Friedrich Ani: „Tęsknię za moimi zaginionymi osobami”
ChroniquesDuVasteMonde.com: Twoja nowa powieść opiera się na prawdziwej, bardzo tragicznej historii. który pojawił się na pierwszych stronach gazet osiem lat temu.
Friedrich Ani: Historia jest historią dziewięcioletniej Peggy Knobloch, która zniknęła w 2001 roku w okolicach Hof we Frankonii. Od samego początku bardzo uważnie śledziłem raportowanie i uzyskiwałem dalsze informacje dzięki kontaktom z biurem ds. Zaginionych osób. Oczywiście zmieniłem sprawę powieści.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Co wtedy się stało?
Friedrich Ani: Dziewczyna nagle zniknęła i nie pojawiła się do dziś. Nie żyje ani nie żyje. Zatrzymany umysłowo mężczyzna został aresztowany. Najpierw przyznał się do winy. Po półtora dnia odwołał go, ale to mu nie pomogło, ponieważ jego prawnik był zbyt słaby. Mężczyzna został później skazany za morderstwo. Jest psychiatrą i nadal twierdzi, że jest niewinny. Nadal nie ma dowodów, nie ma zwłok. Teraz inny prawnik próbuje ponownie przeprowadzić proces, ponieważ istnieją zdecydowanie fałszywe zeznania i rażące błędy w pracy dochodzeniowej.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Zaginione i zaginione są głównym tematem Twoich książek. Dlaczego?
Friedrich Ani: Dla mnie to temat życia. Zawsze chciałem uciec. Kiedyś byłem naprawdę zagubionym człowiekiem. W wieku 18 lat byłem nieobecny przez kilka miesięcy i zostałem przeszukany przez policję. Nie pytaj mnie, gdzie byłem - nie powiem.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Zapoznałeś się z historiami o policjancie Taborze na południe. „Śmierć nie zakazuje” jest teraz trzecim przypadkiem komisarza i byłego mnicha Poloniusza Fischera.
Friedrich Ani: Tak. I to będzie ostatni.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Dlaczego?
Friedrich Ani: Tęsknię za moimi zaginionymi ludźmi. I dlatego Tabor wróci na południe.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Prawie legendarny badacz zaginionych osób, który pożegnał się kilka lat temu bez wielkich słów i zniknął. Gdzie on był?
Friedrich Ani: Pracował jako kelner w Kolonii. Teraz zatrudnia agencję detektywistyczną i może działać poza strukturami policji. W pewnym sensie jako wolny strzelec. Mam nadzieję, że będę mógł się rozwijać, gdy piszę. Po kolejnej powieści policyjnej nie obchodzi mnie to. To dla mnie za mało.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Powrót z południa jest nieco nagły.
Friedrich Ani: Chciałem nawet pozwolić mu wyłonić się w „Totsein barred”. Podobał mi się pomysł zderzenia dwóch różnych komisarzy. Wydawca nie zgodził się z tym.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Gdzie są największe różnice między rybakiem a południem?
Friedrich Ani: Południe jest osobą intuicyjną. Ma ludzką wizję i jest osobistym policjantem. Fischer jest bardzo racjonalny. Chociaż zdobył doświadczenie duchowe dzięki swemu doświadczeniu w klasztorze, traktuje innych ludzi z wielkim spokojem i trzeźwością.
ChroniquesDuVasteMonde. Jakie znaczenie ma dla ciebie miasto?
Friedrich Ani: To moje miasto, dobrze to znam. Dla mnie Monachium jest tak samo szalone jak inne duże miasta. Gdybym mieszkał gdzie indziej, moje historie byłyby gdzieś indziej.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Czy możesz sobie wyobrazić życie w innym miejscu?
Friedrich Ani: Nie. Gdzie powinienem iść? Jestem przymusowym Monachium. Po prostu nie mogę uciec.
