Naucz się lepiej słuchać - tak łatwo, tak ciężko
Niektóre rzeczy są łatwe do powiedzenia, gdy siedzisz na kanapie dla terapeutów: chcesz „słuchać lepiej” w przyszłości, nie przerywać drugiej i zaakceptować swoją opinię. Podejrzewam jednak, że dawanie prostego wysiłku nie trwa długo w rzeczywistości małżeńskiej. Mam prawdziwe doświadczenie otwierające oczy, kiedy zadaję Danielowi proste pytanie: „Co muszę zrobić, aby zaakceptować moją wiadomość zamiast ją blokować?” Jego odpowiedź zmieni nasze małżeństwo? ale więcej na ten temat później.
Przede wszystkim muszę porozmawiać o dniu, w którym siedziałem płacząc na Karaibach. Na tych wakacjach dwa lata temu próbowałem sprawić, by Daniel zrozumiał, że jego poprzednia praca na uniwersytecie była marnowaniem talentu. „Jesteś tak dobry w kierowaniu zespołem, planowanie i optymalizacja to Twoje mocne strony” - powiedziałem. „Zamiast tego sam pracujesz nad tym długoterminowym projektem, który musisz ciągle motywować, potrzebujesz krótszych projektów, większej struktury i kolegów, wolna gospodarka jest o wiele lepiej dostosowana do ciebie!” Wszystko powinno być motywujące. Ale twarz Daniela pociemniała. „Dlaczego zawsze mówisz źle o mojej pracy? Robię coś pożytecznego, ale rozumiem to!” Surowo blokował wszystkie dalsze argumenty. Pokłóciliśmy się. I już nie rozumiałem świata: czy nie było oczywiste, że miałem rację? Dlaczego każda dobra rada odbiła się od niego, dlaczego tylko on był taki zły?
Rozumiem, że zaledwie dwa lata po karaibskich wakacjach, na kanapie naszego terapeuty Petera. Ponieważ pytam Daniela o zmieniające się pytanie: „Co muszę zrobić, aby zapewnić, że moja wiadomość dotrze?” Daniel odpowiada zwięźle: „Zapytaj mnie o zdanie, zamiast uczyć mnie”. Szczerze mówiąc, sama dla tego zdania terapia była warta zachodu! Ponieważ gdy Piotr zaleca nam zadawanie pytań z pomocą obecnego konfliktu, pierwsze sukcesy są natychmiast widoczne. Omawiamy kwestię kuchni: Daniel nie chce, żeby nasz syn Mattis był ze mną w kuchni, ponieważ myśli, że jest tam zbyt wiele niebezpieczeństw? i że jestem średniej wielkości dubem, dodaje mi to niepokojące. Pytam więc: „Jaki jest twój strach, gdy Mattis jest ze mną w kuchni?” ? „Czy wierzysz mi, gdy mówię, że próbowałem go powstrzymać, ale on zawsze chciał do mnie wrócić”. ? „Co byś zaproponował, żeby się nie dostał?” Rozwija się prawdziwy dialog i pokojowo zgadzamy się na rozwiązanie: jeśli coś ugotuję, postawię Mattisa na krześle i dam mu pracę. Jeśli tylko sprzątam lub sprzątam zmywarkę, może być ze mną. Nawet Daniel często uważał to za problematyczne.
Kolejna szansa na praktykę Dostaję się pewnego wieczoru później: w tę sobotę mieliśmy trzech z nas śniadanie, byliśmy razem w parku, a potem poszliśmy na zakupy. Wieczorem Daniel siada z synem na podłodze salonu. Sięgam po czasopismo, pozwól mi zatonąć na kanapie obok dwóch. Co jakiś czas podziwiam Mattisa? Gra lwy lub książkę, którą mi przynosi, za każdym razem, gdy odkładam czasopismo i oddaję się mojemu synowi. Wygląda na zadowolonego. Tylko Daniel nie jest. „Twoja matka nie ma teraz dla nas czasu, jest zajęta”, mówi z sarkazmem w głosie. To mnie denerwuje, ale zachowuję spokój? a później zadaj moje pytanie: „Jaki był problem wcześniej?” Daniel mówi, że izoluję się, izoluję. Zamiast mówić: „Dlaczego mieliśmy nas trzech przez cały dzień, czy musimy spędzać razem czas?” ? Więc zamiast wchodzić w obronę i dyskusję, pytam: „Czy miałeś wrażenie, że nie byłem dostępny?” ? „Bierzesz magazyn i chowasz się za nim” - odpowiada Daniel. „Ostatecznie Mattis zniknie za ekranem i przestanie odpowiadać na jakiekolwiek pytanie, ponieważ wie o tobie”. Zmuszam się, by dalej pytać: „Jak myślisz, co powinienem zrobić, jeśli chcę trochę odpocząć i przeczytać gazetę?” ? „Możesz powiedzieć, co zamierzasz zamiast robić to, co chcesz!” I wydaje mi się to wykonalne. Naprawdę nie mogę jeszcze zrozumieć opinii Daniela. Ale odkryłem konkretny sposób na lepsze rozwiązanie konkretnego problemu? bez eskalacji.
Co jeszcze pomogło nam odnowić naszą komunikację? Na przykład, aby wznowić rozmowę 24 godziny po konflikcie. Aby zaoferować gesty pojednania. Powiedziałem Danielowi, że nie powinien dawać mi tak wielu poleceń i nie stale oceniać, czy robię rzeczy „dobrze” czy „źle”. Że może zapisać słowa takie jak „zawsze” i „nigdy”, ponieważ wtedy Szkoci schodzą ze mną.
A co do naszych karaibskich wakacji: w tym czasie mogłem tak łatwo uniknąć kłótni i łez! Na przykład z następującymi pytaniami: „Powiedz, co tak naprawdę lubisz w swojej pracy i czy jest coś, czego brakuje?” Ale lepiej późno niż nigdy.
Autorka ChroniquesDuVasteMonde Maja Schwaab opowiada o swojej terapii parą w siedmiu odcinkach. W następnej części: Dlaczego rodzice siedzą na kanapie.
Czy jesteś podobny? Omów codzienne relacje z innymi użytkownikami na naszym forum.
Finał w dokumentacji ChroniquesDuVasteMonde
Nasza walka o miłość - Maja Schwaab opowiada teraz swoją historię w dużej dokumentacji ChroniquesDuVasteMonde (wydanie 22, od 8.10 w kiosku). Wyjaśnia także terapeuta Piotr, jak ocenia parę.
