Menopauza - czy choroba tarczycy?
Źle śpisz, cykl robi to, co chce, i zbliżają się twoje 50 urodziny. Witaj w menopauzie, myśli wiele kobiet. Ale te typowe objawy wstrząsu hormonalnego mogą mieć również inną przyczynę: tarczycę. A to łatwo przeoczyć.
Zaburzenia tego narządu są powszechne i szczególnie często dotykają kobiety. Ryzyko wzrasta od połowy życia. Zmiana dotyczy ponad połowy osób w wieku powyżej 45 lat. „Ale nawet w fazach przejścia hormonalnego często doświadczamy zapalenia i chorób autoimmunologicznych tarczycy”, mówi ginekolog z Hamburga, dr med. Katrin Schaudig. Może tak być po urodzeniu dziecka, ale także bezpośrednio przed i podczas menopauzy. Dlaczego tak jest, lekarze nie wiedzą dokładnie.
Łudząco podobne: objawy objawów menopauzalnych i choroba tarczycy
Jedno jest jednak pewne: objawy objawów menopauzalnych i objawów choroby tarczycy mogą być myląco podobne. I mogą się wzajemnie wzmacniać. Niedoczynność tarczycy objawia się na przykład przyrostem masy ciała, zamarzaniem i zmęczeniem; nadmierna funkcja wewnętrznego niepokoju, zaburzeń snu i problemów z sercem - wszystkie problemy, ponieważ mogą powodować menopauzę. Nieprawidłowości w cyklu można przypisać zarówno menopauzie, jak i tarczycy. Niskie nastroje nie są rzadkością w okresie menopauzy, zwłaszcza w okresie przed ostatnim okresem, ale mogą być również pierwszymi objawami choroby tarczycy. A skargi są wzajemnie zależne: nastroje depresyjne mogą sprzyjać wystąpieniu niedoczynności, niedoczynność może z kolei powodować lub podtrzymywać depresję.
Istnieją również objawy, które różnią się nieznacznie w zależności od przyczyny, takie jak pocenie się. „Typowa menopauza to wzrost ciepła ciała, które powstaje spontanicznie i bez wysiłku” - mówi Katrin Schaudig. „Wilgotna skóra i drżące dłonie wskazują jednak na nadczynność tarczycy, kobiety nie doświadczają gorącego uderzenia jako wstępującego”. Dla problemu tarczycy mówi się także o nieustannie napiętej szyi.
Jednakże często trwa długo, zanim zostanie postawiona prawidłowa diagnoza. „Związek między różnymi dolegliwościami a chorobą tarczycy często nie jest widoczny, więc czasami przez wiele lat źle lub nieleczone”, skarży się ekspert od tarczycy Christina Sachse. Objawy nie doprowadzają nawet wielu kobiet do lekarza - matka w końcu miała go w okresie menopauzy.
Tarczyca to niedoceniany narząd. Niektórzy ludzie po prostu wiedzą o niej, że siedzi w szyi i może być odpowiedzialna za wole. Ale gruczoł w kształcie motyla, ważący nie więcej niż 18 gramów u kobiet i tak duży jak orzech, jest jednym z najważniejszych centrów kontroli ciała. Reguluje funkcje nerwów, serca, krążenia i mięśni oraz dostarcza organizmowi potrzebnej mu energii. Wpływa na wykorzystanie pożywienia, temperaturę ciała, cykl i psychikę.
Dopracowana cyrkulacja determinuje jej pracę. Przy pomocy jodu dietetycznego lub suplementów diety tarczyca tworzy hormony tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3). Jeśli stężenie tych hormonów w organizmie maleje, przysadka mózgowa uwalnia substancję przekaźnikową, hormon TSH, który stymuluje tarczycę. Pobudza wchłanianie jodu, a tym samym tworzenie i uwalnianie hormonów tarczycy. Jeśli ten cykl zostanie zakłócony, cały organizm się miesza.
To, czy występuje usterka, pokazuje w większości przypadków badanie krwi. Wartość laboratoryjna TSH wskazuje, czy organizm jest wystarczająco zaopatrzony w hormony tarczycy. Ponadto często mierzy się wolne hormony tarczycy (fT3 i fT4), które działają bezpośrednio w komórkach. Ważne jest również badanie ultrasonograficzne, aby lekarz mógł zobaczyć rozmiar i strukturę tarczycy, a także wszelkie guzki w niej.
