Bakłażan terrine „Alfredissimo”

Kiedy przyjeżdżają goście, Czy terrine są idealne, ponieważ muszą być zrobione z wyprzedzeniem, a szefowie kuchni lub kucharze mogą przyłączyć się do szampana? bez fartucha i bez stresu! Nawet talerze są już przyozdobione w kuchni, a kiedy wszyscy idą do stołu, wykonujesz krótki skok do kuchni, aby pociąć terrine i położyć miły talerz dla wszystkich na talerzu. W międzyczasie można upiec chleb na farmie i w ciągu maksymalnie pięciu minut. Voilà!

Mój terrine z bakłażana jest naprawdę idealny: Jest podawany na zimno lub w temperaturze pokojowej. Pijąc kieliszek różowego wina z Prowansji lub obfite białe wino z Włoch, myślisz, że wakacje już się rozpoczęły (lub je pamiętasz). I mogę powiedzieć, że mam ją specjalnie dla misji Alfreda Biolka? Alfredissimo? stworzony. Nie tak łatwo, ponieważ Alfred upierał się, że powinien być wegetariański i niezbyt drogi, ale nadal reprezentuje dobre jedzenie. Wiele plusów, ale jest tam mały haczyk - z góry terrine działa.

Biorę osiem dojrzałych pomidorów wołowych, skóra i ćwiartka. Następnie rozdzielam rdzenie i wewnętrzne ściany i kładę je ze skórą na blasze do pieczenia. Na niej trochę oliwy z oliwek, kilka nieobranych ząbków czosnku i trochę tymianku, a całość gotuje się w rozgrzanym piekarniku w temperaturze 100 stopni przez około 40 do 60 minut. Ponadto trzeba obrać cztery czerwone papryki. Jeśli masz mięsisty, gładki, nawet przy obieraniu ziemniaków. W przeciwnym razie są one przecinane na pół, łodygi i rdzeń usuwane, prasowane płasko i grillowane pod grillem przez około dziesięć minut, aż skóra będzie prawie czarna i pęcherzyki. Pozwól kapsułkom ostygnąć w plastikowej torbie, a następnie odklej. Bez względu na to, skóra musi być opuszczona, górne i dolne strąki prosto cięte i ćwiartowane. Położę je płasko na gorącej patelni i gotuję je z odrobiną oliwy z oliwek i odrobiną soli i cukru po obu stronach i pozwalam im ostygnąć na kratce nad talerzem.

Teraz przychodzi sztuczka: Dwa bakłażany są smażone na złocisto-brązowy kolor, bez przesiąkania olejem! Obieram ją obieraczką do ziemniaków, podcinam w górę iw dół, a następnie kroję wzdłuż na plastry o grubości od dwóch do trzech milimetrów. Na nieprzywierającej patelni rozgrzewam oliwę i wkładam plastry bakłażana na patelnię. Następnie wkładam drugą patelnię, która pasuje do pierwszej patelni, więc przykłada pewną wagę do bakłażanów. Zazwyczaj wkładam coś ciężkiego (na przykład jeden kilogram soli). Ciśnienie powoduje odparowanie wody z owoców, ale nie jest pobierany olej. Dolna część drugiej patelni jest mokra, więc często suszę ją ręcznikiem kuchennym. Bakłażany są więc suche i nieco ostre. Jeśli są smażone po obu stronach, kładę je na papierowych ręcznikach, aby ostygły.

Terrine można teraz szkolić: W tym celu przyjmuję kształt o długości około 30 centymetrów i odkładam go folią spożywczą. Najpierw włóż dwie duże plastry bakłażana, a następnie posmaruj pastą z czarnej oliwki, następnie bakłażanem, następnie pieprzem, a następnie bakłażanem, a następnie pomidorem. Pomiędzy wszystkimi warstwami podaję trochę pasty z oliwek, w sumie około ośmiu łyżek stołowych. Wszystko jest spiętrzone, aż terrine jest pełna. Teraz pokonaj folię i połóż ją na siatce nad talerzem, a nadmiar oleju spłynie i terrine dobrze się trzyma. Więc zostawiam terrine w lodówce na jeden dzień. Następnie pocięłam je na plastry o grubości około półtora cala. Rauke (z balsamicznym i rozlanym olejem) i grillowanym chlebem wiejskim? i jest doskonały.

Och, ale jak mogę sprzedać tę miłą przystawkę tylko w restauracji? Po prostu to mam „Bakłażan terrine Alfredissimo” nazywa!

Bon appétit!