Wreszcie zakochuje się ....
Został płaszcz z mojej ostatniej miłości. „Byłby cudowny,” powiedział Max, bardzo szeroki i bardzo długi, jasnoszary i bardzo swobodny, zawieszony na manekinie bez głowy. „Chodź” powiedział Max i poszliśmy do sklepu. Przez dwa lata byliśmy razem, nie mogliśmy się zgodzić co do wspólnego mieszkania, nie kochaliśmy tych samych książek, nie chciał dzieci, tak zrobiłem. Ale nikt nie obudził we mnie tak wielu snów, jak on. Spróbowałam szarego płaszcza i wyglądałam jak kobieta, którą mogłabym być. Kobieta, dorosły, ekstrawagancki. Sam nigdy bym się nie odważył. Max się uśmiechnął. Kupiłem, mogłem liczyć na jego osąd. Kiedy wyszliśmy z biznesu, pocałował mnie. Czasami wszystko było między nami.
Teraz, rok później, znów biegnę po ulicach. Ludzie rozglądają się za mną. Nie zdaję sobie z tego sprawy. Czegoś brakuje. Zakopuję ręce głęboko w kieszeniach. Max to pamięć, nikt inny nie jest na jego miejscu. Nie ma kłótni i żadnych fałszywych nadziei. Wszystko jest w porządku. Z wyjątkiem jednej rzeczy, która się liczy.
Podciągam kołnierz płaszcza. Powinien teraz iść obok mnie. Teraz powinieneś powiedzieć: wyglądasz pięknie. Powinien teraz być ktoś, kogo chciałbym pocałować. Z miękkimi kolanami i kołataniem serca. To nie jest zbyt wiele do zadawania. Chcę to jeszcze raz przeżyć i naprawdę lalka, a przynajmniej szalona ... Och, byłoby miło. Nie do pomyślenia, że ktoś mówi: zakochany? Cóż, nie musi tak być, nie potrzebuję tego. Zauroczenie może być zawsze potrzebne Miłość sprawia, że świat nagle staje się trochę bardziej okrągły, staje się łatwiejszy i śmieje się bez żadnego powodu. Jeśli jesteś zakochany, jesteś pod wpływem alkoholu. Daje życzliwość wszystkim i na próżno. Deszczowa pogoda jest szalenie romantyczna, a korek na autostradzie śni się pięknie. Zauroczenie nie powinno być wyjaśniane, zaślepienie jest cudem.
To jedyna dozwolona forma szaleństwa. Wśród milionów innych ludzi są dwie osoby i z całą powagą decydują, że są jedynymi na świecie dla siebie. Jest to jasny, choć uroczy, przypadek utraty rzeczywistości. Ale nikt nie jest poważnie zaniepokojony stanem umysłu kochanków. Kiedy życie (samo, dwójki, piąte) gubi się w codziennym życiu, kiedy nie jest naprawdę źle, ale nie tak dobrze, to normalność nie pomaga. To powinno być trochę życia w życiu.
Zakochanie sprawia, że jesteśmy ciekawi możliwości w sobie, które tylko czekają, by wreszcie zostać pocałowanym. W normalnym życiu zmiana wymaga czasu. Na przykład nie możesz zrobić kariery z dnia na dzień. Zakochaj się już. Zdarza się nagle, niespodziewanie i? znowu i znowu. Zakochanie się jest jednym z najbardziej sprzecznych wydarzeń, które istnieją.
Czy to też źle być zakochanym? Jest zakłopotanie i daremność, rozczarowanie i błąd w zakochaniu. Ale nikt nie zakochuje się w miłości, ponieważ początek wszystkich miłości zawsze nam coś mówi. Może nie ten, którego teraz chcemy. Ale z pewnością o miłości, o której marzymy: powinna być lekka i żywa. Nigdy nie chcemy się męczyć w niekończących się rozmowach o związkach. Zawsze chcemy mieć dla siebie pożądanie seksualne. Nigdy nie powinno się zmniejszać bliskości z innymi. Ale tylko miłość zakochuje się w sobie, co później nie należy już do siebie automatycznie. Jak miło, że chwilowo o tym zapominamy. A jeśli „nowy” ma kilka dziwactw? Nieważne. A jeśli nie ma pojęcia o naszych ulubionych filmach? Nieważne. A jeśli zawsze się spóźnia? Nieważne. Za dwa lub trzy miesiące doprowadzi nas to do szału. Ale teraz? Teraz jesteśmy zakochani. Nic nie powinno przeszkadzać w tym pośpiechu. Na pewno nie rzeczywistość. Ten, kto jest zakochany, broni swego pragnienia miłości ze stoicką ślepotą i łaskawym zapomnieniem.
Właściwie możesz zrobić wszystko sam: żyć samotnie i podróżować, uprawiać sport i jeść samotnie. Możesz nawet zaspokoić siebie seksualnie. Samo zakochanie się nie ma sensu.