Podwyższony poziom TSH i niski poziom fT3 i fT4 wskazują na niedoczynność tarczycy. Zbyt mało hormonów tarczycy krążących w organizmie, procesy metaboliczne są wolniejsze, trawienie nie działa prawidłowo, spowolnione jest także bicie serca, cierpi koncentracja. Z drugiej strony, jeśli obecna jest niska wartość TSH i wysokie wartości dla fT3 i fT4, występuje nadczynność tarczycy; Utrata masy ciała, pocenie się, nerwowość mogą być konsekwencjami.
Liczba i nasilenie objawów są różne u osób dotkniętych chorobą.Czasami typowe dolegliwości występują przed wykolejeniem poziomu krwi. Inne kobiety ledwo to odczuwają, gdy tarczyca już nie działa prawidłowo. Objawy takie jak zmęczenie lub sucha skóra są trudne do spięcia i łatwo przeoczyć. Mówi się, że od trzech do 16 procent osób w Niemczech ma taką ukrytą podfunkcję, najczęściej kobiety powyżej 60 roku życia. Czasami pacjenci uświadamiają sobie na początku leczenia, że coś było nie tak. „Ciało przyzwyczaja się do niskiego poziomu energii” - mówi lekarz medycyny nuklearnej. Matthias Glawe ze wspólnej praktyki Cardiologicum Hamburg-Wandsbek.
Zapalenie tarczycy Hashimoto może wywołać niedoczynność.
Najczęstszą przyczyną niedoczynności była wcześniej niedobór jodu. Tymczasem lekarze wiedzą, że winna jest często choroba autoimmunologiczna: zapalenie tarczycy Hashimoto. Ciało odpycha własną tkankę tarczycy i niszczy ją, powodując przewlekłe zapalenie. Roślina dla tej choroby znajduje się w genach, wpływając na dziesięć razy więcej kobiet niż mężczyzn. Czasy wstrząsów hormonalnych zwiększają ryzyko jej wybuchu, a także wieku. Stres psychiczny, zapalenie bakteryjne i wirusowe, palenie tytoniu i niedobór selenu mogą również sprzyjać chorobie. Jak dotąd nie można go wyleczyć, brakujące hormony tarczycy należy zastąpić przez całe życie tabletkami. Zwiększa się ryzyko wystąpienia większej liczby chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów.
Często przeciwciała we krwi wskazują na zapalenie tarczycy Hashimoto bez rozpoznania niedoczynności tarczycy. „Wówczas nie ma potrzeby leczenia, ale choroba autoimmunologiczna jest obecna i musi być monitorowana” - mówi profesor Dagmar Führer, wiceprezes Niemieckiego Towarzystwa Endokrynologicznego. Na przykład zmiany cyklu mogą już wystąpić, nawet jeśli funkcja tarczycy jest nadal nienaruszona.
Węzły są często odpowiedzialne za nadmierne działanie.
Z drugiej strony nadczynność tarczycy jest często spowodowana guzkami. Rozwijają się one z komórek, które opierają się komunikatom mózgu i działają autonomicznie. Podczas gdy zimne węzły nie wytwarzają hormonów, gorące węzły są bardzo aktywne i wytwarzają wysoki poziom hormonu tarczycy. Ryzyko węzłów również wzrasta wraz z wiekiem. Badania pokazują, że tylko około 10 procent 25-letnich kobiet ma węzły w tarczycy, ale ponad połowę 70-latków. Promuje go niedobór jodu, predyspozycja genetyczna i palenie.
Nadczynność tarczycy może być leczona lekami, które hamują przyjmowanie jodu, a tym samym ograniczają produkcję hormonów (leki przeciwtarczycowe). Ze względu na ich skutki uboczne lekarze nie przepisują ich na stałe.
W gorących węzłach lekarze często stosują terapię radioaktywnym jodem. W tym procesie radioaktywny jod jest podawany dotkniętym chorobą, który gromadzi się w szczególnie aktywnych komórkach tarczycy, które są niszczone przez promieniowanie. Ponadto każdego roku w Niemczech odbywa się około 120 000 operacji tarczycy. Powodem tego jest bardzo duża tarczyca, która naciska na szyję, gorące węzły i podejrzewany nowotwór. Jednak krytykowana jest również duża liczba ekspertów. „Lepsze wcześniejsze wyjaśnienie tarczycy byłoby pożądane” - mówi lider Dagmar.
