszystko przeplata się.
on: Byłem też z tym terapeutą Gestalt i stopniowo depresja została znacznie zmniejszona. Następnie stopniowo radziliśmy sobie z problemami seksualnymi.
ChroniquesDuVasteMonde: Jak sobie z tym poradziłeś?
on: Najpierw z Viagrą, w tej sytuacji był to rozsądny lek. To działało dla mnie w bardzo małych dawkach. Jeśli przez jakiś czas poszło dobrze, też to zostawiłem. Zakładając, że nastrój był tak dobry, że zrobiłbym to, gdyby nie zadziałało.
Państwo: To, że nie działa, nie jest niczym niezwykłym, zwłaszcza gdy się starzejesz. Najważniejsze jest to, aby oceniać inaczej. A to bardzo się poprawiło.
on: Możesz powiedzieć: „Czekamy trochę teraz i spróbuj ponownie”. Nigdy wcześniej nie odważyłbym się tego zrobić. Poddałem się natychmiast.
Państwo: Z powodu kryzysu i późniejszego kontaktu z innymi dotkniętymi chorobą mężczyznami w grupie samopomocy mój mąż bardzo się zmienił w swojej osobowości. Stał się bardziej pewny siebie i otwarty.
ChroniquesDuVasteMonde: Jako partner, jak doświadczyłeś korzystania z Viagry?
Państwo: Na początku czułam się trochę pod presją. Więc myślałem: co, jeśli tylko nie czuję się jak on - i on tam stoi. Ale nauczyliśmy się z tym radzić.
ChroniquesDuVasteMonde: Jak to było z twoją żądzą - czy to nie było na torze?
on: Moja żądza była nieprzerwana, z wyjątkiem najgorszych czasów depresji.
Państwo: Moja żądza już zniknęła. Z takim stresem ginie. Czy pomógł ci konflikt z twoją seksualnością?
on: Tak! Aby uniknąć presji erekcji, próbowaliśmy innych rzeczy i ewoluowaliśmy.
Państwo: Na przykład kiedyś powiedzieliśmy: „Dziś nie śpimy razem, ale przytulamy się i głaskamy”.
on: Śmialiśmy się nawet z niektórych naszych eksperymentów.
Państwo: Możemy teraz mówić o strachu. Czasami jednak nie jesteś świadomy strachu. Wypierają je - i możliwość uprawiania seksu. Rozwijasz strategie unikania: nie ma czasu, aby robić zbyt wiele. W tym celu planujemy seks teraz raczej jeden. Pozostawiamy go mniej przypadkowi i radzimy sobie z nim bardziej świadomie.
ChroniquesDuVasteMonde: A jak to się teraz dzieje, osiem lat po najniższym punkcie?
on: Viagra jest w szufladzie, ale tak naprawdę już jej nie biorę. Czuję, że mogę to zrównoważyć.
Państwo: Ten strach, że to nie zadziała, wciąż jest we mnie. Nawet po tylu latach. I to często odbiera mi lekkość.
on: Od czasu do czasu są jeszcze fazy depresyjne, które wpływają na moją moc.
ChroniquesDuVasteMonde: Jak sobie z tym radzisz?
Państwo: Jeśli są problemy z seksem, staram się zachować zrozumienie. Ale frustracja przenosi się na inne obszary naszego życia. Czasami kłócimy się o drobiazgi - a potem jestem nieproporcjonalnie niecierpliwy i głośny, otwieram drzwi i besztam.
On (szepcze): Agresywny.
Państwo: Jeśli odrzucę siebie i nie czuję się pożądany, muszę tylko uwolnić swój gniew. Po tym czuję się lepiej.
Zawsze byłem pewien, że moja żona nie pójdzie do żadnego innego mężczyzny
ChroniquesDuVasteMonde: Czy myślałeś w trudnym czasie, kiedy twoja żona mogła pójść do innego mężczyzny?
on: Nie mogłem tego znieść. Potem widzi, jak cudownie to działa - i jakim jestem mięczakiem. Ale zawsze byłem pewien, że tego nie zrobi.
ChroniquesDuVasteMonde: Temat seksu ma duże znaczenie w twoim związku. Czy to czasem spędza czas?
Państwo: Ja już!
on: Nie ja! Moja seksualność jest dla mnie bardzo ważna i stanowi atut dla mojego życia i relacji. Zajmuję się również tematem zawodowo, ponieważ przez cztery lata pracuję w grupie samopomocy. Staramy się pomagać mężczyznom z zaburzeniami erekcji, wymieniając je - e-mailem, telefonicznie lub na miejscu. Prowadzę grupę w Kolonii, ale są też w innych miastach. I tak mężczyźni mogą nauczyć się mówić o swoich problemach - ze sobą, z lekarzem, a przede wszystkim ze swoim partnerem.
ChroniquesDuVasteMonde: Którzy mężczyźni przychodzą do grupy samopomocy?
on: Większość z nich ma ponad 50 lat i są zdominowane przez organiczne przyczyny zaburzeń, takie jak cukrzyca, choroby serca czy chirurgia prostaty. Ale są też młodsi mężczyźni, którzy mają problemy z erekcją. I wiele kobiet do nas pisze.
ChroniquesDuVasteMonde: Na co mają nadzieję kobiety?
on: Chcą wiedzieć, jak radzić sobie z zaburzeniami erekcji u mężczyzn. Często nie cierpią z tego powodu - ale z faktu, że mężczyźni nie rozmawiają o tym i nie wycofują się coraz więcej. Często nie ma nawet więcej pieszczot.
ChroniquesDuVasteMonde: Co polecasz na pomoc w poszukiwaniu mężczyzn i kobiet?
on: Przede wszystkim: mów! Następnie terapeuci lub lekarze. A my w grupie wyjaśniamy, co możesz zrobić, od Viagry po pompę penisa. Po operacji prostaty nerwy są często odcinane, aby Viagra nie mogła działać. Istnieją jednak inne środki i metody, które również pomagają w zaburzeniach erekcji indukowanych organicznie. Ale jeśli tego nie zrobi, to zawsze zależy od duszy. A to może pomóc tylko rozmawiając ze sobą. W niektórych przypadkach potrzebne będzie profesjonalne wsparcie, aby pomóc mężowi i jego partnerowi.
Państwo: Można zmniejszyć powszechny strach przed porażką, rozmawiając. Zajmując się seksem i niemocą, bardzo się zmieniliśmy. Stał się bardziej otwarty. I często robię coś dobrego. Ale rozszerzyliśmy także inne podstawy naszego małżeństwa. Poruszamy się znacznie bardziej niż wcześniej, wędrujemy. I razem tańczymy. To dzięki naszym obawom i niedoskonałościom.
Werner Zaefferer, 56, jest emerytowanym nauczycielem w szkole średniej i kieruje częścią Kolonii grupy samopomocy „Zaburzenia erekcji” (www.impotenz-selbsthilfe.de). Jako punkt kontaktowy dla osób dotkniętych chorobą zaleca również Centrum Informacyjne Freiburg ds. Seksualności i Zdrowia (ISG, www.isg-info.de).
W ChroniquesDuVasteMonde, wydanie 24, odnieśliśmy się do sześciodniowej terapii w Centrum Repotenz w klinice Heinricha Manna w Bad Liebenstein. Niestety, terapia ta nie będzie oferowana w tym roku i prawdopodobnie w przyszłym roku.
