Wyspa Clare: Elke Heidenreich bada Irlandię

Mówi się, że Irlandia to zielona wyspa. Nie chodzi tylko o to, że masz rację. Jeśli podróżujesz samochodem z Dublina przez cały kraj na zachodnie wybrzeże, kolor zielony jest dominującym kolorem, ale kiedy tłumaczymy na małą wyspę Clare Islandię, wszystko jest najpierw ciemnoszare: taka ulewa, tak gęsta, tak boleśnie tupocząca, mam rzadko doświadczany. Przejście promem „Pirate Queen” trwa zaledwie 20 minut. My, fotograf Tom Krausz i ja, jesteśmy mokrzy w kości, kiedy stoimy na nabrzeżu z namoczonymi torbami podróżnymi i czujemy się niesamowicie ponuro. Ale już czeka na kogoś, kto wie, że nadchodzimy, zaprasza nas do swojego samochodu i prowadzi kilka kroków do naszego zakwaterowania bezpośrednio w porcie. Mały dom to Bed & Breakfast zwany „Granuaile House” po słynnym piracie, który tu mieszkał i którego szlakiem jesteśmy. Mój pokój wychodzi na ruiny zamku, w którym Granuaile urodziła się w 1530 roku. Ale teraz mnie to nie interesuje, najpierw wyschnij, najpierw wypij coś gorącego i jedz.

Wyspa Clare należy do dzikiego zachodu

Wyspa Clare to wyspa u zachodniego wybrzeża hrabstwa Mayo na Dzikim Zachodzie Irlandii. Ma około ośmiu kilometrów długości, pięć kilometrów szerokości i ma 460 metrów wysokości. Dzisiaj na wyspie Clare nadal jest 130 osób („dwóch po drodze”), około 3000 owiec, kilka krów, koni, osłów, a są dwa puby. Tylko jeden hotel, ale ludzie wynajmują pokoje, a jest w sumie siedem pensjonatów typu bed and breakfast. Chris O'Grady, urodzony tutaj i właściciel promu „Pirate Queen”, mówi, że zimą jest czasem jak w Szwajcarii - śnieg na łagodnych wzgórzach, wspaniały na narty. Ale uwaga: w każdą pogodę nie jest łatwo, prom na prom. Fale mogą mieć wysokość do 15 metrów.

Miejsce urodzenia Granuaile

Co słychać na wyspie Clare? Donal O'Shea musi wiedzieć, ponieważ jest odpowiedzialny za gości wakacyjnych. Latem około 15 000 turystów, głównie na jeden dzień, przyjedzie na pływanie i wędrówki. W połowie czerwca na wyspie odbędzie się jedno wielkie spotkanie ChroniquesDuVasteMonde: 40 mężczyzn spotka 40 kobiet, jedna pije, tańczy, rozmawia, a może więcej z tego wyjdzie. A poza tym: pirat! Grainne Ní Mháille jest jej irlandzkim imieniem, ponieważ Anglikiem jest Grace O'Malley. W przepięknym opactwie cysterskim z XIV wieku, którego stuletnie obrazy zwierząt wciąż są widoczne, znajduje się jej nagrobek z herbem rodziny: „Terra marique potens”, potężny na lądzie i na morzu oraz na cmentarzu wysoko nad morzem zawsze czytamy imię O'Malley. Niebo jest szerokie i niebieskie z szybkimi chmurami, łąki są zielone, pagórkowate i pełne kamieni, poprzecinane pięknymi murami z naturalnego kamienia, i wyobraża się sobie odważną młodą dziewczynę, która spogląda z wysokich klifów na huczący Atlantyk i pragnie wolności. Dzisiaj mówi się, że często nieszczęśliwe kobiety przychodzą na wyspę i rzucają obrączki jako pierwszy lub ostatni akt oddzielenia się od latarni morskiej do morza.

