Dlaczego włączenie jest ważne i prawidłowe
Nasza córka jest niepełnosprawna. Czasami jestem pytany: „Niepełnosprawni - czy to naprawdę jest dozwolone?” Szczerze mówiąc, mnie to nie obchodzi. Włączenie nie oznacza rozmawiania o różnicach. Włączenie nie oznacza, że nasza córka ma dyplom ukończenia szkoły średniej, ale że należy do niej tak, jak jest, i ma możliwość pójścia własną drogą, a nie tą, którą wyznaczyły jej inne osoby, ponieważ jest niepełnosprawna.
I tak każdego ranka chodzi do szkoły, co jest oczywiste, do czego po prostu chodzisz, gdy mieszkasz na naszej ulicy. Tam siedzi w klasie pełnej różnic: są bardziej utalentowani i słabsi, temperamentni i nieśmiali, są dzieci, które niedawno nauczyły się niemieckiego, a potem takie jak nasza córka, w niektórych rzeczach trochę więcej lub inne Potrzebujesz promocji i wsparcia.
Tak, ale teraz pierwsi powiedzą, że nie można uczyć się tak wielu różnorodności? Możesz, jeśli chcesz i masz wystarczająco dużo środków finansowych: klasa naszej córki, na przykład, zawsze jest zajęta podwójnie. Oczywiście, pedagodzy są wciąż potrzebni każdego dnia - ale zawód nauczyciela jest nie tylko wyzwaniem od wprowadzenia włączenia.
Tak, ale czy włączenie nie jest zbyt drogie, zapytaj następnego. Jest to, ale niekoniecznie, droższe niż wyłączny specjalny system edukacji specjalnej, który tradycyjnie opiera się na wczesnym i kompleksowym oddzieleniu dzieci. Przede wszystkim nie jest to zbyt drogie: badania wykazały ostatnio, że dzieci, które są w pełni wykształcone, uczą się szybciej niż dzieci w szkołach specjalnych. Prawie trzy czwarte uczniów szkół specjalnych zostaje bez ukończenia studiów. Istnieje nadzieja, że Inclusion zmniejszy ten udział, a tym samym otworzy perspektywy poza szkołą.
Tak, ale czy osoby niepełnosprawne są bardziej komfortowe niż ich rówieśnicy? Nasza córka czuje się jak w domu. Przecież nie możemy wykluczyć ludzi, ponieważ mogą być marginalizowani przez kolegów z klasy - ze względu na kolor skóry, religię, niepełnosprawność lub cokolwiek innego - po prostu przez zinstytucjonalizowanie ich poprzez wysłanie ich do innej szkoły. Nawiasem mówiąc, badania sugerują, że uczenie się razem promuje umiejętności społeczne wszystkich dzieci.
Każdy, kto chce integracji, szuka sposobów - kto nie chce, szuka uzasadnień, powiedział kiedyś Hubert Hüppe, komisarz ds. Niepełnosprawności rządu federalnego. Jest tak wiele zastrzeżeń. Są wygodne, a może nawet zrozumiałe - ale przede wszystkim są przywilejem, jeśli i tak zawsze należałeś. Dla mnie nie ma „tak, ale”. Jak powiedziałem: nasza córka jest niepełnosprawna.
