Nowa gra, nowe szczęście
Kiedy poznałam mojego męża, wciąż był żonaty z inną kobietą. Spotkaliśmy się na obiedzie i był to ich ostatni dzień razem, ale tego nie wiedziałem. Jaka miła para, pomyślałem, że nie pasuje idealnie, ale to tylko czyni ją bardziej interesującą. Lubiłem go i byłoby miło, gdyby nie był tak szczęśliwie żonaty z bardzo miłą kobietą, ale uczucie szybko zniknęło.
Później dowiedziałem się, że jej separacja po czterech trudnych latach małżeństwa była od dawna ustalona i że następnego dnia wyjechała daleko. W przeddzień separacji dla stałego i późniejszego rozwodu mój przyszły mąż nie oddawał się fazie emocjonalnej i osobistej wolności, ale natychmiast zakochał się we mnie.
Zawsze wyobrażałem sobie, że miłość mojego życia byłaby zupełnie nowym początkiem, z osobą, która nigdy naprawdę mnie nie kochała. Oczywiście wszystko było inne. Przez większość pierwszego roku stale analizował ze mną swój poprzedni związek. Na początku czułem się pochlebiony, ale z czasem ten wiecznie ten sam wzór stał się nudnym ciężarem. Drażniło mnie również to, że moje dawne miłości jakoś nie miały znaczenia w porównaniu z jego intensywnym bólem.
Po pewnym czasie zaprotestowałem i odmówiłem słuchania kolejnych historii z jego małżeńskiego życia. Spalałem anegdoty z jego dzieciństwa i młodości, a także dla innych opowieści kobiet. Ten, którego poślubił, zanim mnie spotkał, powinien być częścią jego przeszłości, a nie częścią jego obecności.
Każda historia miłosna może być opowiedziana na różne sposoby, ponieważ nic tak nie obfituje w drobne cząstki przeciwstawnych sił, które mogą się składać w harmonię i dysharmonię, jak połączenie między dwiema osobami. Gdzie idzie ta energia, gdy związek się zrywa lub zostaje zerwany? Oczywiście, nie znika, ale zajmuje albo nową miłość, albo pustkę pozostawioną przez starą - albo obie.
Dzisiaj, kiedy byłem z mężczyzną (w porządku, z dokładnie tym samym mężczyzną) przez wiele lat, wątpię, czy jest coś takiego jak czysty nowy początek, odrobina przeszłości, a nawet prosta ścieżka w romansach. zainicjować inną osobę we własnych doświadczeniach. Podobnie jak historia miłosna, separacja zmienia się w zależności od tego, kto lub kogo im powiesz.
Iluzja „wieczna miłość”
Tradycyjne śluby nadal żyją z iluzji, że nasze życie jest wiecznie (w porządku, „aż śmierć nas rozwiedzie”), ważnej decyzji pary o pozostaniu razem na całe życie i wyeliminowaniu wszystkich innych pokus, potencjalnych zagrożeń i niepowodzeń. W rzeczywistości nie oszukujemy samych siebie. Większość małżeństw i związków w moim kręgu znajomych zawiera po obu stronach kilku byłych partnerów, a mężczyźni i kobiety opowiadają swoje historie bez nieśmiałości każdemu, kto chce je usłyszeć. Wszystko łączy się w jedną wielką serię miłości i separacji, tworząc kontinuum, które nazywamy naszym życiem miłosnym.
Nie wiem, czy dobrze jest pozwolić, by stare rozpłynęły się w nowe i utrzymać je w tej samej emocjonalnej przestrzeni na całą wieczność. Nasze życie jest dziś znacznie dłuższe niż kiedykolwiek, a noszenie tak wielu emocjonalnych bagaży przez tak długi czas jest tak samo mylące, jak niepotrzebne. Henryk VIII opracował bardzo ekstremalną metodę tworzenia miejsca dla nowej kobiety w swoim życiu: zabij starą. Ale jeśli zredukujesz to zachowanie do jego symbolicznego rdzenia, czy nie jest to rozsądny pomysł?
Stare historie miłosne: część starego ja
Niedawno otrzymałem e-mail od mojego pierwszego kochanka. W tamtym czasie nie miał dla mnie większego znaczenia, a dziś tak naprawdę nie obchodzi mnie to. Dlaczego ktoś miałby ponownie kontaktować się dziesiątki lat później, a nawet myśleć o sobie nawzajem? Z każdej miłości, wielkiej lub małej, bierzemy coś do następnego - ale nie ma powodu, aby trzymać się prawdziwych ludzi, z którymi kiedyś się żegnaliśmy. Czy powinni żyć w naszej przeszłości i stać się częścią naszej historii życiowej - zapomniani lub czasami wspominani z czułością, którą trzeba zdobyć dla wszystkich starych przyjaciół i dla starych jaźni.