Granuaile, Clare Island

Ojciec Granuailes był wodzem klanu i żeglarzem, bracia okazali się nieprzydatni do żeglugi, ale córka odcięła długie loki, założyła męskie ubrania i wyszła na morze. To się skończyło, gdy miała 16 lat i wyszła za mąż za Donala O'Flaherty'ego, który urodził troje dzieci. A kiedy Donal poległ w walce między walczącymi klanami, to ona pomściła go w bitwie. Później zebrała 200 mężczyzn, pożeglowała ponownie, porwała hiszpańskie statki, ominęła angielskie zwyczaje i próbowała zatopić znienawidzonych Anglików tak bardzo, jak to możliwe. Wyszła za mąż po raz drugi, urodziła czwarte dziecko, opuściła drugiego męża i zarekwirowała jego zamki, trafiła do więzienia za piractwo, uciekła przez ucieczkę i odważnie popłynęła w górę Tamizy na audiencję u królowej Elżbiety I w Londynie, aby ją uwolnić wpływać na ich uwięzionego syna.

Latarnia morska, zachodnie wybrzeże

Mówi się, że królowa spotkała ją jak królową - jedną na wodzie - drugą, jedną na lądzie. Biała Dziewica biała sproszkowana we wspaniałe szaty, Królowa Piratów opalona wełnianym płaszczem. Prawie taki sam wiek. Nawiasem mówiąc, oboje zmarli w tym samym roku, 1603. Rozmowa odbyła się po łacinie, Granuaile dowiedziała się od kapłanów na jej wyspie. Tutaj dwie potężne kobiety rozmawiały w świecie mężczyzn na poziomie oczu i rozumiały się. Legenda mówi o jedwabnej, haftowanej chusteczce, którą Elżbieta I miała przekazać korsarzowi, który gwiżdże dla marynarza i wrzucił go do ognia. Królowa była z pewnością „nie rozbawiona”, ale pod wrażeniem.Uwięziony syn Granuaile został uwolniony po tej publiczności, ona sama miała bezpieczny przejazd i od tego czasu nie złapała żadnych angielskich statków.

Od tamtej pory wyspa Clare nie zmieniła się zbytnio. Chodzimy godzinami, po wzgórzach, po samotnych, wąskich, krętych drogach, żadna ludzka dusza nie spotyka się z nami, od czasu do czasu jest dom na wzgórzach lub na drodze. Co za odpoczynek! Na horyzoncie linia lądowa, na morzu więcej wysp? Inishturk, na przykład, żyje jeszcze mniej ludzi i powoli staje się problemem dla uczniów. Na Wyspie Clare jest tylko jedna szkoła podstawowa, bo wszystko inne musisz udać się na wieś. Ostatni kapłan jest nieobecny od 2002 roku, teraz jeden z nich regularnie jeździ po wyspach.

Cmentarz, dzieci w wieku szkolnym

Chór dziecięcy jest kierowany przez Niemca, który kilkadziesiąt lat temu po przeczytaniu „Ulissesa” Jamesa Joyce'a znalazł się tutaj i wygląda na Irlandczyka niż wszystkie irlandzkie i huczące wołania do nas: „Czy jesteście Niemcami?”. Wszystko szybko się rozchodzi, a wieczorem, w pubie Guinnessa, George, jak nazywają Jörg, opowiada nam o sporach rodzinnych - nawet dzisiaj: fraktalnych klanach, jak wtedy, w czasach Granuailes. I to na tak małej, idyllicznej wyspie. Nie, idylliczny jest zły. Jesteśmy na środku Atlantyku, jest tu szorstko i szorstko, w zimie burze są tak silne, że starzy ludzie nie mogą opuszczać domów na wiele dni, aby robić zakupy w jedynym sklepie. Zostaniesz wyposażony w. Ale teraz, wczesnym latem, wszystko jest miękkie i porośnięte kwiatami, miotła, żółte lilie, jaskiery, zapachy z niemal każdego punktu, słyszy, można zobaczyć morze. Jest to strome kamienne wybrzeże z dwoma, trzema piaszczystymi zatoczkami, które są również idealne do pływania. Możesz jeździć na rowerze po szutrowych drogach, oczach i na dole, możesz wynająć szkolny autobus i ominąć Bridget za trochę pieniędzy, jak w taksówce, ale najlepiej chodzić. Chodzimy przez cały dzień, kupujemy coś do jedzenia i picia w sklepie i cieszymy się ogromem, powietrzem, słońcem, owcami, osiołkami, całkowitym odosobnieniem całego świata. Na nieskończony widok na dziki Atlantyk. I oczywiście: Wieczorem w pubie zawsze jest piwo z nagrodami. Tutaj wisi zdjęcie z Rolling Stones. Podobno także tutaj byli, całkowicie prywatni.

