Heike Makatsch: „Nie jestem tak napędzany jak Knef”
Osoby biorące udział w tym filmie opowiadają o produkcji tak, jakby nie było ich od dawna, a nie na tym świecie. „Jestem w Hilde Land od sześciu miesięcy” - mówi scenarzysta Maria von Heland. „Po części nie spałem trzy noce z rzędu, czytałem jej książki, patrzyłem na jej występy, czytałem wszystkie wywiady, słuchałem piosenek iw zupełnie przerobionej chwili bałam się nawet zobaczyć moją twarz w lustrze w łazience zamiast Hilde. Wtedy wiedziałem: ten film jest niesamowity. ”
Aż do roli nie byłem fanem Knef.
Heike Makatsch była w środku tego szaleństwa. Kiedy zaczęła się sesja, spędziła już rok na śpiewaniu lekcji za nią, takich jak scenarzysta, pożerający wszystko, co było dostępne, od wojny do śmierci Knefa w 2002 roku. Znajdź Hilde, nie różowo przez ludzi, którzy ją kochali. Było wiele zdjęć Knefa: kobiety, która przebrała się za wojnę jako żołnierz, aby nie zostać zgwałcona przez Rosjan. Żywy cud gospodarczy, który po wojnie walczył o to, by stać się sławną aktorką. Pierwsza nagość w niemieckim filmie, która została wypluta na ulicę po jej pojawieniu się w „The Sinner”. Słynna aktorka na nowojorskim Broadwayu, wycofująca narkotyki, śpiewająca gwiazda świata, jej publicznie przetworzony rak, ekstrawertyczna starsza pani w występach telewizyjnych. I znowu i znowu: ich zmartwychwstanie z ruin.
"Hilde" -Kinotrailer
W talk show z lat 50. i 60. Makatsch studiował postawę i gesty Knefa. Słyszała jej śpiewy, ponieważ to słowa i uczucie, które Knef mógł włożyć w jej głos, sprawiło, że lepiej zrozumiała artystę. „Do roli nie byłem jej fanem” - mówi Makatsch. „Po prostu nie była dla mnie odpowiednia”. Nie pamięta nawet wywiadu, który zrobiła z Vivą w latach 90. z Hildegard Knef (bo: „To ma mi puszczać czerwone róże” z dodatkowym spreadem). Więc nieważne była starsza pani z dużymi okularami przeciwsłonecznymi. Pokolenie, które Knef kochał i nienawidził, było pokoleniem babki Makatscha. Rola ekstrawertycznej kobiety z berlińskim Kodderschnauze wciąż chciała grać Makatscha. Zmieniła się więc: zielone soczewki kontaktowe i mnóstwo makijażu, sztuczne rzęsy, które Knef lubił nakładać trzy razy, z sześcioma perukami i modą z innego czasu. Makatsch odwrócił 14 godzin dziennie, 50 dni strzelania. „Jeśli umieścisz je w ubraniach, które będą trwały przez długi czas, kiedy patrzysz na makijaż w lustrze, który sprawia, że wyglądasz inaczej, pozostawia ślad”, mówi aktorka. „Odwracasz się od tego, co nazywasz„ przyziemnym ”.”
Niestety, nie uważam się za utalentowanego piosenkarza.
Na ekranie widać tylko drobiazgi, jak Makatsch zbliża się do Knefa: na przykład postawa żuchwy, pewność siebie w wyrażeniu lub sposób, w jaki Makatsch rzuca po występie w Filharmonii Berlińskiej z górną częścią ciała do przodu, gdy brawa przed nią. Kto porównuje występy Knefa w porównaniu, nie ma różnicy. Oprócz głosu. To, co śpiewa Makatsch, brzmi naprawdę dobrze, ale nie jest do końca porównywalne. „Niestety nie uważam się za utalentowaną piosenkarkę” - mówi. „Podoba mi się to, jako praca, która może zostać zakwestionowana, kiedy będę stary i zacznę się tym zajmować”. Jest prawie rozbawiona, że nadal mogła śpiewać wszystkie piosenki w filmie i że one również pojawiają się jako ścieżka dźwiękowa.
Makatsch nie jest tym, który wskazuje. Ona robi się mniejsza niż ona. Nie lubi podpisywać autografów. „Jeśli ktoś po drodze mówi mi, że podobał mu się mój ostatni film, cieszę się, ale zaraz potem nie wiem, co odpowiedzieć, to mnie niepokoi”. Siedzi niezwykle cienko podczas wywiadu w dużym fotelu w pokoju hotelowym w Berlinie, odpowiadając w przyjazny, ale zawsze kontrolowany sposób. Nie znosi wielu fraz, takich jak pani Knef, która nigdy nie musiała ciężko pracować w wywiadach - Knef zawsze miał coś do powiedzenia, a nawet zrobiła set z niskich ciosów, na które jej publiczność mogła się uśmiechnąć. Po nieudanej operacji plastycznej, na przykład, powiedziała: „Wyglądam jak spychacz, który przeszedł mi przez twarz”.
