Bad Wolves: Dlatego położyła swoje „zombie” w trudnej pozycji
Okładka mega-hitu „Zombie” zespołu The Cranberries przyniosła rozgłos amerykańskiemu zespołowi Bad Wolves. Ponieważ właśnie w dniu, w którym piosenkarz irlandzkiego zespołu rockowego Dolores O'Riordan (1971-2018) chciał nagrać swój wokal do piosenki, zmarła tragicznie. Teraz ukazał się debiutancki album „Disobey” autorstwa Bad Wolves, na którym słychać także zauważone „Zombie”. Piosenkarz Tommy Vext i gitarzysta Doc Coyle rozmawiali z biurem agencji prasowej o wiadomościach na temat ich niejednoznacznej sytuacji emocjonalnej i tego, jak poradzili sobie ze stratą.
Dzięki okładce „zombie” i tragicznej śmierci Dolores O'Riordan zyskałeś wiele uwagi mediów. Piosenka natychmiast zajęła pierwsze miejsce na różnych listach przebojów. Czy możesz być z tego zadowolony w takiej chwili?
Doc Coyle: Po jednej stronie jest miło, ale z drugiej gorzko. Zaczęliśmy od tego zespołu, aby odnieść sukces i dotrzeć do punktu, w którym nie poradziliśmy sobie z naszymi poprzednimi zespołami. Jesteśmy bardzo ambitni. Pamiętam dzień, w którym wydaliśmy wideo na YouTube. Liczba reakcji była przytłaczająca, co bardzo nas ucieszyło. Jednocześnie byliśmy rozdarci naszymi emocjami.
Tommy Vext: Z pewnością mamy mieszane uczucia. To był trudny proces. Chcesz być szczęśliwy z tego powodu, a jednocześnie opłakujemy. Ktoś kiedyś zapytał mnie, jak opłakiwać kogoś, kogo nawet nie znasz. Jako fani nie żałujemy artystów, ponieważ znaliśmy ich osobiście, ale dlatego, że pomogli nam lepiej się poznać.
Dlaczego pierwotnie wybrałeś tę piosenkę jako okładkę?
Vext: Jako dziecko byłem wielkim fanem żurawiny. Kiedy pisaliśmy album, słyszałem tę piosenkę w kawiarni. Zauważyłem ponownie, jak świetna jest ta piosenka. Więc poradziłem sobie z tym ponownie i zbadałem całe tło. To była mała lekcja historii. I wierzę, że tekst nadal pasuje dziś bardzo dobrze i że od tego czasu sprawy nasiliły się. Od razu wiedziałam, że będzie idealnie pasować do kontekstu naszego albumu. Pozostali w zespole byli początkowo nieco sceptyczni, ale później z entuzjazmem przyjęli ten pomysł. Właśnie je wdrożyliśmy.
Jak Dolores O'Riordan przyszedł później?
Vext: Rok po nagraniu piosenki byłem w Londynie i przypadkiem spotkałem przyjaciela rodziny, który teraz pracuje dla naszej wytwórni w Anglii. W tamtym czasie nie byłam pewna, czy naprawdę powinniśmy wydać okładkę, więc poprosiłam go, żeby zagrał ją dla niej. Myślę, że liczyłem na pewnego rodzaju błogosławieństwo dla naszej wersji. Kilka dni później pojawiła się informacja zwrotna i powiedziano mi, że była całkowicie podekscytowana, a nawet chciała na niej śpiewać. Nie mogłem w to uwierzyć.
Niestety do tego nie doszło. Zmarła w dniu, w którym miała śpiewać swoje części.
Vext: To było naprawdę okropne. Wieczorem przed jej śmiercią wciąż miałem wiadomość od naszego wspólnego przyjaciela na mojej skrzynce pocztowej, jak bardzo będzie chciała iść do studia. Następnego ranka usłyszałem wiadomość. Byłem zdruzgotany.
Minęło kilka miesięcy. Jak się dzisiaj czujesz, gdy o to pytasz?
Coyle: Dla nas trochę się zmieniło po tym, jak wydaliśmy wideo. Wizualnie jest to hołd złożony Dolores i mamy kilka fraz wprowadzających, które pomagają zrozumieć tło.
Vext: Ponadto rodzina Dolores skontaktowała się z nami po zakończeniu filmu. Jej brat wysłał nam bardzo ciepły e-mail i pogratulował nam piosenki. Mamy więc wrażenie, że postąpiliśmy słusznie z filmem. To znacznie nas ułatwiło.
Album nazywa się „Disobey”. Kogo lub czego nie powinniśmy słuchać?
Vext: Tytuł pozostawia wiele miejsca na interpretację. Dla mnie jest to wezwanie do działania. Nie w sensie obywatelskiego nieposłuszeństwa, ale artystycznego. Zwłaszcza teraz, gdy wielu artystów boi się wyrazić swoje poglądy, ponieważ ktoś może mieć ochotę na krawat, po prostu chcemy wezwać do publicznego skomentowania jego poglądów. Ale traktuję wiele tematów na albumie. Od policyjnej przemocy po trwający podział amerykańskiego społeczeństwa na relacje międzyludzkie.
Więc to jest album polityczny?
Vext: W pewien sposób tak. Ale to nie podnosi palca wskazującego. Myślę, że jest zbyt wiele głosów, które chcą powiedzieć, co myśleć i czuć. Chcemy zadzwonić znacznie więcej za udostępnianie bez robienia strony.Szczególnie w Ameryce widać bardzo silny podział społeczeństwa z powodu poglądów politycznych. My w zespole mamy zupełnie inne poglądy polityczne, ale kochamy się i szanujemy. Każdy uczy się od swoich pomysłów. Jesteśmy dla zdrowego rozsądku. Piękno ludzkości polega na tym, że wszyscy jesteśmy różni. Gdyby wszystkie były takie same, byłoby to całkowicie nudne.