Jörg Zengel alias George

Około połowy XIX wieku w Irlandii szalał straszny głód, na całej wyspie odbywają się wystawy „głodu”, a na Clare Islandia zmniejszyła populację z 1600 do około 800, która żyła marnie w jaskiniach na ziemi. Irlandia nigdy nie wyzdrowiała całkowicie od tych, którzy nie umarli próbując wyemigrować. Piękne witraże w starym kościele, między innymi z moim ulubionym Świętym, dobrym Antoniuszem, który znajduje zagubione rzeczy i naprawia złamane serca, zostały przekazane przez bogatych emigrantów.

W drodze powrotnej zatrzymujemy się w małym Louisburghu, gdzie znajduje się pięknie zaopatrzone Muzeum Granuaile oraz we wspaniałym Westport House, gdzie nadal mieszkają potomkowie. Jest zbudowany na gruzach jednego z dawnych zamków, lochy są jeszcze do zwiedzania, w przeciwnym razie dom jest jasny i jasny i bardzo pięknie urządzony. Zachęcamy do zawarcia małżeństwa tutaj lub do świętowania przyjęcia - jest ono wynajmowane. Granuaile stoi jako figurka z brązu w parku. Ładna młoda kobieta z Irlandzkiej Izby Turystyki zabiera nas dookoła i jak się nazywa? Gráinne, czyli Grania i pochodzi z Granuaile. Wskazuje na posąg i mówi: „Kobiety, które zachowują się rzadko tworzą historię!” Kobiety, które są dobre, rzadko piszą historię ...

Wieczorem nadal siedzimy w pubie w Newport i jak on się nazywa? Grainne Uaile?. Jest tak wiele pisowni, ale zawsze ma to na myśli, Uaile? oznacza łysy, po odcięciu grzywy. Słuchamy irlandzkiej irlandzkiej muzyki ludowej dla Irish Whisky, zanim udamy się do wspaniałych pokoi „Newport House”. wpaść w łóżka z baldachimem. Muszę pomyśleć o naszym ostatnim spotkaniu z Donalem O? Sheą przed zaśnięciem. Zapytałem go, czy są tu delfiny. Jak strzelił z pistoletu, powiedział: „Tak, pięć? ? jakby znał ją indywidualnie. Powiedział też z przymrużeniem oka, że czasami Granuaile idzie nocą przez zatokę. Po pięciu Guinness, sláinte! (Oznacza to, że wiwatuje i mówi o Slontscher), można łatwo w to uwierzyć.

I zapytałem go ponownie po opowiadaniu o obrączkach ślubnych, które rzekomo są wyrzucane z latarni morskiej do morza. Pomyślał przez chwilę, a potem powiedział: „Nie w tej chwili. Cena złota jest zbyt wysoka.

Dotrzyj do Clare Island

Z pięciu niemieckich lotnisk Aer Lingus, www.aerlingus.com, do Dublina. Wtedy najlepiej z wypożyczonym samochodem (ruch lewostronny!), Z. B. von Hertz, dalej na zachód. Wyjazd Promy z Roonagh Pier w pobliżu Louisburgh w hrabstwie Mayo: www.clareislandferry.com, www.omalleyferries.com).

Mieści się na wyspie Clare

O'Grady's Guest House, ładne zakwaterowanie z widokiem na morze, pokój dwuosobowy od 45 euro (The Quay, tel. 00353/98/229 91, www.ogradysguesthouse.com)