Pomóż mi hipochondryk! Życie w ciągłym strachu
Sven żyje. Przeżył wszystkie guzy ostatnich lat. Rak, który zjadł w tym czasie przez kości i narządy. Uderzenia, które prawie go zabiły, ale nigdy tego nie zrobiły. Nie więcej niż rak i wszystko, czego się bał. A czasami wciąż ma. Fizycznie Sven * jest zdrowy, i tak zdrowszy, niż się obawia. Ale nigdy nie mógł w to uwierzyć, ponieważ jego dusza była chora. Ponieważ Sven jest hipochondrykiem.
Jeden na stu to hipochondryk
Uważa się, że dotyczy to około jednego procent Niemców, zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Wszyscy wierzą, że mają chorobę? często rzadkie, nieuleczalne lub zabójcze, chociaż niczego im nie brakuje. Strach zatrudnia osoby dotknięte trwale lub tryska i jest wzmocniony przez fakt, że ich odczucia własnego ciała są źle oceniane.
Wszędzie niebezpieczeństwa
Sven siedzi w barze i milczy. Odkrył coś pływającego w swojej whisky. Skoncentrowany próbuje słomą usunąć ciało obce. Bez powodzenia. Jeśli ten mały brud jest dla niego zły? „Nie” - mówi Sven, odsuwając szklankę. Ale czy to gówno, jeśli jest w tym brud?
Niektórzy hipochondrycy opracowują ponadprzeciętne środki ostrożności, dezynfekują wszystko, co dostaje się do ich rąk, przestają chodzić na słońce ze strachu przed rakiem skóry, śpią tylko po prawej stronie, aby nie zmiażdżyć serca. Nie jest tak w przypadku Svena, Sven szuka tylko objawów i ma swoje ciało w zasięgu wzroku. W grudniu ubiegłego roku kuca w swoim mieszkaniu i mierzy ciśnienie krwi co dwie minuty, w ciągu kilku dni. Tworzy arkusze kalkulacyjne Excel, chce wiedzieć, jak wpływają na niego narkotyki. „Ze względu na moją arytmię chorowałem na serce od urodzenia” - mówi Sven. „Naprawdę!” Pcha dalej. On się uśmiecha.
Zawsze może być lepiej
A jak on się ma teraz? „Może być lepiej”, mówi. Ale było już znacznie gorzej. Gdzieś pomiędzy jest prawdopodobnie prawda, z którą zawsze miał problemy. Hipochondria mogą mieć korzenie w prawdziwej chorobie, własnej lub bliskiej krewnej. Podobnie może mieć podłoże neuropsychologiczne lub genetyczne. Często predyspozycje mają swoje źródło w dzieciństwie, kiedy na przykład rodzice krążą jak potomkowie nad swoim potomstwem. Sven przeszedł już operację dwukrotnie, po raz pierwszy w wieku trzech lat. Operacja, która jest zwykle wykonywana wcześniej, ale nie jest możliwa w Sven. Był za mały i słaby. Nawet zanim Svens po raz pierwszy oddychał, jego rodzice byli przede wszystkim jedną rzeczą: zmartwieni. „Zwolnij?”, Zawsze mówili „uważaj!” Sven dobrze pamięta: „Nie pozwolono ci tego zrobić, nie pozwolono ci tego zrobić?” Chciałby grać w klubie piłkarskim, podobnie jak jego przyjaciele.
Sven wciąż jest daleko od hipochondrii, ale nie jest obcy strachowi przed chorobą. „Kiedyś kolega z klasy bawił się wskaźnikiem laserowym. Zrobiłem tak dużo teatru, aż rodzice zabrali mnie do kliniki. W tym samym wieku, w wieku jedenastu lat, Sven uważa, że czuje węzły w piersi. Za każdym razem jego obawy są bezpodstawne.
Proces pełzania
Strach przed chorobą rozprzestrzenia się powoli w głowie Svena jak syrop klonowy w misce. Hipochondria jest ostatecznie wywoływana przez tak zwane wyzwalacze, takie jak stres. Utrzymuje to istniejące objawy, wzmacnia je, a nawet powoduje nowe, które następnie mylą osobę dotkniętą chorobą jako patologiczną i niebezpieczną. Ta negatywna ocena prowadzi do poczucia niepokoju, który następnie prowadzi do stresu. „Kiedy jesteś w tej spirali, nie możesz już powiedzieć”, mówi Sven. On jest kimś, kto? mówi, czy naprawdę ma na myśli samego siebie. „Po prostu wychodzisz z najgorszego” - mówi. „Po prostu nie możesz na to poradzić”.
