Oddanie emerytury na wielką wycieczkę?
Zawsze przyciągał nas na odległość. W przeciwieństwie do większości naszych przyjaciół, zawsze rezygnowaliśmy z komfortu na wakacjach. Nie lubimy budzić się w łóżkach hotelowych ani przebywać w jednym miejscu przez dwa tygodnie. Kochamy spontaniczność: podróż autobusem przez różne kraje, bezpośredni kontakt z ludźmi i zatrzymanie się tam, gdzie nam się to podoba? Łatwo to odrobinę wolności. Ponadto wakacje są tak tanie, że nigdy nie mieliśmy dużo pieniędzy.
Mogliśmy zobaczyć wszystkie kraje, o których zawsze marzyliśmy.
Kiedy nasze dzieci chodziły do szkoły, a my nadal pracowaliśmy, nasze wycieczki były zawsze ograniczone do świąt. Od kilku lat jesteśmy na emeryturze, dzieci są poza domem przez długi czas i zaczynamy się zastanawiać, czy nie powinniśmy czynić podróży bardziej rozległymi. W VW idź na górę? nasze wielkie marzenie. Chociaż byliśmy w niektórych częściach Azji, chcielibyśmy zobaczyć Mongolię i Chiny.
Ale nasz stary autobus VW nie dołączyłby tam. Musielibyśmy kupić nowy, a odpowiedni sprzęt byłby drogi. W tym celu musielibyśmy przeznaczyć większość naszych oszczędności emerytalnych, które umieściliśmy w latach na wyższym poziomie. Poza tym mielibyśmy dwa 400? Rezygnacja z pracy, którą mamy obok naszej emerytury.
Po prostu odjedź, a potem? W końcu okaże się, że pieniądze nie wystarczą? Co jeśli jeden z nas zachoruje podczas podróży i potrzebuje opieki? A czy nie chcesz po prostu związać koniec z końcem prawie 70 lat i cieszyć się spokojem? Właściwie to bardzo wysokie ryzyko.
Jedną z opcji jest oczywiście wyprowadzenie się z domu lub podnajem w nieskończoność. Ale nasze dzieci chcą im podziękować, jeśli będą musiały zachować wszystkie nasze artykuły gospodarstwa domowego. A przechowywanie jest zdecydowanie zbyt drogie. Moglibyśmy wszystko sprzedać, ale to naprawdę przełamałoby ostatni most, który oznacza dla nas „dom”. Potem wrócimy po kilku latach, nasze rezerwy na starość i nasz dom znikną i będziemy tam tylko z naszą emeryturą. To wystarczy na czynsz, a nasze dzieci będą na torbie. Pomysł pożegnania się z dziećmi, wnukami i przyjaciółmi w nieskończoność również sprawia, że myślimy.
Z drugiej strony, dlaczego nie? Dlaczego nie myśleć samolubnie, wyrwać się z drobnego życia burżuazyjnego? Teraz nadal będziemy wystarczająco sprawni, a przede wszystkim będziemy mieć odwagę iść w taką podróż. Pomysł, aby siedzieć w domu starców w ciągu dziesięciu lat i myśleć o tej straconej okazji, jest po prostu okropny. Co teraz? Weź rozsądną trasę lub ryzykujesz?
