5 typowych błędów, które popełniamy w radzeniu sobie z nieśmiałymi dziećmi

Żyjemy w społeczeństwie, które kocha odważnych i aktorów. Czy na Youtube czy w polityce? Ekstrawertyczni ludzie po prostu przybywają dobrze, wydają się być bardziej skuteczni i łatwiej przeżyć, podczas gdy cnoty i talenty ludzi bardziej rezerwowych są przeoczane.

Rodzice nieśmiałych dzieci często się tym martwią. Czy moje dziecko będzie przesadzone? Czy ma później wady z powodu jego temperamentu? Czy cierpi z powodu swoich lęków?

Autorka i doradczyni psychologiczna Doris Schüler ma dziecko, które było bardzo nieśmiałe i udało się pokonać jego obawy. Doris Schüler daje rodzicom wskazówki, jak pomóc i lepiej zrozumieć swoje dzieci w swojej książce Shaking Up the Shy Children. Opisuje także niektóre typowe błędy, które prawdopodobnie wszyscy mieliśmy do czynienia z nieśmiałymi dziećmi (lub których doświadczyliśmy jako nieśmiałe dzieci).

Błąd 1: „Ale jesteś nieśmiały”.

Właściwie możesz o tym myśleć, ale dorośli robią to ciągle: odcisnąć znaczek „nieśmiały” na dziecku. Może nawet przed dużą grupą innych ludzi. „Większość dzieci uważa za niezwykle niewygodne słuchanie, że dorośli nazywają je nieśmiałymi” - mówi Doris Schüler. Nie jest to pomocne, wręcz przeciwnie: czy można wywołać wstyd i poczucie niższości? dziecko przechodzi na emeryturę jeszcze bardziej. W najgorszym przypadku dziecko najpierw zakłada, że ​​nieśmiałość jest jego stałą cechą i że zawsze będzie nieśmiały. Doris Schüler zaleca rodzicom unikanie tego terminu i znalezienie innych słów. Jeśli inni ludzie opisują dziecko jako „nieśmiałe”, możesz również odpowiedzieć, mówiąc na przykład, że zajmuje to trochę czasu.

Błąd 2: „Teraz daj rękę cioci!”

Sytuacja, która powinna wydawać się znajoma wielu rodzicom. Krewni, którzy nie znają dziecka, tak dobrze zapraszają na rodzinne uroczystości. Na powitanie dziecko nie reaguje tak, jak sobie wyobrażają krewni. Nie ma pocałunku, nie podają sobie rąk ani po prostu nic nie mówią. Aby zapobiec przyjęciu krewnych, wielu rodziców nakłania swoje dzieci do odpowiedniego zachowania.

Błąd, według Doris Schüler. „Dziecko jest wtedy w dylemacie, czy powinno spełniać oczekiwania rodziców i rodziny, czy też może być jego własnymi uczuciami”. Jeśli chce się ignorować własne uczucia, może dojść do wniosku, że jego uczucia nie są właściwe. „Dzięki temu dziecko traci wiarę we własne uczucia i rozwija słabe poczucie siebie” - pisze Schüler.

Zamiast tego dorośli powinni przekazywać dziecku, że mogą powiedzieć „nie” i stanąć przy swoich uczuciach. Czy zamiast tego ciotka może jasno powiedzieć, że dziecko ma się rozmrozić? jeśli po prostu go nie naciskasz.

Błąd 3: „Idź do innych dzieci i baw się ze mną!”

Szczególnie introwertyczne, nieśmiałe dzieci potrzebują więcej czasu, aby przyzwyczaić się do nowych środowisk i innych ludzi. Wolą też skupić się na jednej rzeczy niż na robieniu tysiąca rzeczy jednocześnie. Są bardziej przemyślani i często obserwują sytuację po raz pierwszy, zanim się zaangażują. Według Doris Schüler ważne jest, aby rodzice szanowali te potrzeby i dawali dziecku poczucie, że w ten sposób zachowują się dobrze.
Więc zaakceptuj to, jeśli twoje dziecko woli grać samotnie w domu, zamiast umawiać się na randki. A jeśli jesteś na przyjęciu urodzinowym, a Twoje dziecko nie chce grać w grach towarzyskich, nie naciskaj go, po prostu zostaw to w spokoju. Przyłączy się, gdy nadejdzie czas.

Błąd 4: „Czy zawsze musisz być tak głośny w domu?”

Trzeba przyznać, że w następnym pokoju jest więcej przyjemnych rzeczy niż hałaśliwe dziecko? lub nawet więcej. Ale szczególnie w przypadku nieśmiałych dzieci ważne jest, według Doris Schüler, że mogą hałasować. Ponieważ choć zazwyczaj są spokojniejsi niż inni poza domem, nieśmiałość często znika w domu. „Często zabraniają sobie grzebania dla własnego dobra z obawy przed swędzeniem, a rodzice bardzo wspierają swoje dziecko, gdy jest głośno, bawiąc się i wygłupiając w domu” - pisze Schüler. Miło jest również, gdy rodzice są naprawdę głośni razem z dzieckiem? możesz poczekać, aż sąsiedzi wyjdą z domu.

Błąd 5: „Nie możesz tego jeszcze zrobić”.

Pozytywne spojrzenie na zdolności dziecka jest bardzo ważne, zwłaszcza w przypadku dzieci nieśmiałych.Zamiast wymieniać tylko to, co dziecko nie robi lub robi źle, rodzice powinni rozpoznawać umiejętności i odważne zachowanie. Nie skąpuj na pochwałach, jeśli dziecku udało się zrobić prezent lub kupić sobie łyżkę lodów. Wzmacnia osobistą odpowiedzialność, przekazując mu zadania domowe i, na przykład, dokonując pewnych zakupów. Pomocne jest również uwzględnienie jego opinii w życiu rodzinnym, powiedzieli studenci. „Udział w decyzjach wzmacnia pewność siebie dziecka”. Warunkiem jest oczywiście to, że udział ten odpowiada wiekowi i nie jest całkowicie przytłoczony.

Zalecenie książka:

Jeszcze bardziej pomocne wskazówki i informacje na temat natury nieśmiałych dzieci można znaleźć w książce Doris Schüler „Nieśmiałe dzieci wzmacniają” (Amondis Verlag, 19,95 euro)

Dziadkowie wtrącają się w wychowanie smyka, co robić? (Może 2024).