Według wielu lekarzy ważne byłoby również regularne kontrolowanie tarczycy, zwłaszcza w okresie menopauzy. Ponieważ tylko nadmierna czynność powinna zostać ujawniona tak szybko, jak to możliwe; zwiększa ryzyko arytmii serca, udarów i choroby Alzheimera. U kobiet po menopauzie może sprzyjać rozwojowi osteoporozy, utraty kości. Natomiast podfunkcja jest nieprzyjemna, medycznie, ale nie niebezpieczna, mówi lekarz medycyny nuklearnej Matthias Glawe. Jednak przynajmniej na niskim poziomie ryzyko zwiększonego rozkurczowego ciśnienia krwi, podwyższonego cholesterolu i miażdżycy zwiększa się z czasem. Dlatego lekarze coraz częściej zwracają się ku leczeniu nie tylko oczywistych wad, ale także ukrytych, w których odchyla się tylko wartość TSH, ponieważ one również mogą mieć negatywne konsekwencje.
Dotychczas wpływ hormonalnej terapii zastępczej podczas menopauzy na gruczoł tarczowy był mało zbadany. Jedyną pewnością jest to, że podaż estrogenów mniej wolnych hormonów tarczycy działa bezpośrednio w komórkach. „Kobiety, które otrzymują hormony tarczycy jednocześnie z estrogenami, mogą potrzebować wyższej dawki” - mówi profesor Alexandra Kautzky-Willer. Endokrynolog z Uniwersytetu Medycznego w Wiedniu wie, że cierpliwość jest często potrzebna do leczenia chorego gruczołu tarczowego. Jeśli choroba trwa dłużej, może upłynąć kilka miesięcy, zanim równowaga hormonalna odzyska równowagę. „Nie każda kobieta reaguje równie dobrze na leczenie, pomimo zastąpienia hormonu tarczycy, może być trudno schudnąć lub wyjść z depresji psychicznej” - mówi Alexandra Kautzky-Willer. Często okazuje się, że to nie wszystkie problemy z tarczycą powodowały tarczycę.Czasami są to objawy menopauzy.
Czytaj dalej
- „Tarczyca, mały narząd o wspaniałym działaniu” Christina Sachse (64 p., 6 euro plus koszty wysyłki), aby zamówić na stronie www.ffgz.de
- „Życie z zapaleniem tarczycy Hashimoto” Leveke Brakebusch i Armin Heufelder (210 str., 14,90 euro, Zuckschwerdt 2012)
Uważaj, niedobór jodu!
Tarczyca potrzebuje jodu, w przypadku niedoboru jodu rozszerza się, może pojawić się wole (wole). Podaż jodu w Niemczech poprawiła się od połowy lat 90., głównie dzięki zastosowaniu jodowanej soli stołowej i jodowaniu paszy dla zwierząt. Badania wykazują średnią podaż jodu w tym kraju w „dolnym optymalnym zakresie”. Sytuacja wydaje się jednak ponownie pogarszać: „Przemysł spożywczy zmniejszył zawartość jodu w swoich produktach dzięki przepisom międzynarodowym”, mówi endokrynolog Dagmar Führer. Aby wchłonąć wystarczającą ilość jodu (180 do 200 mikrogramów dziennie), zaleca się stosowanie zwykłej soli jodowanej, aby spożywać codziennie mleko, nabiał i ser oraz ryby morskie raz lub dwa razy w tygodniu.
Jednak różne czynniki mogą hamować pobieranie jodu lub tworzenie hormonów tarczycy. Należą do nich palenie, brak selenu, cynku i żelaza, ale także częste spożywanie niektórych pokarmów, takich jak kapusta, rzodkiewka, kukurydza i proso. W zapaleniu tarczycy Hashimoto zwiększony poziom jodu może zwiększyć chorobę. Dlatego osoby chore nie powinny regularnie przyjmować tabletek jodkowych. Możesz jednak jeść normalnie, a także używać jodowanej soli kuchennej.
