Czy bronisz się podczas ataku? Zostaw to, radzi terapeuta para

Pani B. bierze głęboki oddech: „Jestem całkowicie niezadowolona z tego, jak idzie nasze życie, pracujemy, a potem spędzamy czas w domu, a potem znowu pracujemy, to jest całkowicie nudne, nic nie robimy i żyjemy Po prostu nie chcę tak żyć, a ty to wiesz, ale nic nie robisz ”. - „Ale”, mówi pan B. natychmiast, „w ostatni weekend mieliśmy wizytę”. - „Tak, twoi rodzice!” - „W zeszłym tygodniu byłem po prostu zmęczony - nowa praca jest całkiem miła”. - „Zawsze masz nowe zamówienia” - odparowała. I tak się dzieje. Nie był na PC zeszłej nocy. („Na co drugi wieczór.”) Zainspirował się do zdobycia biletów na festiwal jazzowy. („Ale gdybym jej nie martwił, nic by się nie stało!”) Lubi też chodzić do kina. („Najwyraźniej nie ze mną.”) B. to pani Extrovert i pan Introvert.

Lubi wychodzić, uwielbia organizować popołudniowe zabawy z przyjaciółmi, zapraszać na kolację, świętować i rozmawiać. Woli oglądać amerykańską niekończącą się serię, gotuje z nią sam lub znika w swoim pokoju do „Cywilizacji”. Wiedzą o swoich różnicach. Przeważnie dobrze sobie z tym radzą. Ale w pewnym momencie pani B. czuje, że jej mąż tylko się wycofuje i wdają się w kłótnie. Ponieważ pan B. broni się wtedy. Zasadniczo rozumie jej skargi.

Oskar Holzberg ma 60 lat, jest psychologiem i żonaty od 30 lat. Od ponad 20 lat doradza parom i zna typowe konflikty.

Ale chce stanąć przed nią. Obawia się, że może się odwrócić od niego rozczarowana. Dlatego broni się, usprawiedliwia siebie i próbuje udowodnić, że nie jest tak straszny, jak ona go doświadcza. Powszechny wzór w związkach par. Niespełnione życzenia i frustracja partnera zagrażają adresowanym. I jak oskarżony, zaczyna wyliczać wszystko dla swojej ulgi. To, czego partner doświadcza z kolei, jako ucieczka i obrona, a tym samym odczuwa, że ​​jego niezadowolenie nie miałoby uzasadnienia. Im bardziej ten się opiera, tym bardziej inni usiłują go usłyszeć. I tak narasta coraz ostrzejszy konflikt.

Rozwiązaniem jest raczej otwarcie niż walka. Dopóki przepraszamy za nasze „dobre uczynki”, aby twoja ukochana nie wyglądała tak negatywnie, pozostajemy zamknięci. Ale kiedy mówimy o tym, co się dzieje i co się w nas dzieje, partner może nas zobaczyć i zrozumieć. I dopiero wtedy dowie się, że nie jesteśmy obojętni na jego prośbę. Pan B. mógłby opisać, co przeżywa, gdy zaprasza gości. Jak się czuje między nieśmiałością a potrzebą towarzyskich kontaktów? Czy to czyni go niepewnym? Mówi się, że celem jest droga. Ci, którzy opisują swoje wewnętrzne drogi w konfliktach, są na miejscu. Ten, kto ma odwagę pokazać swoją konsternację, wątpliwości, a nawet swoją bezradność, łączy się. Aby pokazać się bezbronnym uzdrowieniem. Ci, którzy tylko się opierają, kochają się źle.

Jak radzić sobie z toksycznymi ludźmi w pracy? - Dawid Bagiński | SHOW 038 (Kwiecień 2024).