Miejsce zbrodni Schweiger: umieraj powoli w Hamburch, Digger

Nic poza „sensacją” nie jest tym, co Til Schweiger nazywa swoim drugim miejscem zbrodni. Dlaczego on też ma się spieszyć, kiedy wszyscy oczekują, że zwymiotuje? Podstępne przestępstwo telewizyjne może zrobić inne. Oczywiście premiera jego drugiego „thrillera z miejsca zbrodni” była na dużym ekranie w kinie Passage w Hamburgu. W niedzielę fani w wybranych kinach sieci CineStar obserwowali, jak komisarz Nick Tschiller zdołał wyeliminować zło. Czym dokładnie jest sensacja na miejscu zbrodni „Bounty”? Oczywiście nie (główna rzecz superlatyw!) 19 zmarłych. Nie ciągłe pomruki - Tschiller strzela w swoją stronę, jakby Bruce Willis wjechał z niego w „Die Hard”. Nawet sprawa o średniej rozpiętości - kurdyjski Astan i turecki klan Bürsum nie prowadzą wojny o dominację w branży narkotykowej w okolicy. Nawet brutalna siła - która wycina serce Schweigera, dostaje 50 000 euro od szefa klanu Firat Astan - nie jest tak naprawdę wstrząsająca. Prawdziwa sensacja to kilka małych dzieci, które zamieniają to miejsce zbrodni w zabawny hit. Nie więcej, ale nie mniej.

Cisza i kolega Yalcin Gümer, sensacyjnie grany przez Fahri Yardim. Oczekuje się, że będą to ich stroje, sweter i kurtka bomber, w niedzielę na koncie Sofia Servaes Tumblr #TatortStyle wrócimy do gorących bułeczek.

Pierwszy rewelacyjny występ: partner Chillera Fahri Yardim gra śledczego Yalcina Gümera tak zabawnie, że nie możesz się doczekać każdej sceny z nim. Najlepsze powiedzenie: „Jak właściwie ze mną rozmawiasz?” Jego odpowiedź na „kurwa” skromnego członka klanu. Tweeting Tatortgemeinde prosił już przy pierwszym użyciu o „spin-off”, a więc o własne miejsce zbrodni dla Yardima. Może w końcu przejmie władzę, jeśli Tschiller uratuje świat. Przez resztę dochodzeń „Bounty” przyjmuje on zadanie, podobnie jak w pierwszym przypadku „Witamy w Hamburgu”, aby raz po raz przypominać swojemu koledze Tschillerowi, że nadal istnieje ten nevtötenden stan prawny, do którego zasad LKA- Urzędnicy muszą się wzajemnie trzymać. Nick-McClane-Tschiller (John McClane to Bruce Willis w „Die Hard” 1-5) w przeciwnym razie wykryłby w Hamburgu kowboja na Dzikim Zachodzie. To może być całkowicie śmieszne i denerwujące. Lub rozumiem to jako ładna parodia. W końcu czy ktoś narzeka, że słowa Bruce'a Willisa są płaskie, seksistowskie, bez dwuznaczności, kiedy kupuje bilet do filmu popcorn? Dokładnie tak można było zobaczyć w spektaklu Schweiger Tschiller. Jego krytycy uważają Schweigera za kochającego siebie „tyłka”. Co widzi aktor w „Bounty”? Jego zad. Podczas seksu. Cliché sex z grami w kajdanki. Daje Schweigerowi złodziei przyjemność wysadzać klisze jak balon i czasami po prostu ponownie. "Peng". Zaprogramowane krzyki.

Inną małą sensacją jest prezentacja Ralfa Herfortha eksperta LKA w zakresie przestępczości narkotykowej. Jego postać, Enno Kromer, jest postacią złamaną, rozczarowaną latami walki z mafią narkotykową, ostatecznie pogodzoną z rządami prawa, co uniemożliwia mu odnoszenie sukcesów. Chce zabić głowę klanu Bürsum, niezależnie od kosztu. Herforth wyróżnia się na tym miejscu zbrodni, bez wątpienia dostarczając jeden z najlepszych występów aktorskich w Bounty. Obfitość dobrze zaopatrzonych pomocników (w tym gangboss Firat Astan, geniusz zła Erdal Yildiz) pozwala Schweigerowi dać Hamburgowi McClane. Schweiger wie o tym i mądrze pozostaje z tym, co może: zirytowanym macho, który sortuje świat w szufladach. Dobry przeciwko złu. I dlatego jest w porządku, jeśli ratuje swoją byłą żonę w najlepszy sposób w filmie akcji przed bombą samochodową i facetem, córka Lenny (Luna Schweiger jest jedynym wyjątkiem wśród promiennych aktorów promieniujących inaczej) flirtuje ustnie płasko: „Twój wieczór sram teraz ”.

Redaktor Stefanie Höfle miał już słabość do Tila Schweigera, wymamrotał jako Jo Zenker przez Lindenstraße.

Skoro już mowa o: Nawet jeśli Til Schweiger „naprawdę sraje”, może włączyć się w niedzielny wieczór i po prostu czekać na wycieczkę po Hamburgu. Niedokończona Elbphilharmonie w podświetleniu, rewelacyjny widok z wieży Marco Polo nad Hamburgiem, ponownie Hansehafen i typowa sceneria Wielkiej Wolności z neonowo-różową, świecącą reklamą Dollhouse w tle. Miasto może grać - i potrafi to zrobić naprawdę dobrze, eleganckie Grande Dame w tle, pogardliwe podnosi brew, gdy Schweiger syczy „Fuck”. Scena zbrodni: „Bounty”, niedziela, 9 marca 2014, 20:15, ARD