Hipochondria to jedna z zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, która jest również zauważalna w Svenie. Dwukrotnie, trzykrotnie, cztery razy, musi sprawdzić, czy piec jest wyłączony przed opuszczeniem domu. A czy okna są zamknięte? Naprawdę? W supermarkecie chwyta rzeczy z tyłu półki. „Istnieją produkty o dłuższym okresie trwałości”, mówi Sven. „A produkty nie przeszły tak wielu rąk. Nie podoba mi się to.
Strach nawiedza Svena do snu
Jest zdjęcie Svena, na którym jego głowa wydaje się zbyt duża dla jego ramion. Jak fotomontaż pokazujący, że myśli mogą kontrolować ciało. W najgorszym czasie, w połowie 20 roku, są dni, w których Sven nie może myśleć o niczym innym niż śmiertelną chorobą na minutę. Nędza w nim kipi. I on bierze to do snu. Następnego ranka często zaczyna się od sprawdzenia przez Svena jego funkcji ciała.Czyta literaturę specjalistyczną, wymiany na forach internetowych, bada jego objawy. Według Google ma on raka w 90 procentach przypadków. „Lub stwardnienie zanikowe boczne”, mówi Sven, który określa termin medyczny jako bezpieczny jako farmaceuta. Domniemane objawy ALS, ból nóg i drżenie mięśni, Sven dostaje dwa dni po obejrzeniu reportażu w telewizji. Jego umysł jest potężny, interpretuje mrowienie ramion jako chorobę nerwową, światło błyska w oku jako uszkodzenie siatkówki? ma największy lęk przed chorobami oczu.
Nawet światło na końcu tunelu jest groźne
Działania Svena, czaty, gogli, wszystko to zależy od kompulsywnego pragnienia, aby uzyskać afirmację bycia zdrowym. Pod koniec tej reakcji łańcuchowej zawsze jest poczekalnia. „Po części chodziłem do lekarza kilka razy dziennie” - mówi Sven. Albo na oddziale ratunkowym. Kiedy ludzie z tą chorobą wchodzą w praktykę, nie tylko przynoszą objawy, ale także mają diagnozę. Lekarze musieliby to potwierdzić. Ale wyniki dochodzeń Svena są wciąż takie same: nic. Niezależnie od tego, czy rozumie, że jest zdrowy, z wyjątkiem choroby serca, lekarz rodzinny chce się o nim dowiedzieć. ? Tak, tak? Sven mówi i jest mu ulga. Ale światło na końcu tunelu jest zawsze nadjeżdżającym pociągiem. Ale choroba oczu? Kiedyś, gdy jego dziewczyna chce iść z nim do kina, Sven cały dzień przewraca oczami, mrugając oczami, szukając martwych punktów? i dlatego nie znajdują się ponownie z popcornem w parze krzeseł, ale mają zły nastrój w klinice okulistycznej. Sam Sven był prawie 20 razy. „Ale dlatego nasz związek nie zawiódł”. Dziewczyna odeszła, krople do oczu pozostały. „Naprawdę istnieją?” Mówi Sven. Nie są zarozumiali. Nikt nie może tego wyjaśnić. Co najmniej on sam.
Śmierć zawsze może ci się przytrafić
Obecna dziewczyna Sven i najlepszy kumpel są jedynymi, którym się powierza. Jego rodzicom kontakt jest blisko linii zerowej. Nikt nie zauważa niczego w pracy, ponieważ Sven jest obecnie bezrobotny. Zamyka się, prawie nie opuszcza domu na najgorszym etapie? a jeśli tak, to zazwyczaj do konsultacji. „Lekarze mogli się domyślić po mojej piętnastej wizycie” - mówi Sven.
NIE JEST LEKARZEM, który mówi mu, że jest hipochondrykiem. Tak robi Google. Sven działa, znajduje miejsce w przychodni ambulatoryjnej. Pokazano mu wzorce zachowań, uczy się lepiej kontrolować swoje myśli. Pomagają mu ćwiczenia relaksacyjne. „Nauczysz się radzić sobie z chorobą i stłumić uzależnienie od objawów gogli” - mówi Sven. Stopniowo pozbywa się szukania czegoś, co nie istnieje: bezpieczeństwa.
Kelnerka przynosi nową whisky. Bez brudu. Sven bierze kieliszek, zagląda do środka. „Mam teraz 31 lat”, mówi, odkładając szklankę ponownie bez picia. Zbliżają się skutki. W tym wieku ludzie stają się coraz bardziej świadomi, że ludzie chorują. I umrzyj. Że masz już dużo życia. Znajomy Svena spadł w zeszłym roku z czterdziestoma dwoma. Martwy. „Pojawiła się głupota. Zack! Czy zawsze może się zdarzyć? Sven mówi i popija kieliszek. Nigdy nie wiadomo.