Mimo że Knef często cierpiał pod presją prasy, nawet opuścił kraj z powodu wrogości, ale sam lubił karmić prasę. Knef nigdy nie szukał cienia, codziennie wskakiwała w światło reflektorów. Makatsch robi to co najwyżej dla nowego filmu, jeśli to konieczne.„Decyduję o tym, ile analizuję” - mówi stanowczo. „Próbuję zakończyć moje życie publiczne także swoją pracą, nie jestem tak kierowany przez Hildegard Knef, jak to pragnienie bycia widzianym, pobudziło ją na całe życie, ale nigdy tego nie zrobiła Mogę również być z dala od publiczności przez długi czas, bez obaw.
Makatsch nie mówi o prywatnych. Na przykład, w przeciwieństwie do Knef, gdzie każda separacja wypełniała gazety, Heike Makatsch nie wie, dlaczego jego związek z dzisiejszym członkiem obsady obligacji Danielem Craigiem zakończył się po siedmiu latach. Była wiadomość i od tego czasu ani jedno słowo. To samo w sobie osiągnięcie. Makatsch ma swoje granice, aż do dziś: kiedy magazyn po urodzeniu wydrukował nieautoryzowane zdjęcia jej córki, skarżyła się na wydawcę. „To zdecydowanie postawa, którą musisz przekazać światu zewnętrznemu, oczekuję pewnego szacunku”.
Prawdziwa kolejka górska dzieje się w sercu.
Podobny krok nigdy nie poszedł do Knef. Lubiła określać siebie jako wiecznego poszukiwacza i każdy powinien wiedzieć, czy doświadcza niskiego poziomu lub tańczy w szczęściu. Wszystkie te wzloty i upadki w życiu Knefa, które szybko robią wrażenie na naiwnym obserwatorze, pozostawiają macaquy nietknięte. „W życiu, które ma miejsce publicznie, poziom wydaje się być silniejszy, ponieważ Hilde pojawiła się w Nowym Jorku lub znalazła się pod burzą z piorunami w Berlinie, ale takie życie dla mnie nie ma większej jakości niż człowieka w jakiejkolwiek wiosce Nie podzielam idei, że życie człowieka jest bardziej ekscytujące, ponieważ często lata samolotem, prawdziwa kolejka górska jest w sercu, a Hilde nie stoi ponad innymi.
Makatsch zna takie wzloty i upadki Kiedy 37-latka nadal mieszkała z Danielem Craigiem w Londynie, była bardziej gospodynią domową i często czuła się bez tożsamości. W dyskusjach zaczęła jako Niemka. A Craig narzekałby, gdyby na śniadanie posmarowała zapiekankę z kiełbasą z wątroby, powiedziała im wtedy. Nie było to łatwe, ale Makatsch zrezygnował z miłości, aby celowo kontynuować karierę w Niemczech.
Dziś mieszka w Berlinie razem z Maxem Schröderem, klawiszowcem zespołu Tomte, ojcem jej dwuletniej córki Mieke Ellen. Dopiero po powrocie z Londynu zdała sobie sprawę: „Życie może być takie proste”. Tak mówi, chociaż w ciągu ostatnich sześciu miesięcy nie spotkała żadnego ze swoich przyjaciół i nigdy nie wyszła. Podczas dwóch ciężkich ujęć z rzędu („Hilde” i dwufunkcyjny ZDF „Hope”) była dla niej tylko praca i dziecko. „Ponieważ w międzyczasie Mieke była szczęśliwa, zadbana i ostatecznie ze mną, nigdy nie czułam się jak matka kruka” - mówi. „Na początku myślałem, że już nigdy nie pracuję, mam zamiast tego kilka dzieci, ale to dzięki temu filmowi zdałem sobie sprawę, jak bardzo jestem szczęśliwy, że mogę pracować”.
„Hilde”, wynik tej pracy, podsumowuje lata 1943–1966 epizodycznie, kalejdoskopowo, do punktu kulminacyjnego twórczości Knefa. Każda scena jest pompatycznie nakręcona - widać, że produkcja kosztuje około dziewięciu milionów euro. Aby zbliżyć się do oryginału, producent Judy Tossell i reżyser Kai Wessel rozmawiali z trzema mężami Hildegard Knef przez kilka godzin przed sesją. Krótko przed śmiercią pierwszego męża Knefa, amerykańskiego Kurta Hirscha, producent poleciał do Ameryki z filmową kopią, oglądał z nim zdjęcia. Kurt Hirsch nie mógł wiele powiedzieć, ale jak bardzo był poruszony, mogła na niego spojrzeć. Być może takie chwile są największą pochwałą dla filmu: jeśli ludzie, których życie jest w nim pokazane, po prostu się zgódź.
